Door Brent Burg
Ergens begin 2015 kwam Rob met een raar toernooi aanzetten: een trein waarin geschaakt kon worden, en tussen de rondes door worden een aantal steden in Centraal Europa bezocht. Dat leek me wel een leuk concept, een mooie mix tussen schaken en de toerist uithangen. Daarom schreven we ons al snel in en dat was maar goed ook, want in de lente zat het toernooi al bomvol!
Dag 1
Zodoende vertrokken we op 8 oktober om 8.00u vanaf een koud Den Bosch richting Schiphol om vanuit daar naar Praag te vliegen. Wonderwel ging dit allemaal vlekkeloos, iets waar ik van tevoren nogal mijn twijfels over had: ik ben al 3x eerder met de trein onderweg naar Schiphol gestrand door allerlei defecten en vertragingen waarna ik in allerijl een hulplijn moest inschakelen om alsnog op tijd te komen. Dat was dit keer gelukkig dus niet nodig.
De reis ging voorspoedig en rond een uur of één kwamen we aan in Praag. Daar reed de shuttlebus eerst nog 3 rondjes om het vliegveld om vervolgens gelukkig toch richting de stad te gaan. Het hotel was snel gevonden en daarna kon de stad bekeken gaan worden. Eerst nog eventjes geluncht met een eerste Staropramen (lokaal bier) tegenover een soort Tsjechische Madame Tussauds, met poppen die totaal niet leken en waar we ook niemand naar binnen hebben zien gaan terwijl we daar zaten te eten/drinken.
STAROPRAMEN, enkel per halve liter verkrijgbaar
Zelf was ik nog nooit in Praag geweest maar had er wel veel positieve dingen over gehoord. Het is inderdaad een schitterende stad, met zijn marktplein met prachtige kerken en de bekende atoomklok (met hordes Japanners ervoor) en natuurlijk de Karelsbrug. Rob, die een fanatiek amateurfotograaf blijkt te zijn, kon zijn lol niet op en voordat het donker werd had hij al meer dan 100 foto’s gemaakt. De foto’s bij dit verslag komen dan ook vrijwel allemaal van hem.
Toen we ‘s avonds laat (na het eten, een paar biertjes, nog eens 100 foto’s, en een slaapverwekkend zang/orgel-optreden ergens in een kerk (echt een goed idee, Rob!)) weer terug richting hotel liepen bleek de stad een metamorfose te hebben ondergaan. Overal heren(!) en dames op de pleinen om de argeloze(?) toerist in de nachtclubs of de Thaise Massages in te lokken. Rob is rond 1998 al eens in Praag geweest met enkele andere Dubbelschakers en wist zich de lovende verhalen van destijds over de clubs en vooral de dames nog goed te herinneren.
Vooral in een zijstraat van het Wenceslasplein, vlakbij ons hotel, was het druk en kwamen we zelfs nog een jongeman van een jaar of 18 tegen die wel erg veel op de Dubbelschaakse Anatoli leek. Dat zal wel toeval geweest zijn. Moedig wisten wij weerstand te bieden, maar met de afspraak dat áls Rob of ik toevallig eens dat treinentoernooi zou winnen…
Dag 2
Om 8 uur (!) werden we op het perron van het centraal station verwacht om ons in te schrijven. Opeens zagen we David Navara rondlopen. Zou die echt meedoen aan zo’n toernooi, vroegen we ons af. Nou, nee, die was op weg naar Berlijn voor het WK rapid, maar wilde voor promotiedoeleinden best even een fotootje schieten met de chesstrain. Gelukkig maar, de eerste plek zat er dus nog in voor ons! Na een lange en saaie opening ging om 10 uur de trein rijden naar Dresden. Een ritje van maar 2,5 uur, dus slechts 1 potje op het programma. Zelf won ik vrij simpel van een mindere god uit Tsjechië. Rob speelde tegen een zeer sympathieke Pool van achter in de 20 en won uiteindelijk ook, zij het met enige moeite. Met deze Pool, Michal, en zijn vrouw (even aardig en nog mooi ook) hebben we de rest van het toernooi contact gehouden en zelfs nog het Hol-Pol team gevormd. Een van de leuke dingen van de Chesstrain: het is allemaal ontspannen, niet zo serieus, dus er worden over het algemeen leuke contacten gelegd.
