Dubbelschaak 1 verliest kansloos (7-3!) van Voerendaal 3

Dubbelschaak 1 verliest kansloos (7-3!) van Voerendaal 3

Gezellige seizoensstart, door Guido Jansen

Net als een Nederlands voetbalelftal in nood, probeerde onze helden hun zinnen te verzetten. In plaats een schaaktechnische voorbereiding op het seizoen wilden de Dubbelschakers dit keer iets doen waar ze zeker erg goed in waren. Namelijk in gezellig zijn en bier drinken. Bijzonder was dat er daarvoor eerst gemountainbiked moest worden.

In al zijn Limburgse gastvrijheid had Camiel dit jaar zijn huis te beschikking gesteld voor de seizoensopening van Dubbelschaak. Het werd een geweldige BBQ (hoewel het eten echt niet goed was, sorry Camiel, weet niet hoe dat kwam, gelukkig was er genoeg alcohol om de smaak weg te spoelen) en alle spelersvrouwen waren aanwezig. Het was wel een beetje gek dat wij als toch zeer trouwe spelers van Dubbelschaak de meeste aanwezigen niet kenden en ook niet konden verstaan. Daardoor moesten wij onze tijd verdoen met het oplossen van muziekquizzen en het bekende doorgeefschaak. De andere aanwezigen probeerden heel af en toe met ons te mixen, maar daar trapten wij natuurlijk niet in. Voordat je het weet wordt je aangeklaagd voor “ongewenst contact”. Je weet het nooit, wat daar gebeurt in Limburg. Wel herkenden we allemaal de bekende (oud)voorzitter van de plaatselijke vereniging die dag ook aanwezig was (er waren achteraf uberhaubt wel veel schakers van Voerendaal, als je er een beetje over nadenkt was het toch vreemd dat zij allemaal op de seizoensopening van Dubbelschaak waren, vreemde jongens die Voerendalers) en wat die man allemaal met een telefoon kan. Een volledig verzonnen uitslag verzinnen is er niets bij.

Maar dit verslag begint eigenlijk niet bij het begin en dat was om 08.00 uur in de ochtend. Vertrek op diverse plaatsen. Martien (maar 10 minuutjes te laat!) en Guido vanaf Den Bosch CS. Brent (nog ietsjes later) bij den Died thuis. Deze mannen hadden de snelste auto (en chauffeur, hoe Died later op de dag nog met de auto zijn best deed om enkele hardfietsende mountainbikers van de weg te racen, had ook wel iets van een Verstappen actie, “de zandbak of de glorie”, in dit geval “jullie van de weg want ik kom eraan”) en haalden daarom Rob en Niels op uit wat toch wel een van de lelijkste steden van Nederland is (persoonlijke mening). Om 10.30 uur bij Camiel en natuurlijk vlaai. Deze was wel OK, maar om nu tegelijk als Niels te zeggen dat die vlaai de hele dag wel omhoog zou komen, dat was ook weer niet echt aardig, maar dit zette natuurlijk wel redelijk de toon van de dag. Het in de maling nemen van anderen en jezelf. Rob was vaak het middelpunt van spot, maar dat was natuurlijk ook niet zo moeilijk met een werk-etui van Ajax uit het laatste goede jaar (1973 volgens hemzelf, daarna lijkt het elk jaar wel minder te worden), maar vooral met zijn legendarische vraag of HMC ook werkelijk met de eerste ronde begint op de openingsavond? Tja, dan vraag je er ook wel een beetje om.

