Door Guido Jansen
Vorig seizoen is het eerste team een beetje ongelukkig gedegradeerd.
Dat kan ons natuurlijk gebeuren. Qua schaakkracht zit ons team zo ongeveer tussen de 2 en 3e klasse in. Maar wat er buiten de 64 velden vorig seizoen allemaal is gebeurd, heeft toch veel kwaad gedaan en voor veel frustratie gezorgd. En dat is natuurlijk veel erger dan de degradatie. Schaken is voor ons allemaal een hobby en dan moet het uitoefenen van de hobby, toch vooral leuk zijn, toch?
Voor mijzelf was het werkelijke dieptepunt een discussie na afloop van een externe competitie over “klimaatspijbelaars”. Het had allemaal helemaal niets met schaken te maken. Deze “discussie” was voor mij wel de reden om met het schaken in Dubbelschaak 1 te willen stoppen. Schaken zal ik altijd blijven doen, maar waarom in DS1? Ik overwoog een overstap naar het 2e. Navraag aan de teamcaptain Gilion leerde dat daar in ieder geval na de wedstrijd nooit over politieke standpunten werd gediscussieerd. Sterker nog, het 2e team gaat zelden samen uit eten. Ik overwoog ook een overstap naar mijn vrienden in Vught. Daar heb ik vorig jaar ook al intern gespeeld. Het niveau is wat lager, maar er is tenminste wel de focus op het schaken. Het waren allebei geen vooruitzichten waar ik helemaal blij van werd. Stoppen met schaken leek voor mij de beste weg. En dat was ik ook echt van plan. Totdat ik plotseling een telefoontje kreeg van onze clubkampioen. Het leek hem wel een goed idee als wij eens een uurtje gingen wandelen. Van het 1 kwam het ander. Het korte wandelingetje bij mij in de buurt, liep uit tot een gezamenlijk bezoek aan de fusillade plaats in Vught. Een mooie plaats voor reflectie. Op alles, maar natuurlijk vooral op mezelf. Iedereen doet maar lekker wat hij of zij denkt dat het beste is, mijn liefde voor de 64 velden (dat is wat anders dan mijn talent ..) blijft bestaan. Geen gezeur of gehuil meer over totaal andere politieke denkbeelden. Zelf het goede voorbeeld geven. Niet zo druk maken om dingen. Etc. Mijn focus ging weer naar het schaken. Waar de focus van anderen ligt, dat moeten zij lekker zelf weten.
Na het zeer succesvolle gesprek tussen Job en mij heeft Job daarna ook nog gesprekken gevoerd, met de intern wedstrijdleider en het bestuur. Het bestuur heeft met Franck gepraat. Nu komt er ook nog een gesprek tussen Franck en Job. En inmiddels is door andere omstandigheden ook Peter Boll weer bereid om in het eerste te gaan schaken. De afstanden zijn niet zo ver meer in deze klasse, dus ons grootste maar zeer roestige talent gaat ook weer mee doen. Ooit, maar niet deze ronde. Helaas is onze vaste invaller Michiel Luijpen dan weer gestopt. En oh, ja, spelers van het 1e mogen 2x niet meer meedoen bij de interne omdat ze dan les moeten geven aan de leden die er nog minder van snappen dan zij, maar gelukkig doet Komo dan niet meer mee aan de interne (of toch nog wel, soms snap ik van al die hei sessies ook niet alles ..) Het gezamenlijke schaaktoernooi in Pula heeft wel wat goede partijen opgeleverd, maar ook 1 gefrustreerd lid (Brent) die zelfs kansloos door schakers met een rating van 1800 werd weggespeeld en dezelfde walging van het schaken kreeg als ik wel eens heb. Nee, ik ga geen intern en ook geen extern mee spelen. Alleen nog lekker naar King op de vrijdagavond. Het is klaar.
Kortom er gebeurde deze zomer van alles in de geledingen van Dubbelschaak, maar veel te maken met de focus op de 64 velden had het niet. Totaal niet.