Het bleek dat de indeling van de wagons zo was dat de eerste 20 borden in een grote coupe naast elkaar zaten, terwijl vanaf bord 21 ieder bord een eigen klein coupeetje had. Bord 21 en lager werden door ons al snel omgedoopt tot de Donkey-Coupe, omdat ten eerste daar de zwakkere schakers zaten, en ten tweede omdat we beiden die privé coupés wilden vermijden. Ik, als 14e geplaatst begon mooi op bord 14. Rob, 24e of iets dergelijks geplaatst begon dus wel tussen de Donkeys.
Eenmaal in Dresden aangekomen bleek dat de kaart van de organisatie totaal niet klopte. Na vervolgens ook nog 2x de verkeerde kant op gestuurd te zijn kozen we eieren voor ons geld en pakten we maar een taxi. Ons hotel bleek in plaats van de verwachte paar honderd meter van het station opeens 6 km van het station af te liggen! Dat was een tegenvallertje, maar niks aan te doen. Dresden bleek vervolgens onverwacht mooi te zijn. Het schijnt na de oorlog volledig in puin gelegen te hebben, maar is prachtig herbouwd. Ik laat de foto’s van Rob maar even voor zichzelf spreken.
Zoals te zien is was het wat mistig en grauw, maar gelukkig bleef het wel droog (zoals de hele trip eigenlijk).
De dag afgesloten met wat biertjes en vervolgens terug naar het hotel. De volgende dag namelijk een lange rit en 3 potjes!
Dag 3
De lange rit naar Wroclaw (spreek uit als Vrotsjwaf) op het programma. Over de 3 partijen die Rob en ik speelden kan ik kort zijn: die gingen goed. Rob speelde ronde 2 nog wel tussen de Donkeys, maar kwam daarna tussen de goede schakers terecht. We maakten beiden 2,5/3 en kwamen daarmee dus op 3,5/4, net achter de 4 GM’s. Vooral de laatste overwinning van Rob was een lekkere: op een vreselijk irritante Servische Engelsman van 2200+. Deze man was kinderlijk, luidruchtig, onsportief en kreeg van ons al snel bijnamen als klootzak, zeikwijf en enorme idioot. Lekker dus om daarvan te winnen. Overigens deden er meer markante figuren mee. Zo was er een Nederlander die er precies zo uit zag als Johan Derksen een jaar of 10 geleden, en een Duitser van 2 meter die voor de lunch al 3 liter bier achter de kiezen had. Bij Dubbelschaak wellicht bekende deelnemers waren de Nederlanders Ton van der Heijden en Erik Braun, zij hebben ook meegespeeld met het laatste HvD- memorial.
Helaas was er iets misgegaan waardoor de trein niet door Polen kon rijden (iets met werkzaamheden aan het spoor). Daardoor moesten we aan de grens overstappen in bussen die ons naar Wroclaw zouden rijden. Dit duurde nog bijna 3 uur, waardoor we pas tegen 19.00u in het hotel aankwamen. Wat jammer, want de stad bleek echt een schitterend marktplein te hebben. En de meisjes die op dat marktplein flaneerden waren nog veel schitterender. Om deze meisjes beter te kunnen bekijken moesten we echter clubs met namen als ‘’Cabaret’’ en ‘’Princess’’ in, en dat zouden we pas doen nadat we het toernooi hadden gewonnen. Jammer! Wel hebben we nog wat halve litertjes gedronken in een soort Salsa-tent, alwaar Rob helemaal los ging. Die foto’s zijn helaas in de krochten van Wroclaw achtergebleven..
