Door Wil van Lankveld
Vooraf.
Momenteel is er heel veel onrust in de maatschappij (COVID is min of meer achter de rug maar we kennen helaas nog genoeg crises: toeslagenaffaire, Groningen, Oekraïne, stikstof, klimaat, inflatie).
Onze TL dacht laat ik daar ook eens mijn steentje aan bijdragen en hij besloot de opstelling voor de wedstrijd tegen Eindhoven 2 om te gooien.
Vervolgens werd de voorzitter benaderd door ontevreden spelers, met het verzoek om in te grijpen (ik zit op een veel te hoog bord, ik zit veel te laag, ik zit precies goed, daar ben ik niet blij mee).
Gelukkig geen openlijke protesten want het bestuur wil heel graag dat de TL aanblijft. De voorzitter is er (voorlopig) in geslaagd de rust te bewaren. Andere liefhebbers vinden voor de mooie rol van TL valt namelijk niet mee.
Gelukkig wil onze TL zelf ook heel graag aanblijven. Hij wil namelijk op enigerlei wijze in de voetsporen treden van zijn politieke idool M. R. en kost wat kost minstens 12 jaar volmaken. En daar zit hij nog lang niet aan.
Eens kijken hoe de shuffle in de wedstrijd uitpakte.
Bord 8: Gilion speelde met wit een partij waar het draaide om de strijd op de damevleugel. Ik weet niet of het evenwicht ergens verstoord is geweest of had kunnen worden. De damevleugel werd dichtgeschoven en na een zetherhaling werd het remise. Beiden spelers durfden het niet aan het spel in het centrum of op de koningsvleugel te openen. Analyseren na afloop zat er niet meer in want Gilion was al vertrokken. Blijkbaar had hij nog een andere afspraak.
Bord 7: Hier was het krachtsverschil groot. Tegen het normaliter lastig te kraken London systeem kreeg Martien, nadat wit vrijwillig een paard ruilde op c6, al snel het initiatief op de damevleugel. Via een tot a3 opgestoomde pion en de half-open b-lijn. Wit verloor een kwaliteit. Even later leek het nog spannend te worden toen wit nog een loper weggaf voor een op het oog gevaarlijke aanval. Martien vond niet de makkelijkste verdediging maar wat hij speelde, klopte precies. Na nog een paardoffer leek het ondekbaar mat na Dg3+. Maar de achteruitzet Lg6 maakte een einde aan de witte illusies. Weer een punt voor onze topscorer. Met 4,5 uit 5 is hij op dit moment zelfs de beste in klasse 3H????
Bord 6: Brent kreeg een nijlpaard tegen. Waarbij zijn tegenstander er via een slimme zetvolgorde in slaagde de favoriete opstelling van Brent te ontlopen. De op papier veel zwakkere zwartspeler speelde sowieso een prima partij.
Wit bereikte geen voordeel en uiteindelijk ontstond er een heel complex toreneindspel. Brent had een vrije a-pion maar die werd geblokkeerd door zijn min of meer opgesloten eigen toren en zwart had sterke centrumpionnen waarvan er 1 wellicht door kon breken. Uiteindelijk bleek Brent daarin toch de betere speler, hij won een paar pionnen en na zware strijd haalde hij het punt binnen. Maar op 1 moment had zwart zelfs kunnen winnen. Zie de analyse, zeer leerzaam.
Bord 5: Hier speelde TL Rob. Volgens mij voor de derde keer achter elkaar met zwart. Daar speelt hij tegenwoordig graag mee. Hoewel ik hem liever lekker aanvallend met wit zie spelen. Vroeger in ieder geval maar misschien wordt hij daar te oud voor?. Deze keer belandde Rob in een passieve stelling, tegen een herintreder, die blijkbaar voor het eerst in 20 jaar weer een (externe) partij speelde. Dat deed hij goed. Ik heb weinig van de partij gezien maar Rob had weinig tegenspel en toen hij blunderde door een pion op g6 met de h-pion terug te nemen kreeg hij een dodelijke aanval op de h-lijn over zich heen. Naar eigen zeggen was fxg6 en verdedigen over de 7e rij nog goed speelbaar. Jammer. Achteraf was het misschien voor het teamresultaat beter geweest als hij ook bord 5 met bord 8 had gewisseld en zo de tactische opstelling compleet had gemaakt. Maar dat zullen we nooit weten.
