De doelstelling van Dubbelschaak zijn Plezier, Passie en Prestatie. Dat dit geen loze kreten zijn bewijst alles voor, tijdens en na de wedstrijd Maastricht – Dubbelschaak 2. Plezier en passie (zeker van de Rotterdammers) lees je toch wel terug, de prestatie verdient wat toelichting aan het einde van het verslag.
Voorbereiding op nog net geen interland.
Bij de indeling van de competitie keken we meteen angstvallig naar speelronde 7 op 16 maart: uit naar Maastricht. Krijgen we een compleet team aan de start? Mochten er afvallers zijn, wellicht staan we een speler af aan het eerste of zijn er flipper- of voormalig conrectorenweekenden (je maakt van alles mee als teamleider), krijgen we dan invallers die voor een potje schaak op ieders – met alle respect hoor – eigen niveau naar Maastricht willen?
En ja hoor: Tom berichtte al zeer op tijd dat het jaarlijkse voormalig conrectorenweekend dit jaar opnieuw, zoals echt altijd, viel op een wedstrijddag. Het was in Drachten meldde hij, om te voorkomen dat ik zou vragen/smeken/eisen dat hij best een middagje naar Maastricht zou kunnen tijdens dat weekend.
Eén van Michels zonen vierde zaterdag de 16e maart zijn 17e verjaardag. Michel wilde best vooruit spelen.
Vervolgens zwom één van Jaaps kleinkinderen af en het wordt gevierd. Daarmee is ook het vervoer en de komst van Gerard in het spel.
Bovendien speelt Peter in het eerste, dus van de 9 spelers kunnen er 5 zaterdag niet mee naar Maastricht.
Als de nood het hoogst is, is Peter Schotman nabij!!
Dus een mail naar de teamleider van Maastricht. Normaal gesproken krijg je een vriendelijke reactie terug met als resultaat dat er met moeite hooguit één speler bereid is vooruit te spelen. Maar niet bij Maastricht en niet bij Peter Schotman! Hij gaat aan de slag en gestaag komen de meldingen over zijn vorderingen binnen. 7 maart om 15.52 uur: de eerste speler is graag bereid vooruit te spelen, 7 maart om 21.34: de tweede vooruit-speler heeft zich gemeld en zondag 10 maart om 22.56 uur: hij heeft er vier!
Dit betekent dat Jaap en Gerard dinsdag 12 maart van Rotterdam naar Boxtel gaan om vanuit Boxtel met Tom en Michel mee te rijden naar Maastricht. Zoals Jaap zegt: Ik reis voor dit partijtje schaak verder dan voor mijn zomervakantie. Het is 400 kilometer retour. En dat bij een schaakvereniging vol klimaatgekkies. Gelukkig wordt dus driftig gecarpoold.
Nu gaan we dan toch schaken, deel 1.
Via de appgroep bracht Michel het thuisfront op de hoogte. Hierbij het app-verkeer vanaf 00.38 ’s nachts:
De resultaten in Maastricht
Gerard laat zijn dame insluiten: 0
Michel speelt een scherpe maar leuke partij: ½
Jaap moet de eindspel studie nog maar eens doornemen. Paard en twee pionnen tegen loper. Helaas geen vol punt, maar een schamel halfje.
3-1 verlies. Maar het kan nog als de echte matadoren aan het werk moeten.
De buurmannen waren pas ‘s nachts om 10 voor half 4 terug in hun vertrouwde en geliefde Rotjeknor.
Later gooide Michel twee cruciale stellingen op de groepsapp, het is modern om je kwetsbaar op te stellen. Ik weet niet waar de ondergrens ligt, maar Michel doet er een gooi naar.
Heren. Ik heb er eens iets bizars meegemaakt zie ik net. Bij het tweede diagram wil ik geen oplossing, maar dat je het aantal seconden telt totdat je het ziet.
Ik heb de hele partij beter gestaan, maar met beide 2 minuten op de klok (+ increment), spanning en druk begint het foutenfestival. Hier doe ik cxd4!??? (dxe4=+3.22, nu maar 2.06)
Brent (in dezelfde minuut):
– Oei, 0,35 seconde
Tom appte de volgende partijstelling, met de vermelding dat het dinsdag een rampdag was:
Hij wilde met wit Loper h6 , maar dacht (ook niet veel tijd) de stelling te kunnen versterken met Koning h1. Na paard h5 is het dan meteen -2.
3 dagen later begint Tom de stelling te snappen, geeft hij aan. Een fenomeen waar meer teamgenoten last van hebben, maar dat is eigen aan het spelletje.
Nu gaan we dan toch écht schaken, deel 2.
Dat waren de borden 5 tot en met 8, nu naar de bovenste helft.
