Door Rob van Meurs
Op het moment dat het speelschema bekend gemaakt wordt kijk ik, na een eerste scan van de tegenstanders, altijd als 2e waar de uitwedstrijden ons naar toe gaan leiden.
Kijk, de negende ronde, aha, Stukkenjagers uit en dat is erg prettig. Het is lekker dichtbij, zowel vanuit Den Bosch dan wel vanuit Eindhoven prima treinable, ze hebben een inspirerende speellocatie (wie speelt er nou nog meer in een Arthouse bioscoop!?) en het is sowieso een mooie club.
PROLOOG
De teamleider moest na de maart-ronde (ronde 8) gelijk 2 afmeldingen verwerken van Niels (had een vaag buitenlandreisje geboekt met vaders) en van Arjan (een trouwfeest, ja dat het nog bestaat!??). Waar de teamleider dat aan verdient heeft wordt nog uitgezocht; Mw. Hamer maar eens polsen of ze een onderzoekscommisie kan formeren die gaat verkennen wat de beste adviesraad zou kunnen zijn, want dit is onmiskenbaar een gevalletje van grensoverschrijdend gedrag! Maar ook dit pakte weer verrassend goed uit. Teamleider Paul van Stukkenjagers-3 kwam op de valreep met een vooruitspeelverzoek en wel bij ons op de club, dinsdag vlak voor de externe! Arjan kon zich vrij maken en was bereid deze uitdaging aan te gaan. Met wit op bord-3. Zie diagram.
Hier kon Arjan een geforceerde variant spelen met onmiddelijke winst.
Arjan aan het woord: “20. Dg3, Kh8. 21. exf6 Dxg3 22.fxe7 Dg7 23. exf8D Lxf8 24. Lxg7 Kxg7 25. bxc3 en ik sta een toren voor. Ik stopte echter met doorrekenen na Dxg3 hxg3. Speelde daarom hier 20. exf6”.
Jammer van deze gemiste kans, het zou een mooie combinatie geweest zijn.
Wel, met een 1-0 achterstand togen wij op zaterdag 23 april naar Tilburg. Ik had er alle vertrouwen in dat het nog goed zou komen.
ELLEBOOG
De wedstrijd startte om 12.00 uur. Een steeds vaker terugkerend fenomeen, ontstaan tijdens de wurgperiode die gelukkig achter ons ligt. Eén van de weinig goede erfenissen.
De sterkhouders van ons team kregen een drietal piepjonge spelers voor zich, jawel, nog jonger dan onze Benjamin Brent. Martien (5), Brent (2) en Rob (1) moesten er maar eens goed voor gaan zitten want dit is misschien wel de laatste kans dat je nog van zo’n youngster kan winnen. Die gasten hebben de neiging als een komeet en in no time ratinggrenzen te doorbreken!
Brent werd naar eigen zeggen “geplugged”. Dat vertelde hij mij net toen ik terugkeerde van een toiletbezoek. Nu heb ik “geplugged worden” nog niet zo heel vaak gehoord in mijn rijke carriere en ik moest ook even bladeren wat hij bedoelde, daarbij vertwijfeld bepaalde hoofdstukken toch maar links laten liggen.
Zwaar in de voorbereiding dus. Brent moest alle zeilen bijzetten om zijn stelling in balans te houden. En daar slaagde hij uitstekend in, het ging hier echt om een juiste volgorde van zetjes om de witten uit zijn stelling te houden. Remise was een prima uitslag.
Van Martien’s partij heb ik weinig meegekregen behalve dat hij in de late uurtjes van de partij een eindspelletje zat spelen (Martien met loper+2 pionnen tegen toren). Okay, nog een keer: Martien zat een eindspelletje te spelen, tja Martien had duidelijk zijn dag niet. Hij heeft zelf een analyse gemaakt van deze pot. Ook hier was remise het eindresultaat.
Wil speelde op bord-4 tegen schaakvader Beukema (ik weet het ook niet zeker of het door hem komt, maar er zat i.i.g. een klein legertje Beukemaatjes in deze schaakzaal). Wil: “Ik mocht zeker niet klagen met mijn halfje, stond slechter. In de opening speelde ik op enig moment Pa6 om Pc7 te verhinderen. Daarna stond ik heel de partij slechter. I.p.v. Pa6 was Pe4 met prima stelling beter geweest. Mijn beste zet was mijn remisaanbod wat aangenomen werd in wederzijdse tijdnood”.
Laten we het daar maar bij laten. Overigens een welkom halfje!
Uw teamleider was gelukkig met de invalbeurt van good-old Michiel -Anatoli- Luijpen. Het heeft even geduurd maar na weken van inmasseren en subtiel inpraten op het gevoel was Michiel klaar voor een invalbeurt. Ik heb voor dit doel zelfs gevraagd aan Martien en Brent om hem mee te nemen op schaakvakantie naar Cyprus waar ze ¾ liter flessen met KEO bier schenken. Een formaatje wat tenminste hout snijdt. Afijn, als beloning heb ik hem zijn favoriete kleur gegeven, wit.
