Het seizoen zit er weer op en ook nu eindigen we waar we horen: midden in de middenmoot. De wedstrijd tegen Baronie 2 was een mooie afspiegeling van het hele seizoen. Iedereen doet zijn uiterste best, nogal wat dubbeltjes op zijn kant die een verrassende richting op vallen en spanning tot de laatste minuut waar het publiek (dat zijn we dan meestal zelf) de grote winnaar is.
Niels had een trouwerij en werd weer vervangen door Ebe. Verder waren we compleet.
Deze keer was ik het eerste klaar. Een kleine plus uit de opening, een onnauwkeurigheid van de tegenstander met een zwakke pionnenstructuur tot gevolg, een beslissende fout en het punt is binnen. Kijk zelf even.
Daarna is Wil klaar. Hij kent de openingen als de beste, kwam een pion voor tegen het loperpaar en een ongelukkig opgestelde toren op a1. En voor je het weet is het dan remise. Het leek ons in de analyse nog wel kansrijk voor wit / Wil, maar de computer dacht daar anders over en “zei” dat het gelijk was. Het mooie van ons team is dat je gewoon mag verliezen, net als iedereen behalve Wil zelf. Een remiseverbod lijkt me wel wat. Het voorstel om mij €100,– te geven die hij terug krijgt als hij geen remise speelt is voorlopig afgewezen. (Redactie: Analyse van de partijen van dit seizoen wijst uit dat de partijen niet te snel remise worden gegeven, maar dat het probleem is dat betere stellingen niet gewonnen worden.)
Hans # speelde door tot het semi-bittere einde. Met zijn systeempje kwam een scherpe stelling op het bord met voor hem het loperpaar en dame tegen loper-paard en dame. Het wordt een eindspel met ongelijke lopers en 5 tegen 4 pionnen in het voordeel van Hans. Hij melkt de stelling uit, maar remise is onvermijdelijk.
Alle overige partijen zijn spectaculair en kunnen alle kanten op. Ik heb iedereen gevraagd om de partij of een cruciale stelling. Dit was een stelling van Ebe, waarin hij zich te laat de les herinnert dat “Chess a memoryless game is”.
Hij staat een toren voor tegen een paar pionnen en zijn dame heeft moeite te ontsnappen uit de hoek waar de toren is geslagen. Een paar zetten eerder, toen nog een pion op d4 stond, heeft hij zijn dame van h8 naar h7 gezet. Nu de pion weg is kwam de zet Dame h8 niet meer bij hem op. Hij speelde Loper b5 om de dame via d3 te laten ontsnappen, maar de loper kwam na c6 en Paard c5 in grote moeilijkheden, aldus Ebe zelf. Het werd een eindspel waarin Ebe een toren en 3 pionnen had en zijn tegenstander een paard en 5 pionnen. Het paard werd noodgedwongen geofferd tegen een verre vrijpion en de pionnenstorm was niet meer te stoppen. Helaas.
Tom kreeg met zwart met zijn Siciliaans gelijk spel. Dat raakte hij kwijt toen hij een pion op f4 zette die door een pion op e5 gedekt werd die ook nog een paard op d4 moest dekken: overbelasting. Tom startte een combinatie die resulteerde in stukverlies en een nul.
Gerard kwam met weer een eigenzinnig openingssysteem goed uit de opening met sterke druk tegen de vijandelijke koning. Gezien zijn vlekkeloze spel een ronde eerder waren de verwachtingen hooggespannen. De aanval zette niet door en Gerard gaf een pion weg. Zijn tegenstander speelde sterk en in een dame-eindspel met 3 pluspionnen probeerde Gerard nog eeuwig schaak te geven. Dat lukte niet.
Zijn Rotterdamse vriend Jaap kreeg een mooie stelling met de kans het centrum open te breken met zijn lopers op de koningsvleugel gericht. Hij sloeg de pion op h2 en de witte koning kwam op h1. Even later kwam Jaaps koning onder druk en wit dacht met loper h7+ de strijd te beslechten, maar met toren x h7 bleek het plotseling schaak en kon Jaap een punt bijschrijven!
Tot slot onze Michel. Ik hoop dat hij zijn partij nog laat zien. Hij kwam sterk onder druk en wit offerde een paard op f5 wat Michel niet aan mocht nemen. Michel vocht zich knap terug en kwam in een toreneindspel met twee verbonden vrijpionnen. De natte droom van iedere Euwe-kenner. Maar Michel liep met één pion naar voren en hield de spanning er nog lang in. Wil, Tom en ik wilden hem toeroepen: “g5, g4, g3 en het is klaar!”, maar dat schijnt niet te mogen. De methode van Michel werkte ook en meer dan een punt kun je toch niet scoren.
Hiermee was het 4e bordpunt binnen. Ebe en Gerard waren toen nog bezig; die afloop is je bekend.
Dan de stand met maar liefst 3 teams gedeeld eerste met 11 matchpunten. In het vorige verslag voorspelde ik het al: de nummer 3 Rochade 1 wordt kampioen. Stukkenjagers en De Baronie spelen allebei 4-4 en Rochade wordt met een half bordpunt verschil eerste!
Opvallend voor Dubbelschaak zijn de nipte overwinningen op de degradatiekandidaten. Dat kwam doordat we een speler tekort kwamen en toch al veilig waren. In de topduels konden we ook toen we compleet waren niet winnen. Dus vandaar weer een volgend jaar in de eerste klasse onderbond.
Gilion
Laat een reactie achter