Dag 4
Deze ochtend extra vroeg opgestaan om toch nog even wat plaatjes van het mooie marktplein bij daglicht te kunnen maken alvorens met de bus naar de Poolse grens terug te rijden:
Het schaken op deze derde speeldag (ronde 5,6,7) ging helaas wat minder: zowel Rob als ik wisten niet meer dan 1 uit 3 te halen. Zelf kwam ik na kansloze nederlagen in ronde 5 en 6 (in ronde 6 tegen de zeer sympathieke zoon van de voormalig president van Tsjechië) zelfs bijna tussen de Donkeys terecht in ronde 7, maar gelukkig zat ik nog net op bord 16 en won ik daar weer een potje. Rob verloor 2 keer van een op papier wat betere tegenstander en won van een iets mindere, dus dat was allemaal redelijk volgens verwachting. Beiden dus op 4,5/7 en toernooiwinst was ver weg..
De avond kwamen we ook pas laat aan in Bratislava, maar dat was niet zo erg omdat in Bratislava niet zoveel te zien en te doen bleek. Even snel een rondje door het kleine historische (en uitgestorven) centrum gelopen, een hapje gegeten en vervolgens maar wat rondgehangen in de lobby van het (wederom erg goede) hotel, onder het genot van een paar lekkere Gin-Tonics.
Dag 5
Deze dag maar een korte treinreis op het menu: van Bratislava naar Wenen. Daarom werd er ook slechts 1 potje gespeeld. Zelf speelde ik een saaie remise tegen een oude Duitse brombeer, terwijl Rob nogal onverwacht verloor van een andere Nederlander: Henk van Ginkel. Henk had nog mooie verhalen over hoe hij samen met een andere Chesstrain-deelnemer (een ietwat mysterieuze Amerikaan) een mooie nacht had beleefd in Wroclaw: ze hadden net gedaan alsof deze Amerikaan een beroemd Amerikaans acteur was en Henk zijn manager. Dit werd door iedereen geloofd; niet eens zo raar want beiden zijn gezegend met een flinke dosis charisma en een vlotte babbel. Dit leidde tot een hilarische avond met veel gratis drankjes, fotosessies en (vrouwelijke) aandacht. Daar hadden Rob en ik graag bij geweest!
Vervolgens kwamen we rond 1 uur in de middag al aan in Wenen, toch wel hét culturele hoogtepunt van de reis. Daar hadden we eerst een tour langs enkele voor schakers historische panden, zoals het gebouw waarin het grote toernooi van 1898 werd gehouden, en het beroemde Café Central. Na deze tour zijn we zelf verder door Wenen gestruind. Een halve dag is natuurlijk veel te kort voor zo’n geweldige stad, maar toch hebben we best veel kunnen zien: het Stadtpark en de Volksgarten, natuurlijk het geweldige Hofburg en hebben we onze behoefte gedaan op het opera-toilet (harde Mozart muziek tijdens het plassen). Vervolgens hebben we op straat kaartjes gekocht voor een Mozart-voorstelling in de Gouden Zaal van het beroemde muziekgebouw, bekend van o.a. het Nieuwjaarsconcert. Hoewel Rob en vooral ik een beetje underdressed waren (we hadden immers geen tijd om ons nog om te kleden en hadden überhaupt niet zoveel echt nette kleding bij ons) hebben we beiden enorm genoten van dit concert. Vooral het traditionele einde, met An der schönen blauen Donau en de Radetsky-Mars was, hoewel geen Mozart natuurlijk, erg mooi. Wenen by night is veel, veel mooier dan in een foto te vangen is, dus zeker een aanrader voor een bezoekje. Hieronder toch maar wat foto’s.
Vervolgens de dag afgesloten in een leuke Irish Pub tussen de voetbalsupporters van Oostenrijk, die een paar kilometer verderop in het Ernst-Happel stadion hun nationale team hadden zien winnen van Liechtenstein. We waren pas net voordat de metro ermee stopte weer terug in het hotel.
Dag 6
De laatste speeldag! Een nog best lange reis van Wenen naar Praag en derhalve dus nog 3 potjes te gaan. Rob was weer tussen de Donkeys beland en was ook niet helemaal scherp meer. Hij wist tegen 3 tegenstanders van ongeveer 1800 nog slechts 1,5 punt aan zijn totaal toe te voegen en eindigde daarmee op een ietwat teleurstellende 6 uit 11.
