Na de plezierige editie van 2015 besloten Rob en ondergetekende om ook dit jaar weer mee te gaan doen in de Chesstrain. Het concept van een tiental rapidpotjes (20 min+ 10 sec per zet) spelen tegen zeer behoorlijke tegenstanders, en ondertussen de nodige cultuur opsnuiven blijft een leuke combinatie voor de niet al te fanatieke clubschaker. Met andere steden dan vorig jaar (Regensburg, Innsbruck, Salzburg en Cesky Krumlov tegenover vorig jaar Dresden, Wroclaw, Wenen en Bratislava) viel er weer genoeg te zien en te doen.
Dit verslag zal een stuk beknopter zijn dan dat van vorig jaar, omdat daar al redelijk uitgebreid is ingegaan op de sfeer in de trein en rondom het toernooi. Ook schaaktechnisch zal ik me beperken tot 1 potje, want om nou uitgebreid rapidpotjes te gaan analyseren gaat me allemaal wat te ver. Wel heeft Rob weer vele foto’s gemaakt waarvan er een aantal bij dit verslag geplaatst zullen worden.
Tegenwoordig vliegt Transavia vanaf Eindhoven naar Praag, voor een spotprijsje, dus we hoefden niet zoals vorig jaar via Amsterdam. Van hitsige stewardessen hebben wij overigens niets gemerkt. Uurtje vliegen, dus dat stelt allemaal niet zoveel voor. Om een uur of 3 in het hotel en toen op naar de bioscoop, alwaar een documentaire werd vertoond die vorig jaar gedurende de chesstrain werd opgenomen. Leuk om te zien, maar Rob en ik hadden er wel iets meer van verwacht. Zo kwam ‘’Johan Derksen’’ (zie verslag vorig jaar) helemaal niet in het stuk voor en waren Rob en ik ook nauwelijks in beeld. Maar, al met al, best leuk. Vervolgens werden we uitgenodigd om in het clublokaal van de plaatselijke schaakclub een potje te blitzen en een biertje te drinken.
De dag erop vroeg naar het centraal station, aanmelden tegen half 9. Vervolgens konden we ons tegoed doen aan het uitgebreide ontbijt dat de organisatie had geregeld.
Tegen tienen vertrok de trein richting Regensburg, Beieren, meteen de langste rit van de week, Derhalve 3 potjes schaken. Qua bezetting bleek het toernooi ietsje zwakker dan vorig jaar. Waren er toen 3 of 4 GM’s en was ik toen ongeveer 12e geplaatst, dit jaar was er slechts één (wel erg sterke) GM en was ik met mijn 2200 ELO 6e of 7e geplaatst. De eerste ronde moest ik echter meteen een remise toestaan. Niet eens slecht gespeeld, maar een alerte tegenstander. Kan gebeuren. Rob, die dit jaar als voornemen had de donkeycoupé te mijden (zie verslag vorig jaar) verloor de eerste ronde van een oud Nederlands kampioene en belandde, tja, toch weer in de zo gevreesde coupé.
Ronde 2 en 3 werden voor mij vrij eenvoudige overwinningen op Nederlanders. Rob ging in ronde 3 helaas wederom onderuit.
Eenmaal aangekomen in Regensburg bleek dat stadje ietwat tegen te vallen. Best een mooi centrum hoor (één van de weinige Duitse binnensteden die de oorlog ongeschonden is doorgekomen), maar allemaal wat uitgestorven. Dat we relatief laat arriveerden die dag was dus niet zo erg.
De dag erop ging de reis voort naar Innsbruck, toch vooral bekend als ski-oord. 2 potjes te spelen en qua schaken was dit de beste dag voor ons: beiden 2 uit 2! Voor Rob lag dat gezien de tegenstand wel binnen de lijn der verwachting, mar het moet toch nog maar gebeuren. Voor mij betekende het een score van 4,5 uit 5 en een ticket voor bord 1 de dag erna, tegen de ongenaakbare Atalik. Mijn potje uit ronde 5, tegen een IM van bijna 2400, was (niet toevallig!) de enige partij die ik heb kunnen reconstrueren. Op verzoek van de organisatie heb ik hem voorzien van wat commentaar:
Innsbruck bleek een fijn stadje, mooi gelegen tussen de bergen en eigenlijk heel erg rustig. Leuk gegeten in een als berghutje vermomd restaurant en natuurlijk heeft Rob weer wat foto’s gemaakt.
De dag erna, onderweg naar Salzburg, mocht ik aantreden tegen Atalik. Werd helaas een vrij kansloze pot tegen deze zeer sympathieke oude vos. Rob, eindelijk op stoom, schopte een local hero van het bord en verscheen zo ook weer ten tonele in de eerste coupe. Ronde 7 werd een punt voor mij, een halfje voor Rob, en toen stopte de trein opeens. Er bleek een tussenstopje ingelast in Zell am See, een mooi meer tussen de bergen. Goede zet van de organisatie, want het uurtje rondlopen daar was zeer de moeite waard.
