Door Guido Jansen
Het seizoen loopt op het einde. Tijd voor een gezellige en gezapige schaakavond. Zelf inmiddels helemaal herstelt (voor 7 dagen dan, komende dinsdag is de “klein bier” operatie met het verwijderen van de verstandskiezen, vergroten van de pockets en verwijderen van wat achtergebleven bot, dat is natuurlijk niets bij wat er al gebeurd is!) en nu al bijna 3 weken hoofdpijn vrij! Tijd om ook maar weer eens te gaan schaken. En wat een warm welkom werd het.
Maar voordat het zover is, nog even wat noodzakelijke achtergrondinformatie. Geheel tegen de verwachting in mag het eerste team nog 1 belangrijke wedstrijd spelen. Dit was totaal niet de planning. Wij zijn gewoon een “bierteam” zonder enige aspiratie. Door een bizar toeval en enkele mensen in grootste vorm, zijn er scenario’s denkbaar dat het eerste over een kleine maand kampioen van de 2e klasse wordt. Dat is natuurlijk niet het plan, waar halen we 2 extra spelers vandaan? Gelukkig hebben enkele spelers al hun vakantie gepland, zodat we onze laatste wedstrijd niet op volle sterkte kunnen spelen. Er is al een tijdje een discussie gaande welke spelers deze belangrijke wedstrijd mogen invallen. Hierover later meer.
Ondertussen loopt natuurlijk ook de interne competitie bijna ten einde. Een beetje bizar einde. Volgens het meest normale scenario komt er een barrage tussen 3 spelers.
Genoeg dus allemaal om nog ergens voor te spelen.
Deze extra druk merkte ik al tijdens mijn autorit naar Boxtel. Achter me reed onze intern wedstrijdleider. Ik zwaaien en seinen, maar er was geen enkel contact mee te maken. Pas bij het parkeren merkte hij mij op. Martien stond op scherp. Zijn telefoon ook. Het ding piepte en pingde volop. Er werd volop geklaagd over de indeling.
Natuurlijk wilde alle mogelijke invallers hun beste spel laten zien. De een wilde niet met wit, de ander niet met zwart. De volgende wilde een lager gerate tegenstander, de ander juist weer een hoger.
Tijdens het bestellen van mijn koffie (Martien werd nu constant gebeld over de indeling) hoorde ik ook een nieuwe klacht. “ Ik speel het hele seizoen al heel goed (ok, ik vergeet dames te slaan en partijen te winnen en ook kom ik te laat) en nu moet ik het hele seizoen ook al tegen mindere schakers. Ik had gehoopt op een goede tegenstander en nu mag ik tegen Rob van Meurs “. Tja, die kende ik nog niet.
Ook Franck was al scherp en strak. Hij was zelfs ruim op tijd aanwezig. Niet als enige was hij aan het klagen. De kapster was te vroeg op de afspraak en nu ben ik zomaar op tijd. Belachelijk.
Gilion wilde met zwart vlammen en kreeg plotseling de andere kleur. Ook al zo vreemd.
Ik wilde het gezeur ontvluchten en liep al vast maar naar de speelzaal. Daar was het nog erger. Martien kon de e borden niet eens klaar zetten, want hij moest toch nog maar even uitleggen hoe deze indeling uit de computer kon komen. Had hij de indeling soms gemanipuleerd? Dit kon toch allemaal niet.
Nadat de klokken aan waren gezet, was de boosheid bij de schakers nog niet over. Reinder bleek naast Michel te moeten zitten. Dat kon natuurlijk ook niet. Snel en met veel lawaai werd gewoon de tafel omgedraaid.Hierdoor konden Max en Joey niet meer van hun bord opstaan. Ik heb ook geen enkel idee wat er op hun bord gebeurde, ze zaten hierna helemaal zielig in hun hoek, drank halen was voor hen ook geen mogelijkheid meer, toch waren zij een van de weinigen die deze avond niet boos waren. Misschien was het wel de slechtste partij ooit, misschien wel de beste. Door de afstand en het licht heb ik geen enkele zet kunnen zien, maar hulde voor deze jongeren, niet meedoen in de algehele boosheid was deze avond een grote prestatie. Toch was het voor hen natuurlijk ook wel makkelijk. Kanshebber om in het 1e in te vallen zijn zij niet en meedoen om het kampioenschap doen ze al helemaal niet.
