Externe competitie

Dubbelschaak 3

 

7 april: Superspannend slot van de competitie voor Dubbelschaak 3

 

Het kampioenschap leek dit jaar wel een stap te ver, Het Kasteel is dit jaar het sterkste team, maar een tweede plaats was zeker mogelijk. Dan mocht er niet verloren worden in Uden tegen het sterke ODI. Het werd een bloedstollend spannende wedstrijd die pas vlak voor 6 uur werd beslist.

 

De voorbereiding
Een ongekende luxe dit jaar, op vrijdag hadden we de beschikking over negen man. Hans gaf aan graag iets anders te doen op zaterdag en daarmee hadden we 8 man om naar Uden af te reizen. Ook de opstelling was vrijdag al bepaald; zo veel mogelijk op rating met wat verschuivingen om aan kleurvoorkeur tegemoet te komen. Daarmee zou iedereen ongeveer een gelijkwaardige tegenstander krijgen.

 

Drie snelle uitslagen
Normaal is een overwinning binnen 15 zetten het exclusieve domein van Martin, maar sinds zaterdag heeft hij concurrentie van Bart. Die liet een loper op g3 ruilen om zijn h-lijn te openen. Toen zijn tegenstander tegen de storm in rokeerde, was het pleit snel beslecht. Met hulp van dame en paard was mat of damewinst onvermijdelijk.
Daar stond een veel langere partij van Joey tegenover, maar ook veel sneller gespeeld. Joey leek een mooie aanval te hebben, maar liet een stuk insluiten dat hierdoor verloren ging. Hij probeerde nog verschillende trucjes in de stelling te brengen, maar zijn tegenstander liet zich deze overwinning niet meer afnemen.
De meest bizarre partij speelde ik zelf. Met een St-George opening (dank je, Paul) kreeg ik prettig spel. Toen Nico, mijn tegenstander zijn dame wat onhandig posteerde kon ik een stuk winnen. Dit werkte als een rode lap op een stier, want ineens was mijn koning het enige wat nog interessant was, materiaal was van ondergeschikt belang. In een poging dreigend eeuwig schaak af te wenden ging ik te ver en had Nico een winnende combinatie, maar hij was volledig gefocust op remise en dat is het toen ook geworden.

 

De voorsprong
Reinder speelde op bord 7 en kreeg een groot ruimtevoordeel. Hij ontwikkelde zijn stukken sneller dan zijn tegenstander en bij een koningsaanval wist hij twee pionnen buit te maken. Met wat hulp van zijn tegenstander werden hierna alle stukken afgeruild op elk een paard na. Dat was makkelijk gewonnen voor Reinder en dat zag zijn tegenstander ook snel in.
Concurrentie voor de meest bizarre partij kwam van Geert op bord 2. In een klassieke Franse partij wist hij zijn witveldige loper goed te ontwikkelen. Zijn tegenstander zag kans een vrijpion te creëren die oprukte naar de zesde rij. Geert moest alle zeilen bijzetten en met een tijdelijk stukoffer kon hij een definitieve doorbraak voorkomen. Daarna was er voor wit geen doorkomen meer aan en werd, door herhaling van zetten, tot remise besloten.

 

