Dubbeldrank goes Chess Train 2017

Door Norbert Jansen

Inleiding

In mei 2016 ging ik op de bonnefooi naar Kreta om in Heraklion een toernooi te spelen. Dat werd een groot succes mede door de aanwezigheid van een stel maffe, humoristische, kibbelende, genereuze, sociaal vaardige Brabanders die zich voorstelden als lid van een vereniging genaamd Dubbelschaak. Na die maand zweeg de gezamenlijke whatsappgroep, waarin ik flux was opgenomen, om in januari 2017 weer tot leven te komen met een nieuwe appgroep foto en berichtjes over plannen. Na enig heen en weer ge-app tussen de Kreta-gangers werd mij via de app gevraagd om mee te gaan op een volgend schaakavontuur. Geen zonnige bestemming deze keer maar een hele andere bestemming: hartje Europa schaken in oktober.

Chess Train

Chess Train was uit de tombola van mogelijke schaakbestemmingen gekomen. Een week lang schaken in een trein.

De trein zou voeren door steden in Tsjechië en Slowakije. Het toernooi zou bestaan uit partijen van 20 minuten pp met 10 sec per zet increment, telde niet mee voor een rating en was niet zwaar bezet met één IM. Ik heb mij aangesloten en de rest is een geschiedenis die ik hier uit de doeken zal doen.

De steden

Chess Train zou starten in Praag. De oude stad van Praag is mooi en straalt vergane glorie uit. Die tegenwoordig weer helemaal in de oude luister is hersteld nadat de communisten Praag decennia lang grijs en grauw had laten wegkwijnen.

De trein bracht ons verder naar Olomouc, Trencin, Bratislava, Lednice en wederom naar Praag.

Lang verhaal kort:

Olomouc was de stad waarin we de meeste culturele uitstappen hebben gedaan inclusief Museum bezoek.

Trencin, heeft een mooie Burcht die uitkijkt op de omgeving.

Bratislava op zondagavond is wel heel treurig.

In vergelijking met het Praag van Tsjechië heeft  Slowakije in Bratislava wel een heel beperkte hoofdstad waar we ons hoogtepunt van de reis hebben meegemaakt. Maar daarover later meer.

Lednice was een gehucht waar de prins van Liechtenstein in de 18e eeuw een prachtig kasteel met een gigantisch park heeft aangelegd.

We hebben er meer dan twee uur in rondgedwaald tussen bomen die gloorden in prachtige herfsttinten in de namiddag  zon.

Het gezelschap

Bestond uit:

Onze onvermoeibare organisator en penningmeester Martien.

De schaakverslaafden Guido en Brent, beiden altijd in voor een potje schaak.

Levensgenieter Rob, niet te beroerd om anderen te laten meegenieten van Wellness, een goede pot bier en een potje snelschaken.

Onze Speedy Gonzales, Job. Speedy Gonzales omdat hij meer mentale energie heeft dan wij allemaal bij elkaar en altijd bezig is met regelen, kennis vergaren, onderhandelen of de lat hoger leggen.

Obelix a.k.a. schaakprofessor a.k.a. Peter.

Michiel onze onverstoorbare well dressed man.

En schrijver dezes.

Bij dit gezelschap voegde zich zo nu en dan ook een persoon die lid is van een Bossche vereniging, waartegen Dubbelschaak op 4 november a.s. een klassieker speelt en waarvan ik heb begrepen dat de onderlinge verhoudingen tussen de verenigingen niet soepel zijn te noemen. Deze persoon dus zal per definitie niet goed liggen bij de lezers van dit stuk en laat ik hem voor deze gelegenheid ‘hijdienietgenoemdmagworden’ a.k.a. Matthijs D. noemen.

Overnachten

Martien had voor ons allen hotelkamers geboekt. Waar mogelijk in een hotel met zwembad, fitness en/of sauna. Martien had tweepersoonskamers geboekt, op Kreta was dat ook goed bevallen. Daar was overnachten met een tweepersoons en zelfs een driepersoonskamer goed te doen geweest. Deze reis had Michiel zich aan deze knusse traditie onttrokken en bij Martien gevraagd in ieder hotel een kamer voor hem alleen te boeken. Hetgeen voor de andere zeven vier kamers opleverde om onderling te verdelen

Dus begon bij de zeven kamerdelers in ieder hotel opnieuw de onderhandeling Wie slaapt bij wie op de kamer en Wie krijg die ene kamer voor zichzelf? Naarmate de nachten vorderden en de horrorverhalen over verschillende snurkende reisgenoten zich opstapelden werd de vraag ‘Wie krijgt de eenpersoons kamer’ een steeds groter punt, hetgeen tot lange wachttijden bij het inchecken leidde, mede door keiharde onderhandelingen van Job met de hotelklerk van dienst over de prijs van een extra éénpersoonskamer.