Wie ook niet mee doet om het kampioenschap is de kampioen van vorig seizoen. Brent is geheel onder de druk bezweken. Ook voor deze avond melde hij zich “ziek”. Tja.
De partij van de dag werd gespeeld door Niels. Zo op het oog geen enkel last van druk. Gewoon ontspannen zijn stukken offerend (of weggevend, bij Niels is het verschil tussen beide soms onduidelijk), ondertussen een lekker biertje naast het bord. Hij is toch wel kanshebber om in te vallen.
Door de spanning van de externe competitie is besloten geen gehele partijen meer van de kanjers te laten zien. Het zou zomaar kunnen dat de komende tegenstanders zich (heel gemeen natuurlijk) besluiten zich voor te bereiden.
Enkele momenten van de partij van Niels mag ik de lezers toch niet onthouden.
Door wat computergezanik (nu ik niet meer kan klagen over mijn kaakontsteking, kan ik gelukkig altijd nog klagen over computers. Guido en computers, dat is geen combinatie en roept heel veel boosheid, woede en geen enkel respect op) heb ik geen beschikking meer over een schaakdatabase. Daarom maar even ouderwets stelling neer getypt.
W: Kg1, De4, Td4, Ta1, Pc7, a4, b2, c6, e3, f2, g3, h2
Z: Kg8, Dc5, Tb8, Tf8, Pd3, a6, c4, e6, f7, g7, h7
(red, ik zal het diagram maar even plaatsen voor diegene die iets minder sterk zijn in blind schaken)
Onze held Niels had hier zwart. Het kan een hele diepe combinatie zijn geweest, maar ik denk dat Niels hier gewoon een pion terug wilde winnen. Hij speelde de hele diepe Pxf2
Een aantal zetten later was hij dit paard nog steeds kwijt en werd ook zijn dame nog aangevallen:
W: Kf1, Df3, Th4, Td1, Pc7, a4, c6, e3, g3
Z: Kg8, Dd2, Tb2, Tf8, a6, c3, e5, f7, g7, h7
In plaats van opgeven verzon hij hier een geweldig origineel dameoffer (Td8). Als je zo goed bent, mag je ook wel invallen, denk ik. Hoewel hij na slaan natuurlijk een 10 tal punten achter staat, zag ik toch nog 0-1 achter de uitslag staan. Zal wel aan mijn talent liggen, denk ik.
Gilion was er ook deze avond. Net als zijn politieke partij wil hij het niet over problemen hebben (Ïk stel voor dat we er niet via de app-groep over praten om de gemoederen niet verder op te laten lopen”, typisch gilion en CDA misschien.) Gewoon negeren (regeren) en doorgaan. Als dat maar goed gaat straks in het Torentje. Gilion speelde zoals gewoonlijk op de toppen van zijn kunnen. Deze avond waren de toppen helaas niet zo hoog. Er was nog even sprake van dat de onvolprezen teamleider van het 2e in het eerste in mocht vallen. Waarschijnlijk kon Gilion deze mogelijke stress niet aan. Hij is niet de eerste dubbelschaker die onder de druk bezwijkt. Ik zal zijn partij verder maar met de mantel der liefde bedekken.