De apotheose
Met nog drie partijen te gaan was alles nog mogelijk. Diederiks partij bewoog zich tussen remise en verlies, Martiens tussen winst en remise en bij Gregor was alles nog mogelijk.
Diederik kwam ongelukkig een pion achter tegen Berry Bevers, bekend van het gambiet dat naar hem vernoemd is (e4 – Pf6, e5 – Pg8, e4). In een toreneindspel dat volgde wist Berry zijn koning goed te beschermen tegen aanvallen van achter en door zelf mat te dreigen kon hij Diederik ver genoeg naar achteren drijven om de overwinning binnen te halen.
Vooraf had ik tegen Martin gezegd dat het me opviel dat zijn partijen óf heel kort zijn óf heel lang. Vandaag was het laatste het geval. Zijn tegenstander wist de hyper agressieve opening van Martin te overleven en een interessant middenspel ontstond. Hierin heeft Martin enkele kansjes gehad, maar hoe hij profiteerde van een wat afzijdige koning in een paardeneindspel met beide 2 pionnen was zeer instructief. Martin sloot het paard van de tegenstander in, zodat die het stuk voor een pion moest geven. Nog steeds was de winst niet zeker, maar een goed getimede koningswandeling leverde twee pionnen  en de winst op. Fantastische partij!
Tot slot Gregor, die tot het gaatje ging. Wat met opviel was dat beide heren constant spanning in de stelling hielden. Dat kost veel rekenkracht en tijd. Toen Gregor ook nog eens moest uitrekenen of hij op h2 kon offeren had hij nog tien minuten over voor 13 zetten. Het is dan ook normaal dat in deze tijd enkele goede kansen werden gemist. Uiteindelijk wist Gregor met twee pionnen minder de tijdcontrole te halen. Helaas was een van die twee zo vrij als een vogel en met hulp van de koning en een toren mocht dit “lief klein ding” de overkant halen.

 

Einde van het seizoen
Zoals verwacht heeft Het Kasteel gewonnen en hierdoor zijn wij tweede geworden. Of we hierdoor promoveren wordt later deze week bekend.
Tot slot wil ik iedereen bedanken voor zijn inzet dit seizoen. Dank je wel aan Geert, Diederik, Martin, Hans, Paul, Joop, Bart, Reinder, Gregor en Joey voor een heel spannend seizoen en ik hoop jullie allemaal op 22 juni te zien bij de Huub van Dongen Memorial. En natuurlijk volgend seizoen in de tweede of derde klasse.

Curd

 

 

17 februari: Dubbelschaak 3 – De Pion 6

 

of


Wonderen in de Sport, ze gebeuren altijd in de laatste ronde!!!


Heren, dan toch eindelijk een verslag van het derde.
Het is een nette 5,5 – 2,5 overwinning geworden op De Pion 6. Zeker gezien de ziekmelding van teamcaptain Curd op zaterdag ochtend een mooie prestatie. Een invaller regelen lukte niet meer dus met het verhaal van Martien (DS 1) in mijn achterhoofd, waarbij na het melden van de afwezigheid van een speler de tegenstander (Arnhem) simpelweg meedeelde dat zij de bordindeling zouden wijzigen, stelde ik Curd gewoon op bord 1 op. Wat was zijn tegenstander boos toen ik hem, nadat de klok was ingedrukt, vertelde dat hij gewonnen had.
Ik dacht “ach zeik niet zo man”, zei netjes “sorry”, en begon aan mijn partij.

 

Al na een uur leek de stand in evenwicht te komen. Joey had in een onrustig middenspel ergens een stuk gewonnen en toen ik weer keek had hij afgewikkeld naar een eindspel van paard tegen loper met 2 gezonde pionnen meer. De vrijpion van zwart was de enige tegendreiging maar die leek door het paard in bedwang gehouden te kunnen worden. Helaas speelde Joey het net iets te onnauwkeurig en met twee kale koningen over werd toch maar tot remise besloten.


Het was uiteindelijk Reinder die de stand gelijk trok. In een Evens-gambiet  zette hij zijn tegenstander goed onder druk. Hijzelf vond dat hij nog niet zoveel bereikt had en inderdaad kon zijn tegenstander alles nog keepen. Maar volgens mij had Reinder dan nog steeds langdurig initiatief waarin zijn tegenstander alles goed zou moeten doen. Voldoende compensatie voor de geofferde pion dus. Het liep anders Reinders tegenstander werden de dreigingen al na een zet of 17 teveel en hij leverde een stuk in. Reinder maakte het netjes af. Het was nu: 1,5 – 1,5.