Toernooioverzicht Rob:
| 1 | 24 | 84 | Markiewicz Michal | 1659 | POL | HOL-POL TEAM | 5,5 | w 1 | |
| 2 | 22 | 53 | Pacchiana Douglas | 1900 | USA | 6,0 | s 1 | ||
| 3 | 9 | 9 | Negele Michael Dr. | 2269 | GER | Quartett mit Dame | 6,5 | w ½ | |
| 4 | 8 | 13 | Vujatovic Rajko | 2222 | ENG | ENGUSA | 7,0 | s 1 | |
| 5 | 3 | 5 | Maximov Oleg | 2333 | RUS | 8,0 | w 0 | ||
| 6 | 11 | 33 | Ohst Holger Dr. | 2059 | GER | Quartett mit Dame | 7,0 | s 1 | |
| 7 | 7 | 25 | Bang Dominique | 2117 | FRA | ENGUSA | 6,0 | w 0 | |
| 8 | 16 | 52 | Van Ginkel Henk | 1906 | NED | TIGER TEAM | 6,5 | s 0 | |
| 9 | 23 | 66 | Erlandsson Calle | 1818 | SWE | Team Sweden@USA | 5,5 | w 0 | |
| 10 | 26 | 70 | Bertelkamp Johan | 1788 | NED | 5,5 | s 1 | ||
| 11 | 20 | 64 | Janeček Václav | 1834 | CZE | 6,0 | w ½ |
Zelf had ik nog een mooi einde van het toernooi, met eerst 2 redelijk eenvoudige zeges tegen een Tsjech en een Jordaniër van ongeveer 2000. De laatste ronde mocht ik daarom op bord 3 aantreden en kwam ik in een gewonnen toreneindspel terecht tegen GM Tischbierek. Omdat het de laatste ronde was, was het extra druk in de eerste wagon: veel media, toeschouwers en dergelijke. Een heerlijke ambiance om van een GM te gaan winnen! Helaas mocht het niet zo zijn, want ik slaagde er niet in om het gewonnen toreneindspel daadwerkelijk in winst om te zetten en liet het remise lopen. Daarmee liet ik een 6e plek glippen en werd ik uiteindelijk 8e. Toch een aardige prestatie vond ik zelf.
Toernooioverzicht Brent
| 1 | 14 | 74 | Straka Vojtěch | 1770 | CZE | ČD a.s. | 5,0 | w 1 | |
| 2 | 13 | 45 | Van Gils Martin | 1987 | NED | 6,0 | s 1 | ||
| 3 | 13 | 27 | Winkelhöfer Ladislav | 2103 | CZE | ČD a.s. | 6,5 | w 1 | |
| 4 | 5 | 5 | Maximov Oleg | 2333 | RUS | 8,0 | s ½ | ||
| 5 | 5 | 6 | FM | Wantiez Fabrice | 2322 | BEL | 7,0 | w 0 | |
| 6 | 8 | 43 | Klaus Jan | 1996 | CZE | GROP | 6,5 | s 0 | |
| 7 | 16 | 55 | Kruijf Caspar | 1881 | NED | 5,0 | w 1 | ||
| 8 | 9 | 26 | Scholvin Erich | 2105 | GER | 5,0 | s ½ | ||
| 9 | 11 | 39 | Ababneh Ghayth | 2018 | JOR | TIGER TEAM | 5,5 | w 1 | |
| 10 | 10 | 37 | Plšek Daniel | 2046 | CZE | 6,5 | s 1 | ||
| 11 | 3 | 3 | GM | Tischbierek Raj | 2433 | GER | Quartett mit Dame | 9,0 | w ½ |
Het toernooi werd gewonnen door de Zweed Karlsson met de mooie score van 10 uit 11.
