Door Wil van Lankveld
Mijn bezoek aan Eindhoven 2 op zaterdag 12 maart, met Dubbelschaak 1, bezorgde me een flashback naar donderdag 10 maart, toen ik, als trouwe PSV fan, ook in Eindhoven was bij de wedstrijd van PSV tegen Kopenhagen.
Beide wedstrijden vertoonden grote gelijkenissen en dat was geen feest.
Evenals PSV begonnen we slecht aan de wedstrijd. Bij rust stond het donderdag 1-3 terwijl 2-6 ook mogelijk was geweest. Bij ons zag het er na de eerste uren ook somber uit. Aan 1 bord stonden we beter, aan 2 borden gelijk en voor de rest slechter tot verloren. Een 2-6 nederlaag behoorde tot de mogelijkheden.
Het wedstrijdverloop.
Wil deed al snel een Drommeltje met Pb4. Met dergelijk spel heb je geen tegenstander nodig, dat is met onze keeper ook regelmatig het geval.
Na Db3 (verwacht) speelde ik Pd5 (Dc6, Pd6, Txd6, exd6, Pd5 was nog iets beter geweest) maar na Dxb6, Pxb6, La5! (gemist toen ik Pb4 speelde) verloor ik een kwaliteit en hield een onspeelbare stelling over. Bagger.
In plaats van Pb4 had zwart na Dxb2 een pion voor gestaan, dus dat was beter geweest?
Overigens had ik een paar zetten eerder ook beter f6 kunnen doen, om e5 gevolgd door Pe4 te verhinderen.
De overige partijen duurden langer en in de tweede helft van de wedstrijd kwamen we terug.
Rob speelde een degelijk maar saai potje, naar eigen zeggen. Met de ruilvariant tegen het Frans bereik je meestal niet veel. Hij probeerde het wel lang maar beiden spelers maakten geen fout en de verwachte remise kon niet uitblijven.
Brent weet normaliter wel goede vechtstellingen te bereiken en vaak ook een punt te scoren maar deze keer had hij het erg moeilijk. Dit kwam vooral door het uitstekende spel van zijn tegenstander. Toen een witte vrijpion op e6 gezelschap kreeg van een 2e vrijpion op f6, leek een nederlaag onvermijdelijk. Wit had echter wel al lang last van tijdnood en speelde de laatste fase daardoor niet op zijn best. Maar met een kwaliteit meer en nog steeds een sterke pion op e6 leek de winst niet ver weg. Tot verrassing van Brent kreeg hij een remiseaanbod, dat hij met beide handen aannam. Meevaller 1.
Niels was een van de weinige die goed speelde. Evenals Gakpo. Hij scoorde 2x maar miste wel een penalty en bij Nilis twijfelde ik ook even of hij wel zou winnen nadat de witte toren op de 7e rij de zwarte koning op de 5e rij met schaakjes lastig viel. Maar na de achteruitzet Lf6 was alles duidelijk. In het middenspel had zwart een kwaliteit geofferd voor 2 vrije centrumpionnen, die nog een lange weg te gaan hadden. Maar Niels had alles uitstekend ingeschat en nadat de loper zijn koning van achter tegen de schaakjes kon beschermen marcheerden zijn centrumpionnen onstuitbaar naar de overkant.
Arjan stond de hele partij min of meer gelijk. Misschien had hij een klein plusje maar meer dan remise leek er niet in te zitten toen hij een zetje te vroeg de stelling openbrak met d5. Eerst Tc2 was beter geweest. Uiteindelijk ontstond er een toreneindspel waarin de witte koning op c5 was binnengedrongen maar als zwart had gecounterd met Td2 (vandaar eerder Tc2) had hij zeker niet minder gestaan. Nadat zwart dat naliet, won wit een pion en even later de partij. Meevaller 2.
Martien speelt dit seizoen fantastisch. Met veel creativiteit weet hij zich als een ware Houdini los te worstelen uit lastige stellingen. Ook nu stond hij lang in ieder geval optisch, niet zo best.
Misschien viel het objectief mee. Maar een zwarte pion op d4, dame op d5 en paard op e5 blokkeerden de witte damevleugel met een paard op e4, loper op d3, pionnen op d2 tot en met a2 en een loper op c1 en toren op a1. En de pionnenformatie voor de witte koning was ook nog versplinterd. Maar Martien maalt daar niet om, met een pionoffer wist hij zijn stukken toch te bevrijden. In de eindfase kreeg zwart ver opgerukte vrijpionnen op de h- en g-lijn. Maar wit had een ijzersterk paard dat via f7, d6, f5 en g3 vrolijk rondsprong en ondertussen, in combinatie met een kwaloffer op e7, flink wat materiaal meepakte. Toen de kruitdampen opgetrokken waren had Martien gewoon een loper meer en zijn laatste pion besliste de partij in zijn voordeel. Onnavolgbaar gespeeld!
Zo redde Martinovic weer een punt voor ons, nadat hij in de vorige ronde ook al onze matchwinner was.? Voor mijn gevoel toch meevaller 3. Benieuwd naar de analyse.
Michel had zijn dag niet. Hij kwam, terwijl hij snel speelde, slecht uit de opening. Zijn stukken wisten geen goede velden te vinden en hij had weinig ruimte. Wit kon doen wat hij wilde: hij nam de d-lijn in en na e6!, Pg5, Pf7, Td7, Pd6!, wist hij met Td8 gevolgd door e7+, de dame te winnen. Zwart kreeg hier nogal wat materiaal voor terug maar zijn resterende stukken spartelden hulpeloos op de damevleugel. Uiteindelijk moest hij zich gewonnen geven. Na afloop grapte Michel dat hij gaat dammen?
Gilion, ook een fervent PSV fan, speelde in de stijl van ons cluppie. Echt niet slecht maar hij stond wel onder druk en blunderde op het einde, net als vriend Sangaré donderdag, met Dxb6. Na Pd7 met dubbelaanval, was stukverlies niet meer te vermijden. In plaats van Dxb6 had Ph5 (!) nog redding gebracht. Na Pd3 met aanval op dame en toren zou Dc3 met matdreiging op g7 zwart dan onaangenaam hebben verrast.
Beide wedstrijden eindigden na een bizar verloop in 4-4. Ontsnapt maar wel met twee blauwe ogen.
Laat een reactie achter