een weekendje TATA met Dubbelschaak
Door Brent Burg
Na twee coronajaren vindt dit jaar naast de grootmeestertoernooien ook weer een aantal amateurtoernooien plaats in Wijk aan Zee. Naast de tienkampen (waar o.a. Matthijs Dijkstra aan zal deelnemen) en de weekvierkampen zijn er de weekendvierkampen. Dat laatste is een mooi concept waarbij je drie potjes speelt (eentje of vrijdagavond, eentje op zaterdagmiddag en eentje op zondagmiddag) zonder dat je er een dag vrij voor hoeft te nemen. En omdat alle spelers in jouw vierkampje ongeveer hetzelfde niveau hebben, kun je in principe 3 leuke partijen spelen.
Drie Dubbelschakers (Rob van Meurs, Martien vd Meijden en ik) en één HMC’er (Piet van Eijndhoven) durfden de uitdaging van de weekendvierkampen aan te gaan. Rob had een vierpersoonskamer in Sonnevanck geboekt (beetje krap en tochtig, maar wel met een prima ontbijt) en op vrijdagmiddag de dertiende togen wij richting Wijk aan Zee.
Piet was ingedeeld in groep 3M en zat daar precies op de gemiddelde rating. Rob mocht aantreden in 3B en was ratingfavoriet. Ikzelf was ook ratingfavoriet, maar dan in groep 2L. Martien tenslotte had een zware loting en kwam terecht in 2K samen met twee jeugdige bijna 2200-spelers.
Piet speelde 3 remises, die volgens mij alle drie redelijk correct waren en niet bijzonder opwindend. Dat het in zijn poule dicht bij elkaar zat blijkt wel uit de overige resultaten: van de 6 partijen werden er maar liefst 5 remise. Piet zal hieronder een van zijn partijen laten zien (volgt later):
Rob zit in een transitieperiode. Niet dat hij binnenkort als Roberta door het leven wil, maar op schaakgebied wil hij wel wat anders. Hij wil agressiever gaan spelen, vooral met wit, en daar hoort een ander openingsrepertoire bij. En bij een nieuw openingsrepertoire hoort soms een vervelende nederlaag omdat je geen idee hebt hoe het allemaal precies moet in die onbekende stellingen. De eerste twee partijen moest Rob met zwart aantreden en bleek al dat de grote vorm ontbrak. De eerste partij werd nog een redelijke remise, maar in de tweede pot werd de vloer helaas met hem aangeveegd. Of zoals ze dat in het Engels zo mooi zeggen: ‘’let’s wipe the floor with him’’. De derde partij mocht Rob eindelijk eens met wit spelen en kon hij het Wing Gambit in de praktijk brengen. Zijn tegenstander speelde echter de Chicken variant en liet de aangeboden pion doodleuk staan. Rob was daarvan zo van zijn a propos dat hij er vervolgens kansloos vanaf geschoven werd.
Met 0,5 uit 3 was Rob uiteraard bijzonder ontevreden, maar toch kijkt hij, en kijken wij allemaal, terug op een leuk weekend. Naast het spelen van 3 potjes werd er namelijk ook langs zee gewandeld (als het even droog was), hebben we lekker gegeten, veel bier gedronken en zelfs op vrijdag nog een nachtje tot half 5 doorgehaald. En dan blijkt WaZ toch meer te zijn dan alleen schaken!
Een nog grotere Chicken dan de laatste tegenstander van Rob, is uw verslaggever. In december hebben we een speciale trainingsavond belegd om het Wing Gambit goed te bestuderen. Daarna hebben we nog talloze snelschaakpotjes tegen elkaar gespeeld en die ook nog geanalyseerd om het nog beter onder de knie te krijgen, allemaal met het idee om dat in WaZ op het bord te brengen. Maar toen puntje eenmaal bij paaltje kwam, bleek ik te bang te zijn voor de rare stellingen die eruit kunnen voortvloeien en koos ik toch voor het oude, vertrouwde, en degelijke 1.d4. Met als resultaat twee bloedeloze, dodelijk saaie remises met wit. Gelukkig was de zwartpartij uit ronde 2 wel leuk, en wist ik die ook nog te winnen. Daardoor eindigde ik op 2 uit 3 en een gedeelde eerste plaats in mijn poule. Hieronder de zwartpartij die ik won. Mocht u geen zin of tijd hebben om hem helemaal door te spelen, check dan in ieder geval even de stelling en de analyse op zet 31. Een leuk en studie-achtig eindspel!
Dan blijft over de man van het weekend (op schaakgebied in ieder geval): Martien! Bij Martien hoef je niet bang te zijn voor Chicken gedrag. Martien klapt er vol op, doet de meest krankzinnige zetten en wint er nog vaak mee ook. Zo kennen wij hem bij Dubbelschaak allemaal allang, en de rest van Nederland nu ook een beetje beter. Potje 1: Franse Wing (pionoffer op zet 4). Potje 2: Siciliaanse Wing (pionoffer op zet 2). Potje 3: op zet 3 (met zwart) g5 spelen en daarmee een pion offeren. Met al dit geweld wist Martien twee spectaculaire overwinningen te behalen en één harde nederlaag. Maar omdat het ook in zijn poule allemaal dicht bij elkaar lag, werd Martien met 2 uit 3 ongedeelde groepswinnaar. Een klasse prestatie en als beloning een promotie naar groep 1 volgend jaar! Hieronder zal Martien zijn mooiste potje laten zien. Mocht u geen zin of tijd hebben om hem helemaal door te spelen, dan maakt u maar tijd en zin, want het is een heerlijke pot.
Dan vraagt u zich tot slot misschien nog af waar het eerste woord in de titel van dit stuk nou eigenlijk op slaat. Tja, we hebben met zijn vieren afgesproken dat ‘’what happens in Wijk aan Zee, stays in Wijk aan Zee’’. Dus dat zal hopelijk een grapje voor de insiders blijven. Had u zelf ook maar mee moeten gaan!
Leave your comment to Cancel Reply