(red De winnaar van bovenvermelde partij heeft wel een analyse gemaakt. Ik zal hem niet groots weergeven, maar je kunt hem hier naspelen)
We gaan verder met ons rondje langs de borden. Rob, die al een tijdje boos is omdat de verslagen niet geheel overeenkomen met de werkelijkheid (of speelt hij deze boosheid en vindt hij het eigenlijk stiekem wel leuk?), speelt eigenlijk al een tijdje heel goed (of juist niet, met de huidige verslagen en in dit tijdperk van fake news weet je het maar nooit). In zijn partij had hij al lang van te voren aan zien komen dat hij een winnend dameoffer kon plegen (of toch niet?). Alleen had hij nog wel even de hulp van tegenstander (of medespeler) Michel nodig om te kunnen offeren (of weg te geven?!). Sinds Michel tegen “kocken” een volle dame niet heeft geslagen en zo een mogelijk kampioenschap onmogelijk heeft gemaakt (dat is volgens mij wel een “feit”, misschien wel de enige waarheid van dit verslag?!), kijkt hij alleen nog maar naar dames. Zijn vrouw heeft al een scheiding aangevraagd en ook in deze partij won hij dus de dame van Rob (of was het nu een offer?, erg onduidelijk dit verslag en deze partij, ook na het controleren van alle feiten klopt er nog steeds niets van, was het nu gepland, talent, onkunde? Rob, help! Ik kan niet tegen al deze onduidelijkheid). Michel had niet echt door dat de overgebleven stelling wel helemaal verloren was. Maar ja, dame wel gewonnen, dat is ook wat waard. Commentaar van Michel zelf “Hij schrok er wel van”. En “Ik was er niet helemaal zeker van. Maar we zijn hier ook om een mooie pot te spelen. Dus ik heb het er op gewaagd.” Bovendien was ze natuurlijk wel erg mooi. Door alle nieuwe stukken zijn die dames op het bord ook echt wel geiler geworden. Lekker groot en stevig, daar hou ik wel van en Michiel blijkbaar ook. Die Michel komt er zo wel. En Rob was natuurlijk weer boos omdat zijn briljante partij op een live bord te zien was. Zo kan iedereen zien hoe ontzettend goed ik speel, dat is ook niet leuk zo. Ik denk dat Rob deze partij gewonnen heeft, maar dat kan dus ook fake news zijn. Misschien is deze partij wel helemaal niet zo gespeeld? Misschien kan Martien ondertussen ook zo de live borden manipuleren dat er een briljante niet gespeelde partij op het bord komt? En dan misschien ook de camera’s? Zelf was ik er wel bij, bij de interne, maar was de rest er ook wel? Bestaat er eigenlijk wel een wereld buiten mij? Het enige dat ik weet is dat ik ergens mee kan denken, misschien heb ik de hele wereld wel bedacht en in mijn gedachten om mij heen geschapen? En wie ben ik eigenlijk? En wie die Rob is, weet ik eigenlijk helemaal niet. Waarschijnlijk bestaat hij niet eens, of toch wel?
En dan komen we zo langzamerhand aan bij de aanstichter van alle problemen. Er was al een geweldige indeling, maar ons aller Ebe wilde niet tegen Michel spelen, daarom werd alles omgezet. (en werd iedereen boos). Wat is er toch met die Michel, mensen willen ook al niet meer tegen hem spelen of naast hem zitten? Iedereen kan toch wel eens een dame vergeten te slaan?
Ebe mocht zodoende tegen Hans. Niet echt de partij van de dag. Beetje saai. Bijna net zo saai als Job – Guido. Beiden schijnen wel in vorm te zijn, maar zijn toch vooral goed in remise maken. Job kon wel tevreden zijn. Gaf hij vorige week nog in alle stress rond het kampioenschap nog een volle toren weg tegen Rob, deze ronde bleef het bij een pion. Dat is toch zeker vooruitgang. Ook Job, meestal toch de rust zelve, nooit zeuren over licht, grootte van de stukken, contrast van de velden, of de indeling, zelfs deze Job was deze avond dus boos. Er hing duidelijk wat spanning in de lucht. Zelf ben ik naast de hoofdpijn ook de grote vorm kwijt geraakt. Het was even leuk om goed te kunnen schaken, maar nu is het weer het bekende gepruts. Gelukkig wel zonder hoofdpijn, dat is ook wat waard!
Blijft alleen nog de partij tussen Martien en Franck over. Ook hier boze mannen. Martien boos en wil nooit meer intern wedstrijdleider zijn en Franck boos op de kapper en de hele wereld. Nadat alle boosheid een beetje uit het spel was verdwenen had Martien een mataanval, maar net als Ebe, Hans, Job en Guido, leek hij alleen maar bezig met het maken van remise. Hoe Franck de aanval overleefde is een wonder. Maar wel een reden voor boosheid natuurlijk.
Kortom weer een erg leuke clubavond. Martien, Rob en Job steven af op een barrage voor de interne competitie. Job hoeft nog maar 1 partij te winnen voor de overwinning in de topcompetitie. Zelf schijn ik uit alle uitslagen geschrapt te worden, wegens het gebruik van doping (alleen deze ronde telt mee, jammer Job). En gezien de huidige vorm van de invallers spelen we onze kampioenswedstrijd in ieder geval met Niels.
Helaas kan ik de komende tijd niet meer schaken. Operatie wordt wel weer heftig en de medicatie hierbij dus ook. Jammer. Ik heb nu al zin in mijn komende interne partij.
Laat een reactie achter