Hands and Brains

Het schaken in het toernooi was een aardige bezigheid, de meeste emotie was toch te ontwaren in de onderlinge partijen op terrassen, in lobby’s, op pleinen en in cafés en restaurants . We speelden uiteraard veel vluggertjes. Daarnaast speelden we Hands and Brains, voor mij nieuw. Een leuke variant op het schaakspel waarbij twee tegen twee wordt geschaakt. De ene schaker (Brains) geeft aan wat voor een stuk moet worden gezet en de andere (Hands) voert de zet van het genoemde stuk uit. Vaak gaat dit gepaard met zuchten en steunen over zoveel onbegrip door zowel Hands als  Brains.

Dit spel vraagt veel inlevingsvermogen in je partner en niet noodzakelijk wint de combinatie van sterke spelers, maar het beste team. Ik ervoer zelf dat toen ik mij eindelijke kon verplaatsen in de soms ondoorgrondelijke gedachtekronkels van Guido en hij mijn spinsels niet alleen maar als onzin afdeed, we een heel goed team vormden. Schaken met Brent kostte de minste moeite. Hij weet uit ieder waanzinnig voorstel van de Brains nog een zet te persen. De echte achtbaan in dit spel is met Martien. Dat overleef je alleen als je een ‘Sparta naar voren’-mentaliteit kunt opbrengen. Anders zit je beteuterd te kijken naar een positionele ruïne terwijl Martien zich handenwrijvend zit te verkneukelen over het initiatief dat zich voor jullie troepen lijkt te ontvouwen.

Het hoogtepunt

Het hoogtepunt vond in Bratislava plaats. Op zondagavond liepen we nog eenmaal over straat. Het was niet laat, maar er was niets te beleven, dus we slenterden richting hotel. Onderweg liepen we door een stadsparkje met een paar bomen, een pleintje, wat banken en….op de grond lag een schaakbord mozaïek in de stenen gelegd. Iedere tegel was voorzien van een ijzeren plaatje met daarop de veld aanduiding A1 tot en met H8.

Dus stelden wij snel onze stukken op en speelden wit (Brent, Michiel, Peter) en zwart (Martien, Norbert, Rob) een prachtig potje schaak. Job en Guido waren door omstandigheden niet aanwezig. Tijdens de partij leek het wel blindschaak. De stukken waren gewoon te klein om in het donker ze allemaal tegelijk te zien, stelletjes liepen dwars over ons bord omdat ze niet zagen dat er een partij bezig was en enkele Slowaken stopte voor langere tijd om te ontdekken waar die rare buitenlanders nu mee bezig waren.

De partij:

[div class=”cbreplay”]

[Event “Bratislava Open Air”]
[Site “?”]
[Date “2017.10.15”]
[Round “?”]
[White “Brent/Peter/Michiel”]
[Black “Rob/Norbert/Martien”]
[Result “1/2-1/2”]
[ECO “B91”]
[Annotator “Noppie”]
[PlyCount “93”]
[EventType “team”]

