Deze tekst van Lenny Kravitz uit 1991 had wellicht betrekking op heel andere zaken, maar hij geldt ook zeker voor het schaakspelletje. Verschillende schakers kregen hier afgelopen dinsdag mee te maken.
It ain’t over til it’s over, part I: De Meierij Cup match tussen Ebe en Job was hier een mooi voorbeeld van. In de eerste partij was totaal niks te merken van het verschil in elo tussen deze mannen, terwijl die toch echt ongeveer 500 punten bedraagt. Sterker nog… Ebe speelde Job gewoon weg in die partij en had na een zetje of 40 een geweldige stelling bereikt met een volle kwaliteit meer en aktieve torens. Richting de tijdnoodfase kwam de kentering en dus toch dat surplus aan elo-punten voor Job naar boven.
Ebe trapte in een trucje dat Job had opgezet en verloor pardoes een belangrijke pion op g3. Hiermee was zijn koningsstelling naar de haaien en was het voordeel een stuk minder. En daarmee werd een neerwaartse spiraal ingezet die Ebe niet meer kon doorbreken in die partij en moest alsnog een 0 incasseren. Een herkansing in de 2de partij kreeg hij ook niet meer.
It ain’t over til it’s over, part II: In de topcompetitie partij tussen Michel en Martien was duidelijk dat Martien de opening iets te vindingrijk had aangepakt. Beide spelers waren het erover eens dat wit beter gestaan had. In computertermen dacht Michel dat het lange tijd +3 stond, maar Martien dacht eerder aan +0.5. Zoals wel vaker lag de waarheid in het midden en de beoordeling van de neutrale Komodo lag lange tijd rond +1.5. Dit was zo ongeveer van zet 10 tot 30.
Maar Michel wist niet toe te slaan en vanaf die zet 30, vlak nadat hij een grote kans op winnend voordeel liet glippen na een blufzet van Martien, werd het voordeel steeds minder. Nadat Michel overzag dat zijn koning in de problemen kwam ontstond een er een heel spannende fase waarin beide mannen het met 30 seconden op de klok per zet moesten doen en Michel alle zeilen bij moest zetten niet mat gezet te worden. Een zeer kritische situatie ontstond na de 43ste zet van Michel, e6+:
De vraag was nu waar Martien heen moest met zijn koning. In de 30 tellen die hij had overwoog hij het grootste deel om 43. ..,Ka7 te spelen, maar hij zag na 44. Ta3 spoken dat hij zelf mat gezet zou worden en speelde daarom maar snel 43. ..,Kc8. Maar juist met deze zet had hij zichzelf in de nesten gewerkt. Immers, na 44. Kb6! is er niks te doen tegen het mat op c7. Maar Michel zag het niet, speelde de grafzet 44. Te5?? en stond enkele zetten later mat.
It ain’t over til it’s over, part III: De partij tussen Reinder en Patrick was een spannende partij waarin Reinder lange tijd van een aardige plus kon genieten.
Maar Patrick knokte zich terug in het eindspel en op gegeven moment ontstond onderstaande stelling:
Patrick met zwart was aan zet en zijn geknok had wat opgeleverd als hij hier ..,h5 had gespeeld. Het was dan niet duidelijk of wit progressie had kunnen boeken. Er ontstonden allerlei wilde analyses waarbij telkens de vraag was of de koning in het vierkant stond bij een piondoorbraak van een van beide kleuren. De sterksten van de club bemoeiden zich er ook mee, maar niemand kwam eruit. En terecht zo blijkt, want ook de PC weet geen winnend voordeel te vinden. Maar goed. Patrick speelde hier ..,g4 en dat kostte hem uiteindelijk toch nog een punt. Reinder hield een dubbele g-pion over en daarmee wist hij de overkant te bereiken.
It ain’t over til it’s over, part VI: Zo, de laatste van de avond, maar zeker niet minste. Den Died tegen Hans # stond ook op het programma en ook hier ontstond een gruwelijk spannend eindspel duel wat zeer lastig te taxeren was hoe het nu precies stond.
Maar Hans, die de vorm nog niet helemaal te pakken heeft dit seizoen probeerde te forceren, en dat liep verkeerd af. Een gelijkstaand pionneneindspel werd zo alsnog verloren.
Er werd nog veel meer gespeeld. De uitslagen en nieuwe tussenstand staan ook online!
Als laatste nog hieronder het mooie nummer van Lenny Kravitz!
Laat een reactie achter