Op bord 4 speelde Niels. Hij wist niet te profiteren van de ongebruikelijke openingsopzet van zwart 1 e4 Pc6 2 Pf3 f5. Integendeel, even later had zwart een sterk pionnencentrum en aanvalskansen over de f-lijn. Ik heb niet veel van de beslissende fase gezien maar zwart kreeg een enorme aanval en Niels kwam ook nog in tijdnood. Hij verdedigde heel taai, blijkbaar had zwart het wel een paar keer af kunnen maken maar dat liet hij na. Op het einde stond Niels plotseling een toren voor en dus gewonnen. Maar hij zat al tijden op increment te spelen (+ 30 seconden per zet). En ging in gewonnen stelling door zijn vlag. Dat mag je eigenlijk niet overkomen vanwege de increment, vond Niels zelf. Want ben ik toch een ‘trieste knakker’ meldde hij in de team-app. Heel jammer, deze partij had de ommekeer in de wedstrijd kunnen betekenen.
Bord 3: Arjan speelde Grünfeld en deed dat uitstekend. Zijn tegenstander koos niet voor een heel actieve aanpak en zwart kwam langzaam maar zeker beter te staan, hij had de c-lijn in handen en een pionnenmeerderheid op de damevleugel. In de analyse na afloop kwamen we er nog niet helemaal uit maar later gaf Arjan aan dat hij ergens de witte d-pion had kunnen winnen met duidelijk zicht op winst. Het ging anders en het werd een dame-lopereindspel. Daarin stond zwart nog steeds wat beter vanwege de bekende pionnenmeerderheid op de damevleugel. Maar Arjan raakte de draad kwijt en verloor onnodig zijn a-pion. Met een pion minder hield hij echter nog vrij eenvoudig remise. Een mooi resultaat op bord 3.
Bord 2: Wil. Nadat de dames snel van het bord gingen kreeg ik een lekkere duwstelling met een loper op f3, die de nog niet ontwikkelde damevleugel (Ta8, Lc8, pionnen a7 en b7) onder druk hield. Op een gegeven moment speelde ik de sjablone ontwikkelingszet Pd2. Daar was Td1 met indirecte aanval op de ongedekte loper op d6 echt sterker geweest, zoals mijn tegenstander na de partij aangaf. Of die loper moet achteruit waarna wit zijn drukstelling verder kan uitbouwen.Volgens de pc was e5 dan het beste voor zwart maar dan wint wit wel een pion. Na mijn Pd2 kon zwart zich bevrijden met e5 en Pg4! Zwart kan daarna e4 spelen met aanval op mijn sterke loper en vervolgens slaan op h2. Dat had ik wel gezien maar ik dacht dat ik dan Lg5 kon spelen en met behoud van mijn loperpaar nog steeds beter zou staan. Maar na een tijdje zag ik dat zwart ook kan beginnen met Pxh2, gevolgd door e4+ en gedwongen ruil van mijn sterke loper. Ik speelde dus wat anders maar verloor wel mijn loperpaar en mijn voordeel. Na nog een paar nauwkeurige zetten van zwart werden de torens geruild en werd het remise. Een aardig potje maar ik had er wel meer uit moeten halen.
Bord 1: Michel kwam al vlot in de problemen doordat er een variant op het bord verscheen die hij niet goed kent. Maar helaas toch vaak speelt?
Onder andere tegen clubgenoot Franck is hij er daarmee al een paar keer vanaf gegaan. Ook nu ging het helaas snel mis. Hij ging nog heel lang door omdat zijn tegenstander nerveus was en lang bleef nadenken maar in het eindspel met 3 pionnen minder viel geen eer meer te behalen. Michel is gewoon te lui om dit gat in zijn repertoire te dichten. Maar nu zijn zijn teamgenoten het zat?
Strafkamp of trainingskamp is de vraag, daar zijn de meningen over verdeeld. We beginnen met een trainingskamp. Tenslotte heeft Michel daar, als thuiswerker, meer dan genoeg tijd voor. Dan maar even wat minder uren achter de pc om geld te verdienen of te blitzen en wat uren investeren in schaakstudie. Dat hoort bij tobsport.
Eindstand 3,5 – 4,5.
De shuffle in de opstelling had qua resultaat niet het gewenste effect maar toch vind ik het vanwege het verrassingselement zeker het herhalen waard. De nederlaag lag niet aan de opstelling maar wel aan het magere spel van diverse spelers.
Na dit teleurstellende resultaat zijn we teruggezakt naar de grauwe middenmoot. Misschien horen we daar wel thuis want de meeste teamleden zijn niet echt in vorm. No worries overigens, we spelen voor ons plezier.
Laat een reactie achter