Van wat ik gezien heb was het een degelijke opening (zoals altijd) van Michiel. Het werd een lang potje, volgens mij was hij net iets eerder klaar dan ik.
Ik had mijzelf weer eens een keer op bord-1 ingedeeld, traditioneel tenminste 1x per jaar wil ik dit genoegen mij goed laten smaken. Ik had zoveel zin in een potje schaken dat ik maar besloot om er alles uit te halen: wij waren als laatste van de hele zaal klaar. Op het bord kwam een Alapin met een vroeg …g6; het is zeker niet mijn favoriete vaarwater. Ik had ook veel moeite met de stelling en kwam matig uit de opening, ontwikkelingsachterstand en had een paar probleempjes op te lossen. Mijn oorspronkelijke doel om mijn tegenstander in te blikken, we zitten immers in een bioscoop niet waar, kwam niet helemaal op het witte doek. Maar nadat zwart wat aarzelend voortzette kon ik mij loswringen als een ware Escape Artist (ha!) en kon ik eindelijk de zwart stelling een blauwe plek bezorgen. Een lelijkerd op e6 was het gevolg en ik kreeg actief stukkenspel vervaarlijk rond de zwarte monarch. Ik maakte in lichte tijdnood toch de juiste keuze om niet geforceerd te zoeken naar een ongetwijfeld winnende maar razend ingewikkelde aanval maar voor een simpele afwikkeling die mij een pion opleverde met nog eentje in het directe verschiet. Complimenten voor mijn jonge tegenstander die het allemaal zeer taai verdedigde, ook nadat de dames geruild waren.
In deze stelling heeft zwart Dc1 gespeeld en dreigt daarmee de angel eruit te halen, immers de dames worden geruild via f4. Ik wilde hier wel op ingaan want ik kan daarna afwikkelen met een pionwinst. Bovendien zag ik een concrete voortzetting van mijn initiatief, kost allemaal veel te veel tijd.
En toen gebeurde het, de ELLEBOOG van de week. Zie stelling hieronder na 56…Kf7, dit geeft gewoon nog een pion weg.
Hoofdschuddend om zo’n roekeloosheid van de jongeman nam ik de pion op h6. 57. Lxh6, Ph7. 58. Kg4??. Mijn tegenstande houdt zijn elleboog omhoog maar ik loop er toch echt zelf keihard tegenaan. Ach ach ach.
Na 58. Le4 of 58. g3 kan zwart opgeven. Maar na het gespeelde Kg4 komt heel gemeen 58…Kg6 59.Lxf4 Pf6+ en wit verliest een stuk (vork Ph5 zit er ook nog in). Vol walging nam ik de aangeboden remise aan.
Gelukkig zijn er ook nog 2 heuse overwinningen te vieren. En deze twee overwinningen komen namelijk heel goed uit tegen die ene nederlaag die we in de proloog moesten ondergaan.
Gilion en Michel wisten eindelijk weer eens te winnen. Michel’s eerste en Gilion’s tweede van het seizoen; het werd ook wel weer eens tijd!
Michel op bord-6 kreeg een stukoffer te verwerken, gevolgd door een koningsaanval. Maar Michel blijkt een goede goalie te zijn want zijn tegenstander kon verder geen gaten schieten. De aanval liep morsdood en het punt was voor Michel.
Gilion sloot de rijen vandaag met een voorstelling op bord-8. Dit keer met zwart kwam zijn geliefde Grünfeld-Indiër op het bord. Met mooi flankspel wist hij de witte centrum pionnen onder vuur te nemen, precies zoals het hoort in deze opening. Netjes gespeeld, volgens eigen zeggen de eerste keer dit seizoen. Kijk, dat vind de teamleider dus prettig, goed spelen in de externe. Dit levert Gilion een hoop krediet op, misschien een plaatsje op bord-1 de volgende keer?!
De partij van Gilion, zelf voorzien van commentaar.
EPILOOG
Een nette 3,5 – 4,5 overwinning. Of te wel, broodnodige matchpunten om het degradatiespook te ontlopen. Het is krap aan in onze klasse en degraderen met 7 punten behoord zomaar tot de mogelijkheden, ik kan mij dat nog wel van een allang vergeten jaar herinneren, brrrr….
Het was tijd voor de veel geroemde Dubbelschakers-Derde-Helft, toch wel een dingetje die je mee moet tellen op zo’n dag. De crème de la crème van Dubbelschaak maakt er hoe dan ook een afgerond geheel van. Winnen of verliezen, ach, de derde helft is altijd de kers op de taart, het dronken verdriet of de verzopen vreugde.
Zo ook nu; het is in het Tilburgse niet moeilijk een geschikt restaurantje of terras te vinden die voldoet aan de toch al niet zo pedante eisen van een Dubbelschaker. KEO hebben ze er niet maar er waren genoeg plaatsvervangers, zoals bijvoorbeeld de Elvis Juice IPA. Er werd nog lang en smakelijk nagetafeld!
Laat een reactie achter