Dit was allemaal ook wel erg te merken tijdens onze eerste wedstrijd van het seizoen. Job was lekker met iedereen aan het babbelen, zijn tegenstander zei niet veel terug, sprak ook een andere taal en was vooral bezig met zijn eigen focus. Ik heb het nog niet zo vaak zien gebeuren, maar onze clubkampioen werd met wit vanaf het begin weggespeeld. Kansloze en terechte nederlaag. Het is voor mij wel duidelijk dat Job zeker nog niet klaar was voor deze ronde. Afgelopen dinsdag kwam hij tegen Tom ook al weg met een blauw oog (en remise). En hoewel Job er qua gezelligheid erg op vooruit is gegaan. Deze week heeft hij weer een uur met aan de telefoon gehangen (om wat dingen te bespreken voor ons gezamenlijk toernooi in Gibraltar) en ook met teamlid Michel belt hij regelmatig om de situatie op de beurs te bespreken. De partij van Job was dus niet des Jobs en ook in de analyse van het schaken (jawel, het was gezellig na afloop, we hebben het bijna alleen maar over het eten en over de partijtjes gehad) was hij niet zo scherp als anders. Iets minder kletsen, misschien, Job?
Onze Brent op 2 speelde de partij van de dag. Goede opening. Daarna verzon de tegenstandster een mooie combinatie (Pxb5!) en bleef de hele partij van combinaties aan elkaar hangen. Volgens de Pc was het uiteraard allemaal niet geheel correct, maar voor ons prutsers zag het er erg leuk en fantasierijk uit. Dat is ook wat waard. Uiteindelijk resulteerde het combinatoir geweld in een pionneneindspel, welke Brent zeer overtuigend won. Hieronder is de volledige partij te vinden met analyse van Brent zelf.
Alkhazashvili,Ololi (2188) – Burg,Brent (2139)
1.e4 d6 2.d4 Nf6 3.Nc3 Nbd7 4.Nf3 e5 5.Bc4 Be7 6.h3 c6 7.dxe5 dxe5 8.0–0 b5 9.Bb3 Qc7 9…b4 10.Na4 Nxe4 11.Qe2 10.Ng5 [1:08] 0–0 [1:21] 11.f4 Bd6 11…h6 12.Nxf7 Rxf7 13.Bxf7+ Kxf7 12.fxe5 Bxe5 12…Nxe5 13.Bf4 13.Be3 h6
Wit heeft de opening niet geweldig gespeeld en ik had met bijvoorbeeld 13…b4 gelijk spel gehad. Mijn gespeelde zet 13…h6 laat echter een leuke truc toe. Mijn tegenstandster had overigens ook geen keus, want nu het paard terug naar f3 spelen, dan staat ze erg slecht 14.Nxf7 14.Nf3 Bxc3 15.bxc3 Nxe4 14…Rxf7 15.Nxb5!? 0:24. De eigenlijke truc: maakt gebruik van de diverse penningen en de ongedekte toren op a8. Ik had dit wel zien aankomen en ging er vanuit dat de dame in grote problemen zou komen. Dat klopte wel, maar niet helemaal. 15…cxb5 [34] 16.Bxf7+ Kxf7 De engine zegt hier ook nog 16…Kh8 maar nu gaan we er natuurlijk voor! 17.Qd5+ Kg6 leek me beter dan Ke7, en dat klopt ook. 17…Ke7 18.Qxa8 Nb6 19.Bxb6 Qxb6+ 20.Kh1 Bb7 21.Qh8 Kf7 22.Rae1 18.Qxa8 Nb6 18…Bh2+ 19.Kh1 Nh5 20.e5 19.Bxb6 Qxb6+ 20.Kh1
0:26. Merk op dat wit weliswaar materiaal voorstaat, maar dat het niet enorm veel is 20…Bb7 0:19. Op zichzelf een prima zet, maar de engine komt met een paar leuke alternatieven 20…Nh5 21.Rf3 is niet goed voor zwart; 20…Bxh3 21.gxh3 Qe3 22.Qc8 Qxe4+ 23.Kg1 Bd4+ 24.Kh2 Be5+ met remise; 20…Bb8 21.e5 Qc7 22.Qf3 Qxe5 21.Qf8 Bxe4 22.Rae1 Qc6 22…Qe6 (dreigt Dxh3) 23.Kg1 Bd4+ 24.Kh2 Be5+ leidt tot remise 23.Re2 Nh5? Dit blijkt de zet die had moeten verliezen. 24.Qf7+ Kg5
