Crisis

Door Michel van der Stee

Het gaat niet zo lekker met ons eens zo gave landje. De ene crisis is nog niet voorbij of de andere dient zich al aan. Met een beleid van pappen en nathouden worden problemen niet structureel opgelost, en steeds vaker moet zelfs de rechter er aan te pas komen om politieke besluitvorming af te dwingen. Als gevolg daarvan verkeert ons land in een bijna permanente staat van totale verlamming. De tegenstellingen in de maatschappij en de onvrede onder de bevolking zijn groter dan ooit en de verkiezingsuitslag van afgelopen woensdag maakt het er tot overmaat van ramp bestuurlijk niet eenvoudiger op. Het enige goede nieuws is de hoge opkomst en de decimering van Forum, maar of Caroline ons redding gaat brengen valt zeer te betwijfelen. Enfin, het volk krijgt wat het verdient. Dat is het mooie van een democratie. En een schrale troost is dat het in veel andere landen in tal van opzichten nog veel slechter is gesteld. Dat moeten we vooral niet vergeten.

Wat heeft dit met schaken te maken? Helemaal niks, behalve dan dat bij Dubbelschaak de malaise ook heeft toegeslagen en niet alleen bij het eerste team. Ok, een beknopt verslag van de wedstrijd dan. Dubbelschaak 1 speelde in de zevende ronde thuis tegen het op papier ongeveer gelijkwaardige HSC Helmond 1. Vorig jaar hadden we daar nipt van verloren, mede doordat ondergetekende het presteerde om op de derde zet al een stuk weg te geven. Helaas was er deze keer absoluut geen sprake van een gelijke strijd; we kregen een flink pak slaag: 1,5-6,5.

Niels had vooruit gespeeld en een keurige remise gemaakt. Dat denk ik althans, want ik heb de partij niet gezien.

Brent speelde op het eerste bord naar eigen zeggen een van zijn slechtste partijen van de laatste jaren. In een Hollandse opening liet hij een kleine verzwakking toe door niet te rokeren, maar 10. .., c6 te spelen. Rampzalig was dat zeker nog niet, maar na nog een paar onnauwkeurigheden en een blunder tot slot, was zijn lot na achttien zetten al bezegeld.

Rob heeft zijn repertoire het afgelopen jaar flink aangepast en offerde met wit in een Franse partij al na een paar zetten een pion. Dat is de grote mode bij Dubbelschaak tegenwoordig, maakt niet uit in welke stelling. Of het correct was, weet ik niet, maar Rob had zelf het idee dat het allemaal goed speelbaar was en hij was best tevreden over de stelling die wat zetten later op het bord kwam. De witte torens drongen langzaam de zwarte positie op de damevleugel binnen op zoek naar materiaalwinst of meer. Zeker kansrijk, maar als zwart een zwarte loper heeft dan kunnen die torens vaak beter op witte velden staan. Rob was dat even vergeten en plots was materiaalverlies onvermijdelijk en daarmee ook het verlies van de partij. Net als Brent was hij er behoorlijk ziek van.

Wil speelde met wit tegen het Spaans en er was lange tijd niet veel aan de hand. Totdat hij het verkeerde plan koos door met zijn toren naar f5 te gaan, in plaats van Pd5 te spelen. In tijdnood ging het daarna mis en verdween de ene na de andere witte pion in de doos. Mentaal geknakt, speelde Wil enigszins tegen beter weten in nog even door, alvorens toch maar op te geven. Jammer, want had hij zich iets beter geconcentreerd, dan had hij de blunder van zijn tegenstander waarschijnlijk wel gezien en een gratis toren kunnen verorberen, wat een vol punt had betekend.

 Een beetje hetzelfde gold voor mijzelf. Met zwart kwam ik in een ietwat ongebruikelijke Konings-Indiër terecht. Tot zet vijftien was er weinig aan de hand, maar op dat moment besloot ik met c5 de stelling te openen. Ik wist dat dat mogelijk een pion ging kosten, maar zag voldoende kansen op tegenspel. De computer is het met me eens, maar dan had ik wel wat actiever moeten voortzetten. Zoals het ging werd ik steeds verder in het nauw gedrukt, wat uiteindelijk een kwaliteit kostte en daarmee iets later ook de partij. Net als Wil had ik het vertrouwen op een goede afloop veel te snel opgegeven, want objectief was er lange tijd zeker niks verloren. Helaas gebeurt dit iets te vaak de laatste tijd.

Arjan kwam in zijn partij met zwart met een vroegtijdige opstoot van Harry, rokeerde lang en liet een flinke verzwakking toe in zijn koningsstelling. Ik gaf er niet veel voor, maar dat bleek toch nogal mee te vallen en had onze man op enig moment …Pg4 gespeeld, dan had hij de partij misschien wel met een mooie koningsaanval kunnen beslissen. Helaas, hij had het wel bekeken, maar kreeg het niet doorgerekend. Na afruil van het paard kwam er een stelling op het bord met dame en twee torens voor beide spelers en een witte pluspion. Volgens het beest was het objectief nog lange tijd gelijk, maar in tijdnood miste Arjan de goede voortzetting en daarna was het snel gebeurd.

Gilion speelde met wit een ogenschijnlijk degelijke partij (ik heb de analyse niet gezien), al kwam het mij voor dat zwart de betere kansen had in de slotstelling. Met een klinkende teamoverwinning op zak, vond de tegenstander het echter niet nodig om op winst te blijven spelen en werd remise overeengekomen.

Martien is dit seizoen ongeveer de enige speler die structureel goed presteert. Misschien heeft dat met zijn bijzondere fysieke voorbereiding te maken. De details daarvan zal ik u onthouden, maar als u meer wilt weten, …hij kan er smakelijk over vertellen. Zoals bijna elke wedstrijd deed Martien er alles aan om een scherpe stelling op het bord te krijgen. Met wit offerde hij zijn gebruikelijke pion en meestal levert dat mooie aanvalskansen op. Helaas trof hij deze keer echter een tegenstander die zijn theorie goed kende en zichtbaar niet onder de indruk was. Zwart bleef de hele partij in controle en had op meerdere momenten zelfs beslissend toe kunnen slaan, wat we allemaal hebben gemist in de analyse achteraf. Ook in de slotstelling stond zwart nog steeds duidelijk beter en Martien mocht dan ook blij zijn dat zijn tegenstander zijn remiseaanbod accepteerde.

Het voordeel van zo’n smadelijke nederlaag is dat iedereen in de malaise deelt en er geen scheve gezichten zijn bij de spelers. Na afloop hebben we dan ook nog gezellig met zijn allen kunnen eten bij Rembrandt. In de laatste twee rondes kunnen we een slecht seizoen hopelijk nog enigszins positief afsluiten en degradatie voorkomen.

Laat een reactie achter

Je emailadres is niet zichtbaar