Salzburg vervolgens bleek een fraaie stad te zijn waar 1 dag eigenlijk niet voldoende was. Al is het maar om de Sound of Music bustour te kunnen doen, waarbij je in een 4 uur durende rondrit langs alle belangrijke locaties uit die klassieke film komt. Rob besloot meteen dat hij dus nog een keertje terugmoest. Verder is Salzburg natuurlijk de stad van Mozart, ook een held van Rob, dus zijn geboortehuis en woonhuis werden ook met een bezoekje vereerd. Buiten dat is Salzburg gewoon een mooie klassieke stad, veel mooie gebouwen, een soort klein Wenen. De moeite waard dus!
De dag erop richting Cesky Krumlov, terug naar Tsjechië dus. Onderweg weer twee potjes. De eerste wist ik te winnen, de twee helaas vanuit gewonnen stelling weggegeven. Daarmee was ook de tweede plaats verspeeld. Rob haalde 1 uit 2 en blijft rondom bord 10 hangen. Cesky Krumlov is misschien wel het mooiste plekje van chesstrain 2016. Klein, in een uurtje of 3 heb je alles gezien, maar prachtig mooi! ’s Avonds in een leuk hardrockbarretje nog NL-Frankrijk gezien. Verder laat ik de foto’s van Rob voor zich spreken.
Laatste dag, laatste potje. Ik wist vanuit zeer dubieuze stelling nog te winnen en daarmee een gedeeld 3e plek te behalen. Maar omdat ik meer weerstandspunten had dan de ander, kreeg ik de 3e prijs en daarbij behorend geldbedrag en Chessbase 13 (prijzen werden niet gedeeld). Rob verloor van een oude bekende, de Franse ‘allo ‘allo man (zie verslag vorig jaar) en sloot daarmee het toernooi in mineur af. Aangekomen in Praag ging de prijsuitreiking zeer vlotjes, kreeg ik nog het advies van Atalik om voortaan een scheerapparaat mee te nemen (‘’je lijkt wel IS’’) en stond er weer een mooie voorraad rode en witte wijn klaar.
‘s Avonds nog een dame van de catering geschaakt om in Praag een hapje mee te eten en een drankje mee te drinken, en daarmee zat editie 2016 er alweer op. Volgens jaar rijdt de trein weer, dan op een geheel andere route. Ik meen Praag, Olomouc, Trencin, Levice en Bratislava. Een Tsjechoslowaakse tour dus. Of Rob en ik weer gaan, wellicht wel. Editie 2016 is in ieder geval erg goed bevallen!
Score Rob:
| Rd. | Bo. | SNo | Name | Rtg | FED | Club/City | Pts. | Res. | |
| 1 | 13 | 69 | Theunissen Marjolein | 1760 | NED | 5,0 | w 0 | ||
| 2 | 34 | 101 | Bára Josef sr. | 1267 | CZE | 4,0 | s 1 | ||
| 3 | 22 | 73 | Grigorovich Dmitry | 1725 | POL | 5,5 | w 0 | ||
| 4 | 36 | 87 | Hubenko Volodymyr | 1565 | UKR | 5,0 | s 1 | ||
| 5 | 23 | 59 | Vilášek Antonín | 1856 | CZE | 4,5 | w 1 | ||
| 6 | 12 | 49 | Hloušek Zdeněk | 1908 | CZE | 5,0 | s 1 | ||
| 7 | 9 | 35 | Schmidt Frank | 2016 | GER | Schleswig-Holstein | 5,5 | w ½ | |
| 8 | 10 | 39 | Navrátil Jiří | 1976 | CZE | 6,0 | s 1 | ||
| 9 | 7 | 19 | Wismayer Clive | 2102 | ENG | 6,5 | w 0 | ||
| 10 | 10 | 34 | Bang Dominique | 2017 | FRA | Mariannes Merry Mob | 7,0 | w 0 | |
Score Brent:
| Rd. | Bo. | SNo | Name | Rtg | FED | Club/City | Pts. | Res. | |
| 1 | 7 | 63 | Dziallas Michael | 1801 | GER | 5,5 | w ½ | ||
| 2 | 26 | 61 | Van Ginkel Henk | 1822 | NED | BATAVIA-GAL-SYS | 4,5 | s 1 | |
| 3 | 11 | 41 | Hauptmann Thomas | 1973 | NED | 5,5 | w 1 | ||
| 4 | 5 | 31 | Palanker Alex | 2036 | USA | PAPAMUBUSA | 6,5 | s 1 | |
| 5 | 2 | 2 | IM | Khaetsky Roman | 2369 | UKR | 7,5 | w 1 | |
| 6 | 1 | 1 | GM | Atalik Suat | 2577 | TUR | ČD – družstvo | 9,5 | w 0 |
| 7 | 6 | 39 | Navrátil Jiří | 1976 | CZE | 6,0 | s 1 | ||
| 8 | 3 | 23 | Crocker Philip J | 2092 | ENG | Mariannes Merry Mob | 7,0 | s 1 | |
| 9 | 2 | 6 | Roemling Sven | 2222 | GER | 8,0 | w 0 | ||
| 10 | 4 | 19 | Wismayer Clive | 2102 | ENG | 6,5 | s 1 |
Hier nog een filmpje over deze editie van de Chesstrain:
Laat een reactie achter