Het is bizar maar waar. De match tussen Dubbelschaak en RSC ’t Pionneke leverde louter remises op, op alle borden! En toch pakten we 2 matchpunten. Hoe dit kan? Tja… De Roermonders konden helaas maar 7 man aan de start laten verschijnen, en zo werd de non-playing Camiel toch nog de matchwinnaar. Of was het teamcaptain Martien die als laatste bezig was en succesvol een verloren stelling toch nog wist te keepen?
Ach, het maakt eigenlijk niet veel uit. Feit is wel dat we weer volop meedoen om het kampioenschap omdat de koploper verloor en we nu gedeeld eerste staan.
Maar we lieten het ons wel weer eens erg lastig maken deze wedstrijd. We hebben een heel breed team met 7 spelers in de 2100 die allemaal aan elkaar gewaagd zijn. Maar toch lukt het de staartborden vaak niet de punten te pakken tegen op papier zwakkere tegenstanders. Het is maar goed dat we een break hebben van een paar maanden. We gaan op trainingskamp! En dat gaat beginnen bij het Oliebollentoernooi, wat traditiegetrouw elk schaakjaar weer bij een van de Dubbelschakers thuis wordt gehouden.
Maar waar slaat het moderne nu op in de titel zou je denken? Wel… Dubbelschaak heeft vorig jaar een e-board aangeschaft en sinds kort is er dankzij overvloedige inkomsten uit Sponsorkliks zelfs een 2de eboard bijgekomen. Niet alleen konden er nu 2 partijen live op het internet uitgezonden worden (1 van team 1 en 1 van team 2) ook was 1 van de partijen live voor het publiek te aanschouwen op de aanwezige flatscreen in de speelzaal! Het leek Tata Steel wel in het klein. Klein smetje was dat bij het nieuwe eboard een van de lopers niet goed functioneerde en dus de partij niet goed doorkwam. Maar dit is als het goed is snel opgelost.
De match van bord tot bord.
Camiel was zoals gezegd het eerste klaar daar hij geen tegenstander had. Erg jammer, maar wel heel erg sociaal van de tegenstanders dat zij dit netjes vooraf meldden!
Met voor de rest louter remises zou je denken dat er weinig te beleven was in Grandcafe Rembrandt, de thuisbasis van Dubbelschaak. Wel, dat was zeker niet zo! Alleen de partij op bord 1 was niet zo heel boeiend en eindigde snel in een remise. Een andere partij (bord 4) was een lange partij die heel spannend was en terecht geen winnaar kende. Maar in de overige partijen had er een winnaar moeten zijn. Aan Pionnekes kant lieten Guido Royakkers op bord 3 (+10 op gegeven moment!) en Gerard Roufs op bord 8 (een dik gewonnen eindspel) zich het voordeel uit de vingers glippen. Maar de Dubbelschakers konden er ook was van, Peter op bord 5, Michiel op bord 6 en Michel op bord 7 hebben alle 3 huizenhoog gewonnen gestaan. Nogmaals… het was bizar dat het 7 keer remise werd. Dat gezegd hebben maakt het vast stukken leuker flink wat van deze remisepotjes onder de loep te nemen! Het verloop van de partij is telkens mooi te vinden onder de diagrammen waarin het evaluatieverloop van de partij zichtbaar is.
Laten we met de minst boeiende en snelste partij van de middag beginnen. Op het wedstrijdformulier stond bij bord 1: G Janssen – G Jansen. Onduidelijkheid alom wie nu wie was. Ook de spelers waren kennelijk niet zeker van hun zaak. Ze konden niet beoordeeld krijgen of G Jansen of G Janssen nu beter stond. Het stond ook heel erg gelijk en dus besloten beide mannen maar snel een einde aan al deze onduidelijkheid te maken en remise overeen te komen. De bijna-eindstelling is hieronder te zien zoals het werd weergegeven in de speelzaal.
Michel was hierna op bord 7 de volgende die klaar was.
Toch wel wat teleurgesteld over zijn gemiste kansen in de partij besloot hij in te gaan op zetherhaling. Bij het zien van de partij hieronder kan niet anders geconcludeerd worden dat zijn gevoel terecht was.
Peter was hierna klaar op bord 5. Ik heb hier helaas geen partij van, maar weet wel dat hij met zwart een droomstelling wist op te bouwen tegen een uitermate slap spelende tegenstander. Wit stond op het punt overrompelt te worden… totdat Peter onnodig zijn sterkste stuk afruilde en erachter kwam dat zijn voordeel in 1 klap grotendeels verdwenen was. Hij maakte hierna nog een paar onnauwkeurigheden en besloot toen maar snel remise aan te bieden om erger te voorkomen. Het was wel een linke beslissing in teamverband, want het was toch tamelijk onduidelijk hoe het er op de rest van de borden voor stond op dat moment.
Michiel had tegen die tijd zijn voordeel weggeven. Maar wat stond hij goed! We slaan de opening even over en komen erin op de 11de zet van zwart.
Tja… dat zijn 3 partijen achter elkaar waarin een winnend voordeel ons ontglipt. De vraag was nu al snel of we het punt voorsprong van Camiel niet alsnog weg gingen geven…
Rob had een moeilijke middag. Hij speelde op bord 8 en wist dat hij de sterkere speler was. Maar zijn tegenstander wilde alleen maar stukken ruilen en de boel vereenvoudigen. Een prima manier om tegen sterke schakers op remise aan te sturen. Rob bleef dit consequent verhinderen maar verslikte zich op gegeven moment in de door hemzelf gecreeerde complicaties cq problemen. Overbelasting hing in de lucht en prompt ging er daar een belangrijke randpion verloren. Zwart kreeg even later een vrije a-pion die goed ondersteund werd door een paar torens en een zwartveldige loper. Hoe Rob dit remise heeft weten te maken weet ik niet, maar het was alsnog een prestatie van formaat!
Hiermee bleven de partijen van Brent en Martien nog over.
Brent kreeg een vreemde opzet tegen zijn Engels te verwerken (zie de paardmanouvre Pc6-d4-e6 op zet 7 en 8), maar kon hier vreemd genoeg niet van profiteren. Er werden aan beide kanten wat kansjes gemist zoals je in onderstaande partijanalyse van Brent zelf kunt zien, maar remise is denk ik wel een terechte uitslag.
De laatste partij van de dag was die tussen teamcaptain Martien van der Meijden en plaatsvervangend teamcaptain Guido Royakkers. Het was een partij waarin Martien louter met de rug tegen de muur heeft gestaan en eigenlijk alleen maar kon wachten wanneer de trekker overgehaald zou worden. Maar het arsenaal van Guido sputterde flink en Martien was in het eindspel er als de kippen bij om dat winnende halfje binnen te halen. Hoe het ging zie je hieronder, Martien analyseerde zijn partij zelf:
Uiteindelijk dus toch 2 matchpunten, maar het was zweten tot op het eind!
Laat een reactie achter