1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. g3 e5 7. Nde2 b5 8. Bg2
h5 {Vintage Martien. Moderne aanpak!} 9. a4 b4 10. Nd5 Nxd5 11. Qxd5 Ra7 12.
Be3 Rd7 {De potentiële energie in het Zwarte kamp bouwt zich op.} 13. a5 Bb7
14. Qd3 {Blijft op de lijn van de toren staan. De witten denken in
traditionele waarden als centralisatie.} d5 {De zwarte energie komt los!} 15.
exd5 Bxd5 16. Bxd5 Rxd5 17. Qe4 h4 {Een beetje ver doorgevoerde moderniteit.
Ik hoorde Rob diep zuchten en om een normale zet als Le7 smeken.} 18. Bb6 Qd7
19. c4 {Lijkt een heel gezonde zet, Paard wordt gecentreerd, Toren moet wijken.
Pf4 was complexer maar beter. Want de slechte stand van de koning kost dan
vrij snel een pion.} bxc3 20. Nxc3 Rd6 21. Qa8 {Murw laat wit zich tot een
nutteloze decentralisatie van de machitge witte dame leiden. Gewoon
ontwikkelen was beter.} Qc8 22. Nd5 Rc6 {En van wit voordeel is geen sprake
meer. Wat een toren!} 23. O-O hxg3 24. fxg3 Bd6 25. Rf2 f5 {Sparta naar voren!}
26. Raf1 f4 {Oeps, 0-0 was sterker, maar de zwarten wilden de h-lijn gebruiken.
} 27. gxf4 exf4 28. Re1+ Kf8 29. Nxf4 Qg4+ {Ai ai, na Kg8 is er nog niets aan
de hand. Behalve dat de stelling een puinhoop is. Nu had wit kunnen toeslaan
als het overzicht daar was geweest en de witten zich niet hadden laten
meeslepen door het compromisloze spel van de zwarten.} 30. Ng2+ {Tg2 was de
zet en zwart heeft niet veel meer.} Kg8 31. Re8+ Kh7 32. Rxh8+ Kxh8 33. Be3 g5
{Maakt het weer te dol. Direct Lc7 was beter.} 34. Qa7 {Db7 was nauwkeuriger,
maar de witten wilden graag stukken ruilen en zo verdere verrassingen van
zwart voorkomen.} Bc7 35. Qd4+ Qxd4 36. Bxd4+ Kh7 37. Bc3 Kg6 38. Ne3 Nd7 39.
Nd5 Bd8 40. Re2 Nf6 41. Nxf6 Bxf6 42. Bxf6 Kxf6 43. b4 Rc1+ 44. Kg2 Rb1 45. Re4
Rb3 46. Rc4 Kf5 47. Rc6 1/2-1/2

[end-div]

Naast dit schaakhoogtepunt van de reis was Bratislava ook een dieptepunt voor Guido, want ziek en voor Job wiens camera op brutale wijze werd ontvreemd.  Vraag hem zelf maar hoe dat is gebeurd.

De Belgen

In het toernooi was de mogelijkheid om als team in te schrijven, waarbij de drie hoogst eindigende spelers zouden meetellen voor de teamtotaalscore. Wij hadden ons ingeschreven als Dubbeldrank. De enige concurrentie kwam van een zestal Belgen die wij het grootste gedeelte van het toernooi achter ons wisten te houden. In Lednice namen zij na het diner onze uitdaging voor een Hands and Brains match aan. Dus gingen wij op bezoek in het hotel van de zes Belgen. De eerste ronde wonnen Brent en Guido van het beste Belgische team met twee 2200 spelers, versloegen Mathijs en Rob een team met slechtere Belgen, en wisten Martien en ik een partij te winnen van hun beste speler Wantiez die speelde in combinatie met één van hun mindere spelers. De partij was in echte Martien-stijl, alle pionnen naar voren, aanval met alle stukken en mat op h7. Wantiez hield daarna een tijdje zijn mond en zat alleen te spelen met zijn mobiel.

De Belgen speelde de tweede turnus gelijk en dus wonnen wij met 4,5 – 1,5 deze onofficiële tweekamp.

De Belgen namen de laatste ronde van het toernooi wraak door alle onderlinge partijen te winnen en zo de toernooi teamprijs te winnen met een half punt voorsprong op Dubbeldrank. Wellicht was de nederlaag in Lednice een waarschuwing geweest die de heren had gewekt.

De uitslag

De beste Dubbeldranker in de einduitslag was Guido, op weerstandpunten, die met zes punten uit negen partijen respectievelijk Martien, Brent en Peter voorbleef. De anderen volgden op een half of een heel punt.

Tot slot

Deze hele leuke week smaakt naar meer en is een aanrader. Om te overleven in deze groep moet je wel in bezit zijn van gevoel voor humor, een sterke maag, kunnen schaak-trash-talken en bij voorkeur zit er op prettige wijze een steekje bij je los.

Eindstand

Nog meer foto’s

Voor nog meer foto’s, zie het volgende fotoalbum van de organistatie.