Van Bart en Gregor weet ik niet zoveel meer. Gregor kreeg zijn stukken niet aan het samenwerken en verloor. Bart speelde een sterke partij waarin hij voortdurend de overhand had. Hij maakte het ook goed uit maar hoe, ik weet het echt niet meer. Dat kwam door de spanning in mijn eigen partij. De tussenstand: 2,5 – 2,5.


Martin op bord 2, Paul op 5 en ikzelf op 3 waren nog bezig. Wij vinden alle drie van onszelf dat we alles moeten winnen in deze klasse maar makkelijk was het niet. Martin had een evenwichtige stelling met iets meer initiatief maar nog zeker geen beslissend voordeel. Ikzelf had een tussenzetje gemist die mij een kwal kostte. Ik had daarvoor een dusdanig sterke stelling opgebouwd dat ik nog steeds veel initiatief had maar ik voelde het een beetje uit de klauwen lopen.

Alleen Paul had weer eens een enorm overwicht opgebouwd. In zijn bekende rustige stijl, weer vanuit de Sint George dacht ik, wist hij diep in de vijandelijke stelling door te dringen. Pion na pion verdween van het bord en allen waren van de tegenstander. Paul wikkelde af naar een toreneindspel en zoals iedereen weet zijn die ALTIJD REMISE. Paul bewees echter dat een toreneindspel met 7 pionnen meer toch vrij makkelijk de winst oplevert. Eindelijk stonden we voor.


Inmiddels geloofde ikzelf ook weer in de winst in mijn partij maar het was Martin die voor de matchpunten zorgde. Zoals gezegd koos hij deze keer niet voor zijn gebruikelijke aanvallende stijl maar bouwde hij zijn partij rustig op. Uiteraard keken wel al zijn stukken naar de koning van de tegenstander (een vos verliest wel zijn haren maar nooit zijn streken) maar zijn tegenstander had alles gedekt. Er zat ook nergens een offer in. De tegenstander van Martin moet hebben gedacht met een rustige schuiver te maken te hebben en hij besloot zelf eens wat initiatief te ontwikkelen. Dat was buiten de waard gerekend. De schaakridder schoot uit de strategische posities en sloeg de koningsstelling van zijn tegenstander in een paar zetten aan flarden. Zijn tegenstander kon nog een kist stukken ophalen maar het mat was niet meer te dekken. De winst was binnen!


Bij mij ging het zo:

 

Door de 7,5 – 0,5 van Het Kasteel tegen De Oude Toren hebben we al een wondertje nodig om kampioen te worden. 


MAAR lieve teamgenoten en spelers van DUBBELSCHAAK 1!


Sportwonderen gebeuren altijd in de laatste ronde. Nooit in de eerste. Kijk maar naar de tijd van Cruyff als coach bij Barcelona. Drie keer op de laatste dag kampioen! Als dat geen sportwonderen zijn!?!  Maar je moet er wel in geloven.


Door deze ervaring geloofde Ronald Koeman er ook nog in toen hij als coach bij PSV voor de laatste ronde derde stond. Iedereen weet wat er toen gebeurde. Ze werden alsnog kampioen.


Dus team 3 en team 1.
We gaan ervoor de laatste ronde(s) en knokken ons het apelazarus.

 

Wonderen in de Sport, ze gebeuren altijd in de laatste ronde!!!

 

21 februari: De oude Toren 2 - Dubbelschaak 3 3½ - 4½

Het avontuur tegen De Oude Toren 2 begon voor mij al tweeëneenhalve week voor de competitiezaterdag met een telefoontje van de Schaakridder dat hij zijn vooruit gespeelde partij had gewonnen!


De radartjes begonnen direct op volle snelheid te draaien, vooruit gespeelde partij??? Oh ja! Martin had mij kort na de laatste competitieronde gebeld dat hij de teamleider van De Oude Toren had gebeld om vooruit te spelen. Martin is naar Berkel gereden en in zijn vertrouwde, aanvallende, stijl heeft hij een vol punt voor ons opgehaald. Dat is in ieder geval een lekker begin.

