Dubbelschaak speelde afgelopen weekend uit in Veldhoven tegen de Kempen Combinatie. Het is eigenlijk altijd wel gezellig daar. Leuke lokatie, Brabantse gezelligheid. Maar toch maakten ze het nu wel ietsjes te bont, daar in Dorpshuis D’n Bond. De klokken waren nog maar net aangezet om 13u en in de grote zaal barstte een groots carnavalsfeest los. En daar kon iedere schaker, en met 6 of 8 teams waren dat er een heleboel, iedere keer weer van genieten als de deur van de speelzaal open ging. En dat gebeurde natuurlijk heel veel, want de schakers moeten af en toe wat koffie halen, een peukje roken, een nerveuziteitsplasje doen, of gewoon even meehossen in het feestgedruis.
Schaaktechnisch verging het de Dubbelschakers niet al te best. We krijgen een ongenadig pak slaag van de tegenstander waar we vorig seizoen nog overtuigend van wonnen met 6.5-1.5. De rollen waren nu volledig omgedraaid en iets na 17u stond de eindstand al op de borden: 6-2 voor de thuisspelers.
De eerste Dubbelschaker die het schaken voor gezien hield was Arjan. Arjan is geen feestbeest, en dat was te merken aan zijn motivatie. Hij kreeg met wit de Winawer van het Frans tegen, maar waar normaal gezien een scherpe stelling ontstaat, bleef het vuurwerk hier achterwege. Na iets meer dan een uur spelen kreeg Arjan een remise aanbod. De timing van dit aanbod was perfect, want op de achtergrond klonk het plots… “Zoek dekking! De vloer begint te koken!”. Arjan dacht dat Veldhoven het epicentrum was geworden van een vulkaanuitbarsting en maakte dat hij snel de remise aannam. Het bleek echter om een flauwe carnavalshit te gaan:
De voorzitter van Dubbelschaak is uit heel ander hout gesneden en houdt wel van een feestje, net zoals vermoedelijk zijn tegenstander. Beide spelers besloten namelijk uitsluitend wat verplichte zetjes op het bord te doen, om vervolgens na een grondige stukkenruil te concluderen dat het nu toch wel tijd werd om aan het bier te gaan. Niet veel later stond Wil in zijn Indianan pakkie op het podium mee te zingen: “En een vrijgezel die gaat pas slapen…”. Pfff… het was nog zo vroeg…
Terug naar de speelzaal en we doen de deur maar dicht. Dan is het weer heel even stil. Op het moment van de 2de remise zag alles er best aardig uit. Gilion, Michel E en Rob stonden zeker beter, Michel S en Martien stonden wat onduidelijk, en Michiel, die als invaller tegen de Veldhovense topper Alan van der Heijden speelde, stond zeker niet minder.
“Ze kunnen de pot op!”
Het zal bovenstaande carnavalsnummer zijn geweest die de Veldhovenaren had wakker geschut om ze te doen beseffen dat er meer te halen was dan de schamele 1,5 bordpunt van een jaar eerder. De Dubbelschakers waren daarnaast toch een tikje afgeleid van al dat gehoempapa en vrij snel draaiden de kansen op vele borden.
Michel S zat duidelijk te twijfelen en wist niet welk plan hij moest spelen. Het ging als in “Links Rechts” van Snollebollekes:
Wat gebeurde er namelijk op het bord? In een Grunfeld Indisch die Michel tegen kreeg leek Michel het agressief aan te pakken met de snelle opstoot h2-h4! Een ijzersterk concept. Michel begon dus met naar Rechts. Maar al snel bewoog hij daarna naar Links, met een dame die naar b3 ging. Om vrijwel direct daarna weer terug naar rechts, naar d1, te gaan. En de lopers kwamen niet verder dan d2 en e2. Het is allemaal niet precies het idee van deze variant.
Misschien was het het volgende nummer wat Michel verder deed afleiden van zijn partij, want hij trapte uiteindelijk in een vorkje en kon direct opgeven:
Naast Michel S hadden we deze keer ook Michel E in de opstelling. En dat Michel E van een feestje houdt, dat weet iedereen die recent op zijn 50ste verjaardag is geweest. Het dak ging eraf!
Michel was nog wel vol goede voornemens aan deze partij begonnen. Maar net als bij Dubbelschaak grijpt hij al snel naar een drankje. En als er dan ook nog carnaval gevierd wordt en het nummer Bestel Mar van Rowwen Heze komt voorbij. Wel… dan weet je het. Na een uurtje of 2 moesten we Michel tegen houden niet op de speeltafels te gaan dansen. Niet verrassend werden de varianten niet meer scherp doorgerekend. Zie bijvoorbeeld de kritische stelling hieronder:
Hier had Michel toch echt ..,Lxg5 moeten spelen. Maar je kunt je voorstellen dat na een paar uur schaken en 15 bier verder het allemaal wat wazig begint te worden. Michel neemt nog even zelf het woord in onderstaande analyse:
Een ander feestvarken bij Dubbelschaak is Gilion. Net als Michel E raakte hij na een sterk begin van de partij toch al snel van slag door het feestgedruis. Het moet ongeveer bij onderstaande stelling zijn geweest toen de carnavallers besloten een polonaise door de speelzaal te gaan houden:
Gilion vond het wat gênant aan te sluiten in de polonaise terwijl hij zelf aan zet was. Hij adte dus zijn biertje weg en deed snel zijn zet. Het kwam er op neer dat Gilion besloot een pion te graaien op f4 en daarna nog een op g5. Wit kreeg c5 er voor terug en enkele biertjes/zetten/plaspauzes later moest Gilion inzien dat de witte koningsaanval niet te stoppen was, daar waar hij zelf geen tegenspel had. Alweer een 0.