Tot nu toe verliep alles volgens plan. Een gelaagd plan, maar hierover later meer.
Niels # en ik brachten het strijdplan naar buiten: we winnen met 3,5 – 0,5 en halen de 2 matchpunten binnen. Pa # mag remise spelen, de rest wint gewoon.
We werden warm ontvangen in De Romein in Maastricht. Warm in de zin van hartelijk, want de verwarming deed het niet. Op de knop stond 12 graden en ik weet niet of het de temperatuur was van de radiator of van het lokaal, het kan echt allebei. Dus niet zeuren, koffie drinken en je concentreren op de wedstrijd. Na een tijdje kreeg ik pijn in mijn onderrug en dacht ik: is het normaal om nu een jas aan te doen? Nu is normaal binnen het schaken in het algemeen en Dubbelschaak in het bijzonder niet echt een helpend concept. Het kan altijd gekker. Met die geruststellende gedachte deed ik mijn jas aan. Op de terugweg vertelde ik mijn gedachtenkronkels en Died en de #-jes riepen meteen: Jos Nijman!! Waarna allerlei anekdotes verteld werden over zijn jas, buiten roken en zijn auto.
De partijen liepen inmiddels voorspoedig. Hans # stond redelijk gelijk, toen zijn tegenstander een aantal goede zetten uitvoerde, maar dan in de verkeerde volgorde. Hans #’s volgorde was een stuk beter, iets met schaak en een toren en daarmee een bordpunt meer.
Niels # speelde met zwart de Najdorf. Zijn tegenstander Maarten van Laatum speelt zelf ook de Najdorf met zwart, wat de keuzes vaak niet gemakkelijker maakt. Niels stond wat lastig, maar Maarten deed enkele mindere zetten en begon steeds langer te denken. Dit culmineerde in het ene alleszeggende woord: “Vlag”.
Daarmee was het 3-3!
Hierop boden Diederik en ik remise aan.
Alhoewel ik zelf niet altijd dat gevoel had stond ik volgens Fritz steeds een beetje beter. Het werd met zetverwisseling een soort Konings-Indisch waarbij ik met wit op de damevleugel opstoomde en Jacob Perrenet met zwart op de koningsvleugel op kwam zetten. Of beter gezegd: op probeerde te komen zetten. Het lukte niet echt, vandaar mijn plus(je). De tijd begon ook hier te dringen en met een kleine combinatie dacht ik een kwaliteit te winnen. Het leidde echter alleen tot afruil (waarbij ik nog goed weg kwam) en de stelling werd gelijk: een eindspel met beiden 4 pionnen op de koningsvleugel, een toren, loper en paard. Zeer remise, maar je kunt het toch verknallen door een stap 2 of 3 wending over het hoofd te zien.
Diederik stond in een eindspel met pionnen en ieder een licht stuk één en later twee pionnen achter. Het was remise te houden, maar dat gebeurde dus niet. Na zijn nederlaag bood Jacob me remise aan wat met een kleine min direct geaccepteerd werd. Dit paste geheel binnen het meerjarenplan.
Epiloog.
Na jaren in de middenmoot van klasse 1 van de NBSB geëindigd te zijn, werden we vorig seizoen zeer overtuigend kampioen. Nu draaien we onderin mee in de 4e klasse KNSB. Daar kunnen we met dit budget geen kampioen worden. Het lijkt toeval dat we steeds met 4,5 – 3,5 verliezen, maar met het oog op het volgend seizoen weten jullie nu inmiddels beter…
Perrenet, J.C. (Jacob) 2040 Berkelmans, G. (Gilion) 1860 z-w ½ – ½
Laatum van, M.C. (Maarten) 2039 Heijstek, C.H. (Niels) 1928 w-z 0 – 1
Oosterman, M.J. (Maarten-Jan) 1923 Heijstek, H. (Hans) 1840 z-w 0 – 1
Ibrahim, A.A. (Ashraf) 1892 Claassen, D. (Diederik) 1772 w-z 1 – 0
Ramaekers, P.L.P. (Philippe) 1883 Stiphout van, H.J.M.T. (Tom) 1819 z-w 1 – 0
Schotman, P.C. (Peter) 1894 Elzen van den, M.L.A.G. (Michel) 1768 w-z ½ – ½
Nelissen, R.F.M. (Ronald) 1738 Meerkerk van, J. (Jaap) 1758 z-w ½ – ½
Wieringa, H. (Helmer) 1939 Kastelein, A.G. (Gerard) 1610 w-z 1 – 0
Gemiddelde Rating: 1919 Gemiddelde Rating: 1794 4½-3½
Gilion.
Laat een reactie achter