Konečné pořadí po 11 kolech
| Poř. | St.č. | Jméno | FED | Rtg | Klub/Místo | Body | PH 1 | PH 2 | PH 3 | |
| 1 | 2 | GM | Karlsson Lars | SWE | 2443 | Team Sweden@USA | 10,0 | 65,5 | 80,5 | 72,25 |
| 2 | 1 | GM | Sadorra Julio Catalino | PHI | 2501 | Team 50 Moves | 9,5 | 67,0 | 81,5 | 67,00 |
| 3 | 3 | GM | Tischbierek Raj | GER | 2433 | Quartett mit Dame | 9,0 | 66,5 | 81,5 | 64,25 |
| 4 | 5 | Maximov Oleg | RUS | 2333 | 8,0 | 64,5 | 80,0 | 53,00 | ||
| 5 | 21 | Roemling Sven | GER | 2158 | GROP | 8,0 | 56,0 | 69,5 | 47,50 | |
| 6 | 16 | Wengholm Anders | SWE | 2178 | Team Sweden@USA | 8,0 | 55,5 | 69,5 | 49,50 | |
| 7 | 4 | GM | Plachetka Jan | SVK | 2371 | GROP | 7,5 | 65,5 | 81,5 | 52,00 |
| 8 | 14 | Burg Brent | NED | 2217 | HOL-POL TEAM | 7,5 | 57,5 | 71,5 | 46,25 | |
| 9 | 15 | Mastalerz Xavier | BEL | 2213 | 7,5 | 57,0 | 71,5 | 45,00 | ||
| 10 | 10 | Karius Thomas | GER | 2246 | 7,5 | 54,0 | 65,0 | 41,00 | ||
| 13 | 7 | Van Der Heijden Ton | NED | 2302 | 7,0 | 65,0 | 80,5 | 45,00 | ||
| 26 | 52 | Van Ginkel Henk | NED | 1906 | TIGER TEAM | 6,5 | 56,0 | 68,0 | 37,75 | |
| 40 | 24 | Van Meurs Rob | NED | 2125 | HOL-POL TEAM | 6,0 | 55,5 | 69,0 | 37,25 |
Nog wat overige zaken rondom het toernooi:
- Er liep een filmploeg uit Estland of iets dergelijks rond (o.a. de mevrouw met camera op de foto hierboven). Zij waren een documentaire aan het maken over ‘’speciale mensen’’. Rob en ik werden helaas niet voor de camera gehaald, maar onze Johan mocht bijna dagelijks komen opdraven.
- De organisatie en het foto-team van de organisatie verdienen een dikke pluim:
Het toernooi werd afgesloten met een uitgebreide prijsuitreiking. Toespraken van communistische allure met teksten als:’ schaken en treinen lijken eigenlijk best veel op elkaar’ (directeur Tsjechische spoorwegen) en ‘ ik denk dat ik volgend jaar nog wel leef’ (Vlastimil Hort, ingevlogen als eregast bij de prijsuitreiking). Daarna mocht ik mijn prijs ophalen: twee schaak-dvd’s, want ’You can still improve your chess’. Dat zal best, maar ik ga geen schaak-dvd’tjes kijken. Een dubbelschaker die ze wil hebben mag zich bij mij melden.
Sterk punt van de prijsuitreiking was verder de ruime hoeveelheid drank aanwezig: daar kunnen veel (Nederlandse) toernooien nog wat van leren. Zo blijft in ieder geval iedereen tot na de prijsuitreiking op het toernooi! Na de organisatie bedankt te hebben en nog wat gedronken te hebben gingen we maar eens terug naar het hotel in Praag om ons voor te bereiden op de laatste avond daar.
Al met al heb ik de Chesstrain ervaren als een heel erg leuk toernooi, met over het algemeen leuke medereizigers, veel leuke gesprekken, mooie toeristische activiteiten en natuurlijk veel leuke potjes schaak. Volgend jaar rijdt de trein weer, en dan nemen ze de route Praag – Regensburg – Innsbruck – Salzburg – Cesky Krumlov – Praag. Deze route is qua steden misschien ietsje minder interessant, maar schijnt wel veel mooier te zijn onderweg. Ik heb voor mezelf al besloten volgend jaar graag weer mee te gaan. Wie eventueel ook interesse heeft, kan zich dus bij mij melden!
Tot slot wil ik graag Rob nog bedanken voor zijn gezelligheid, humor, het feit dat hij ministens 2x per dag de hotelbadkamer tot totaal onbegaanbaar stinkhol maakte, en natuurlijk zijn mooie foto’s. Hopelijk voor jou ook volgend jaar weer!
Laat een reactie achter