En dan zijn we er nog niet, het was nog niet de laatste 0 van de middag. Maar we maken helemaal geen punt van het ruige gefeest op deze schaakzaterdag. Net als Veldhoven is Dubbelschaak een echte gezelligheidsvereniging. Met heel gezellige mensen! En daar hoort Michiel absoluut ook bij! Net als de voorzitter was de zin om zo snel mogelijk aan te sluiten in de feestzaal erg groot. Maar Michiel weet dat in de rol als invaller hij zich wel van zijn beste kant moest laten zien. En dat deed hij heel erg goed! Tegen de elo-topper van Veldhoven kwam Michiel prima uit de opening. In het middenspel in de volgende stelling miste Michiel jammer genoeg kansen op groot voordeel:
Als Michiel hier de aangegeven zet Ld2 had gespeeld zat zwart verlegen om een goede zet. Er dreigt namelijk Pe4-Pd6 en dus zal de dame terug moeten. Maar met h3 – g4 gevolgd worden alle zwarte stukken naar achter gedrongen en blijft een superieure stelling over.
Helaas een gemiste kan. Zwart greep via een handig kwaloffer het initiatief en dat werd Michiel uiteindelijk teveel. Eigenlijk was zo achteraf gezien de partij precies lang genoeg en kon hij Wil vergezellen die nog altijd in de grote zaal de boel op stelten aan het zetten was.
Bij Rob “’t Dondert en ’t Bliksemt” het de laatste tijd nogal op het bord. Ondanks dat de wil en concentratie er zeker zijn, mist Rob wat zelfvertrouwen. In zijn partij tegen Paul van Zon, daar won hij vorig seizoen nog van, kwam hij in een solide variantje tegen het Siciliaans heel prima te staan. In het middenspel had hij ongetwijfeld een paar keer groot voordeel kunnen bereiken, maar de kritieke zet werd net een paar keer gemist. Toen vervolgens nog een misrekening werd gemaakt waardoor een berekend remise eindspel niet haalbaar was, maar Rob juist met een pion achterstand opgezadeld zat, was alle hoop vervlogen. Helaas geen herhaling van de uitslag van het vorige seizoen. Maar waar de schaakresultaten ver te zoeken zijn doet Rob het bij de vrouwtjes nog altijd erg goed! Het was erg bijzonder toen daar bij een volgend toiletbezoek van een Dubbelschaker de deur open ging en de volgende songtekst voorbij kwam:
“Get it on the floor”
Dit opzwepende nummer, wat eigenlijk helemaal niet thuishoort bij het traditionele carnaval, maar wat wel lekker opzwepende muziek is, zette Rob helemaal in vuur en vlam:
Opa Rob liet zien hoe soepel hij nog is in zijn heupen en in no time had hij 5 vrouwen om zich heen staan die lekker mee dansten. Een genot om naar te kijken!
Gelukkig werd en door 1 Dubbelschaker nog wel een goede prestatie genoteerd. Dat was door de schrijver van dit verslag. Moe van een drukke werkweek in Barcelona was de zin er totaal niet me weer vol te laten lopen en mee te doen met het gefeest. Nee, de oordopjes gingen in en alles werd op alles gezet om een fatsoenlijk resultaat te behalen. En dat lukte! Mijn tegenstander Huub Schenning werd toch wat nerveus toen we richting de tijdnood fase gingen. Het leek me allemaal wat onnodig, maar juist hierdoor besloot ik wel met risico de stelling te compliceren. Dat lukte erg goed en het vinden van de weerlegging was nog niet zo evident. Huub bleef het veel te snel spelen, miste een paar keer de beste zet en belande daarna in een niet meer te keepen eindspel. Toch nog een vol punt deze middag! Na afloop toch nog maar een biertje met de feestgangers gedaan en toen richting huis. Maar niet allemaal…
De voorzitter en Michiel lieten we uiteindelijk maar achter, die stonden nog altijd op het podium met hordes hitsige dames in de sandwich te zingen: “Dans je de hele nacht met mij”. Ik weet niet of ze nog thuis gekomen zijn. Afgelopen dinsdag lieten ze zich niet zien op de interne clubavond…
Voor diegene die denken… maar waar was Brent nou? Wel, die wist natuurlijk niet dat er tijdens het schaken zo gefeest werd en die had een vakantie naar een tropisch oord geboekt. En was daar aan het carnavallen! Het dak ging eraf in Lanzarote op onder meer het volgende nummer:
Fijne carnaval allemaal!
Laat een reactie achter