25.Rf3! 0:10. Een zeer sterke zet. Het probleem is dat ik niet op f3 kan slaan, omdat dan tussendoor met schaak op e5 wordt geslagen. En 25…Pg3+ kan ook niet, die wordt immers geslagen en daarna komt De7+ met ellende. De loper van e5 weghalen leek me geen optie, die staat daar immers perfect. Ik hield vooral rekening met 25.Qe7+ Bf6 26.Rxf6 gxf6 27.Kh2 en dit zal ongeveer gelijk staan. 25…Kh4 0:04. Dus speelde ik maar deze zet, om uit het schaak te lopen. Objectief is het zeker niet goed, maar het zag er wel leuk uit, en in beider tijdnood is het wel een verrassing voor de tegenstander. 25…Ng3+ 26.Rxg3+ Bxg3 27.Qe7+ Kf5 28.Qxg7 Bc7 29.Rf2+ 26.Qe7+ g5 27.Qxe5? Hier hoopte ik op, in tijdnood kiest ze voor de makkelijke oplossing. Wit had hier vrijwel meteen kunnen winnen. 27.Qb4! totaal over het hoofd gezien. Pent simpelweg de loper en die kan niet fatsoenlijk worden gedekt. 27…Bxf3 28.Rf2 28.Qd4+ g4 29.Qf2+ Ng3+ 30.Kh2 Bxe2 31.Qxg3+ Kh5 32.Qe5+ Kg6 33.Qxe2 28…Bxg2+ 29.Rxg2 Studie-achtig was 29.Kh2 Bxh3 30.Qe1 Ng3 31.Rd2 Qf3 29…Nf4 30.Qe1+ [3] Kh5 [4] 31.Qd1+ Kg6 32.Qg4 Qxg2+ 33.Qxg2 Nxg2 34.Kxg2 Kf5
Tijdens de partij dacht ik dat dit wel gewonnen was voor zwart, maar ten minste remise zou geven. Na wat analyses achteraf weet ik vrijwel zeker dat het gewonnen is voor zwart. Niettemin is het een stelling die niet helemaal duidelijk is. Voer voor nadere analyses dus! 35.Kf3 [5] h5 [3] 36.a3? Deze zet is erg slecht; hierna is het meteen totaal verloren voor wit. 36.c3 bood wellicht nog enige hoop op meer.36.c3 Ke5 37.Ke3 (37.a4 bxa4 38.Ke3 Kd5 39.Kd3 g4 40.hxg4 hxg4 41.Ke3 Kc4 42.Kf4 a3 43.bxa3 Kxc3 44.Kxg4 Kb3 45.Kf4 Kxa3 46.Ke3 Kb3) 37…a5 38.Kf3 Kd5 39.b3 Ke5 40.Ke3 Kf5 41.Kf3 a4 42.Ke3 g4 43.hxg4+ hxg4 44.Kd3 Kf4 45.c4 bxc4+ 46.bxc4 Kf3 47.c5 g3 48.c6 g2 49.c7 g1Q 50.c8Q Qd1+ 36…Ke5 37.Ke3 a5 38.b3 b4 39.axb4 axb4 40.Kd3 g4 41.hxg4 hxg4 42.Ke3 g3 0–1
Wil op drie speelde hopelijk zijn meest slechte partij ooit. Slechte opening, dat gebeurt hem eigenlijk zelden, slecht middenspel, niet accuraat toen hij een onverwachte kans kreeg (dat gebeurt hem dan helaas wel vaker) en verder lang doorgespeeld, wat als enig voordeel had dat zijn teamgenoten langer aan het bier konden. Dat was dan wel weer aardig. Maar schaaktechnisch was dit een zeer ruime onvoldoende.
Michel op 4 heeft ook wel een betere schaakpartijen in zijn leven gespeeld. Hij kreeg met zwart geen enkel tegenspel tegen een tegenstander die gewoon wel 200 elo punten minder had. In een duidelijk mindere stelling, waarin Michel dus nog niets goeds had gedaan, bood de tegenstander remise aan. Dat accepteerde onze man maar, zodat hij nog snel even in Duitsland kon gaan tanken. Over focus gesproken.
Zelf speelde ik op bord 5 misschien wel met teveel focus. Al vanaf zet 5, nog zware theorie, zat ik in de denktank. Waarom speelde deze man, deze inferieure openingsopzet. Wat zat daar achter, welk verborgen variantje ging hij spelen? Moet ik nu wel of niet de gewone hoofdvariant spelen? Gedachtes, gedachtes. Gelukkig wel allemaal gedachtes over de 64 velden. Achteraf vertelde mijn tegenstander, dat hij zomaar wat deed en nog nooit over deze openingstheorie had nagedacht. Tsja. Z leek Ok te staan, totdat ik plotseling, voor hem uit het niets een pion offerde en daarna al mijn stukken richting zijn koning bracht. In de slotstelling had ik nog steeds een pion minder, maar wel 21 punten richting zijn kale koning in stelling gebracht. De pc vond het bijzonder genoeg ongeveer gelijk staan, maar mijn tegenstander raakte zo in paniek, dat hij pardoes een stuk weggaf. Of eigenlijk tijdens het spelen van die zet, al het onheil zag en voordat hij de zet had uitgevoerd, mij al een hand gaf ter overgave.