Rob de fietskampioen
Rob de fietskampioen

Deze zelfde Rob was trouwens wel de verrassing bij het fietsen. Als een Geesink in de Vuelta vloog hij de bergen op. Onvermoede kwaliteiten van de man die later aan Camiel vroeg hoe duur een mountainbike is. Mooi om deze onverwachtse kwaliteiten van een Dubbelschaker mee te mogen maken. Verder was het mooi dat Died zijn rugpijn kon verbijten en zo gezellig met ons op de terrasjes te kunnen zitten. Niels was duidelijk niet de snelste, maar hij heeft ’s avonds wel weer de quiz gekraakt. Iedereen zo zijn kwaliteiten. Over de tocht zelf valt niet veel meer te vertellen dat het geweldig was. Super weer (volgens de kenners een 7,5, volgens mij een 10) de meegebrachte cake was prima, wel jammer dat de pauze waar we deze cake nuttigden genoten werd boven op een nest rode mieren. Dat prikte wel even en bracht natuurlijk ook weer herinnneringen boven van mijzelf aan een vlam van vroeger. Toen ik toch aan het oreren was, kwamen er ook herinneringen boven aan de tijd in Utrecht (Paul Keres) dat ik elke zondag met Frans Konings (wel bekend bij de meesten) aan het space cake voetballen (gewoon voetballen, maar in de vele pauzes was er ranja met space cake) was in het Wilhelminapark. Als de anderen zo stoned waren dat ze meer aan het tackelen waren dan aan het voetballen, zocht Frans altijd bescherming achter mijn brede schouders. Frans kan inmiddels natuurlijk veel beter schaken, maar in vechten heeft hij waarschijnlijk toch niet echt veel kans, ook niet in voetbal trouwens, maar dat terzijde.

Na alle ontboezemingen en gefiets. Kwamen daar natuurlijk de Limburgse terrasjes. Witbier, zon, gezelligheid. Mensen wat een seizoensstart.

Een welverdiende pauze!
Een welverdiende pauze!

Daarna snel douchen (9 mannen, er waren ook 2 Voerendalers mee gegaan met het fietsen en 4 douches, dit leverde ook wel wat voetbalhumor op) en naar de speelzaal. Want er moest ook nog geschaakt worden. Dit onderdeel was voor de meeste Dubbelschakers vandaag het minst leuke onderdeel. Ik weet niet wat voor voorbereiding onze mannen hebben gehad, maar het was echt helemaal niets. Alleen Martien speelde een goede partij, maar die liet dan weer een hele grote truc toe.

Wat de rest deed was bagger. Als ik voor mezelf mag spreken. Kansloos, ideeenloos, talentloos en het kostte ook allemaal nog veel te veel tijd. Later op de avond heb ik nog tegen dezelfde man gesnelschaakt. Hij won zeer eenvoudig met 3-0, maar dat kwam eigenlijk alleen maar omdat ik niet nog meer potjes wilde verliezen. De beste man heeft een rating van 1950, dus dat beloofd erg veel voor de rest van mijn schaakseizoen. Op zich was de uitslag van 7-3 wel een beetje vreemd en geflatteerd. We waren namelijk maar met 7 man opgekomen. Voor de voorzitter van Voerendaal, niet vies van wat trucs, maakte dat natuurlijk niet uit. Ze hadden 10 borden neergezet, wij waren maar met 7 man dus het was al 3-0 voor Voerendaal. Martien won dus, Camiel een zeer vriendschappelijke remise, Niels ook (blijkbaar heb ik niets van gezien), Died speelde volgens eigen zeggen wel een prima partij met stukoffer en gewoon een punt. Helaas kon hij zich later geen van de zetten herinneren. En dat is natuurlijk ook wel weer een gave.

Na het schaakdrama (misschien hadden we toch wel wat excuses, vroeg uit de veren, lichamelijke inspanning in de zon en veel witbier, maar toch ..) was er nog een gezellige bbq. Wel vreemd van al die anderen, maar lekker bij elkaar klitten en bier drinken dat is altijd leuk en het gezamenlijke doorgeefschaak werd zoals eigenlijk altijd gewonnen door het team Niels – Guido. De dag eindigde om 01.00 uur in Den Bosch. Geheel voldaan. Het minst leuke aan de dag was het schaken, dat is toch wel bijzonder als je met een schaakclub op stap bent.
Camiel bedankt, het was gezellig. Teamgenoten, dank jullie wel voor weer een avond gezelligheid.

Guido

De verslaggever in de Braziliaanse kleuren.
De verslaggever in de Braziliaanse kleuren.

Laat een reactie achter

Je emailadres is niet zichtbaar