Meierij Cup weer ongemeen spannend

Het was dinsdag weer volop genieten in Grandcafe Rembrandt. Maar liefst 12 partijen, waarvan 2 matches om de Meierij Cup werden er gespeeld. En ook nog de interne topper Brent – Job.

Verrassing

Een van de grote verrassingen van de avond was toch wel de partij tussen Joop en Bart. Niet zozeer dat Joop won, vooral ook de overtuigende manier waarop hij dat deed!

Bart had het in de opening al lastig in zijn eigen systeem, maar toen hij tegengesteld rokeerde tov Joop ging het snel mis. Joop gaf naderhand nog complimenten aan de trainers, want hij paste continu toe wat hij geleerd had. Job had het eerder dit seizoen nog over ruimte pakken en Martien gad een training over combineren. Beide aspecten had Joop gecombineerd in deze partij en zodoende was er voor de arme Bart geen houden meer aan.

Meierij Cup

In de Meierij Cup was zoals gezegd volop te beleven. Laten we beginnen met de kwartfinale in de Loserscup. Hierin werden Tom en Martin tegen elkaar geloot. Tom wist de eerste partij sterk te winnen, maar in de rematch liet Martin duidelijk zien het combineren nog altijd niet verleerd te zijn. Tom werd in een koningsaanval kansloos opgeknoopt. Dat werd dus 2 partijen snelschaken… en ook hierin werd het 1-1!

Dat betekende dus dat er een Armageddon aan te pas moest komen. Tom kreeg hierin zwart en had aan remise voldoende. Martin kwam in een eindspel met ongelijke lopers een halve doos pionnen voor te staan, maar in vliegende tijdnood voor beiden gaf hij ze 1 voor 1 weg. Uiteindelijk stond er nog maar 1 pionnetje op het bord en met ongelijke lopers is dat natuurlijk kansloos. Sterk snelschaken van Tom was dat en een knappe plaatsing voor de halve finale!

In de hoofdronde van de Meierij Cup speelden Martien en Rob tegen elkaar. In de 1ste partij haalde Martien een leuk variantje tegen de Caro-Kann van stal en Rob was direct out of book. Analyse achteraf laat zien dat hij zich wel keurig verdedigde maar het kostte hem veel tijd.  Met nog slechts seconde op de klok besloot Martien zeer onverstandig er een stul tegenaan te gooien. Het was niet alleen slecht, maar het vereenvoudigde ook de stelling. Gelukkig voor hem echter vergooide Rob zijn stelling daarna en kon hij alsnog het punt bijschrijven.

In de 2de partij was Rob oppermachtig. Al snel bezweek Martien onder de druk en overzag een tactische wending. Het leverde Rob een pion op en alhoewel het tot een heel diep eindspel duurde, hij harkte wel het punt binnen. Hierna werd dus ook deze match snelschaken die pas om 12u30 begon. Rob was op dat tijdstip nog het meest helder van geest en schreef beide partijen glansrijk op zijn naam en plaatste zich daarmee voor de finale!

Interne

In de interne competitie was er dus ook een topper. Brent won deze, naar eigen zeggen, zeer wisselvallige partij. Job kwam zeer sterk uit de opening, maar wist dit geen goed vervolg te geven.

Brent nam het initiatief over en won een pion. Dit bleef zo, tot in een ver toreneindspel. Echter… juist toen Job de vis op het droge had maakte hij alsnog een kamikaze aktie. Zie onderstaande stelling:

Als Job hier nu 53. .., f4! had gespeeld was het remise geworden. Het idee erachter is om de witte pion op de koningsvleugel aan te kunnen vallen na 54. gxf4 door er met de koning heen te gaan. Als de witte koning besluit de a-pion te ondersteunen dan kan zwart zijn toren geven voor de a-pion omdat dan de zwarte g-pion het halve punt veilig zal stellen. Echter… Job speelde eerst 53. .., Ta5 om na 54. Kc4 alsnog 54. ..,f4??? te spelen. Maar dit kan natuurlijk niet vanwege 55. Tc5+ waarmee de torens geruild worden, de a-pion doorloopt en de zwarte pionnen te langzaam zijn.

Een ander opmerkelijk resultaat was de remise tussen Gilion en Ebe.

Niet dat remise zo’n gekke uitslag is, maar als je bedenkt dat de underdog de hele partij de touwtjes in handen had en in het dame-eindspel had moeten winnen, dan is het resultaat toch niet helemaal zoals werd verwacht. Het was een schaakje op g4 dat gemist werd door Ebe waarmee hij een winnend pionneneindspel kon bereiken.

# senior was in zijn element tegen Geert.

In bovenstaande stelling zie je precies waarom. Het is een eindspel met een klein plusje voor wit dankzij het loperpaar. Er moet veel gemanoeuvreer en geduld aan te pas komen om zoiets naar winst om te zetten, maar Hans deed dit subliem!