Op bord 6 speelde Martien ook niet de partij van zijn leven. Ik vrees dat hij door zijn werk, al het gedoe rondom de interne (het regelen van trainers, het opstellen van een trainingsschema, door ook Komo nog ergens in verwerken, zelf trainingen verzorgen, gesprekken met Job en het bestuur, twijfel over het doorgaan als wedstrijdleider, etc. etc) ook de juiste focus niet had. Meestal speelt hij hoe dan ook altijd actief. Nu speelde hij met zwart een zeer passieve stelling. Was niet leuk. Door zijn time management, deed hij rond de 30e zet al wat rare dingen en toen zijn tegenstander drie keer dezelfde stelling ging forceren, vond Martien dat prima. In de analyse achteraf leek eerst dat de tegenstander geforceerd de dame van Martien had kunnen winnen, door een briljant pionoffer leek dat toch niet zo, maar wel was duidelijk dat de tegenstander in de slotstelling groot voordeel had.
Invaller Niels speelde, zoals Niels wel vaker. Iets te voortvarend op de aanval. In plaats van h5, was Kb1 veel sterker op al het zwarte tegenspel eruit te halen. Zoals het ging, kwam de zwarte aanval nu sneller. Zwart won een pion. Stond heel lang gewonnen. Het toreneindspel wat overbleef, was ook heel lang eigenlijk nog gewonnen voor zwart. Eindspelen zijn moeilijk, behalve voor Brent dan!, en uiteindelijk kwamen we ook in deze partij met een blauw oog en remise weg.
Op bord 8 tenslotte speelde onze teamcaptain en enige opa in ons team een echte partij naar zijn kunnen. Uit de opening een heel klein plusje. Vervolgens niets doen. Tegenstander in slaap sussen. En als deze knikkebollend een op het oog onschuldige zet doet, plotseling toeslaan met een wel zeer voor de hand liggend “dameoffer”. Goed niets doen is ook een kunst.
Dat was dan weer het verslag van onze eerste wedstrijd. Veel teamgenoten wilden weer ongeveer een verslag als ik na onze briljante overwinning tegen Venlo 1 (!, waar zijn die tijden) had geschreven. Die wedstrijd speelde we toendertijd naast de Koel (voetbalstadion). Dat gaf mij wel veel inspiratie. Nu speelden we wel naast de treinbaan, maar wat ben ik toch blij dat ik niet in Venlo woon. Wat een armoede en (drugs) overlast zag ik daar in de tijd dat ik moest wachten op mijn teamgenoten, en wat door de wijk heb gelopen. Als persoon ben ik zelf tegen de Brexit (we moeten in mijn beleving het in de wereld samen doen en niet tegen elkaar, samen met de aarde en gewoon lieve en leuke dingen doen), maar als we toch bezig zijn, kunnen we dan ook naar de Veexit (Venlo eruit?). De schakers waren wel aardig en het Limburgse bier is altijd lekker en zo ver is het gelukkig ook niet, maar toch. Overigens gingen we na de wedstrijd eten in Eindhoven.
Job durfde bijna zijn auto niet te parkeren, want er hingen nogal wat jongens rond die zwaar verstopt in hun hoodie druk in de weer waren met hun telefoon. Het zal eruit alsof er hier zwaar werd gedeald. Job was er ook van overtuigd dat dealen en auto’s leeg halen, niet echt bij elkaar horen. En de auto is prima leeg gebleven. In mijn studententijd woonde ik vroeger tegenover een drugspand (in Utrecht in de wijk zuilen, ja), er gebeurde van alles in de wijk, maar juist niet rondom dat huis. Dat was veilig. De narigheid begon pas in de straal van 100 meter rondom dat veilige huis. Zo ook in Eindhoven. Al weet ik wel zeker dat je in die wijk sneller een lijntje coke kan krijgen dan willekeurig wat dan ook. Ik pleit dus ook voor een Eiexit. En zelfs in Boxtel zijn er deze week jongens in een internaat in een ziekenhuis beland door xtc, ja hoor. U raad het al, ik ben ook voor een Boexit. Op de 1 of andere manier zal de focus toch terug moeten bij de mannen van het eerste, want zoals het nu ging wordt het gewoon DSexit.
Laat een reactie achter