 

Na wat strubbelingen over de teamindelingen werd de selectie voor zaterdag bekend. We moesten Geert afstaan aan het tweede maar wij hadden Hans Bakx als vervanger dus dat gaf vertrouwen.


Voor de deur bij Rembrandt werden wij, tijdens het verzamelen, streng toegesproken door teamcaptain Curd. De ratings van onze tegenstanders zijn niet zo hoog maar ze hebben allemaal een TPR van minimaal 100 punten meer dan hun rating. Het zal wel een jeugdig team zijn met allemaal opkomende sterren. Speel heel geconcentreerd, van onderschatting van deze jongens en meisjes mag geen sprake zijn, was de boodschap.

 

In de auto naar Berkel hadden we het nog over de opstelling. Joey had dinsdag met zwart van Eldon gewonnen. Eldon zou in ons team spelen dit jaar maar heeft per abuis de eerste ronde (toen wij vrij waren) met De Oude Toren meegedaan en bleek niet meer speelgerechtigd voor ons. Hij is toen maar weer vast bij De Oude Toren gaan spelen en zou daar, volgens de berekeningen van Curd, zeker een van de nestors zijn. We schatten Eldon in op bord 8. Er werd besloten Joey op bord 8 tegen Eldon te laten spelen. De psychologie zou zeker in ons voordeel zijn.

Toen we aankwamen bleek niets van onze vermoedens waar te zijn. Dat “OUDE” in De oude Toren stond duidelijk voor de gemiddelde leeftijd van deze club. Onze eigen Eldon bleek een van de twee “broekies” daar. Tevens zat Eldon deze keer niet op bord 8 maar op bord 7 en hanteerde hij de zwarte stukken tegen Gregor.

Kennelijk voelde Eldon zich nog schuldig over het onrecht dat hij ons had aangedaan want al op zet 8 gaf hij pion g7 weg die Gregor dankbaar nam met zijn dame waarna een zet later de ondekbare toren van h8 ook opgesnoept werd. Om zijn nieuwe (oude) teamgenoten te misleiden bleef Eldon nog dapper doorspelen tot hij op zet 29 hij door zijn vlag ging. Gerechtigheid!

 

De eerste die zijn partij won was Joey. Zijn tegenstander had kennelijk slechte ervaringen met het ontwikkelen van de damevleugel want de daar geposteerde stukken bleven wel heel lang op hun thuisbasis staan. Zoals jonge honden dat betaamd ging Joey meteen naar de koning van zijn tegenstander. Hij rokeerde tegenovergesteld (dus lang) en al zijn stukken deden mee in de aanval. Dat werd zijn tegenstander al snel teveel en Joey mocht hem mat zetten. Een modelpartij van ons opkomende talent!!! Zet hem maar eens op de site Joey!

 

 Ikzelf had nog bitter weinig bereikt tegen het Scandinavisch van mijn tegenstander toen deze een wat passieve opstelling koos. Ik kon in ieder geval een beetje naar zijn koning loeren maar met mijn tegenstander nog slechts een paard en de zware stukken en ik een loper en de zware stukken zou het moeilijk worden te winnen. Om zijn koning te kunnen beschermen moest er ruimte gemaakt worden met f5 maar eigenlijk kwam deze zet een paar zetten te laat. Ik had in ieder geval een plan. Alle stukken naar de koning en proberen f5 of e6 te ondermijnen. Zelf had ik helemaal niets te vrezen. Het leek een lange partij te worden totdat mijn tegenstander met zijn koning op h8 en pionnen op g7 en h7 en mijn toren op h4 en dame op g3 zijn paard op g6 posteerde. Nadat ik deze in een tiende van een seconden van het bord af joeg speelde mijn tegenstander zelfs nog even door maar 5 zetten later was het mat.

Met een 3-0 voorsprong en Gregor die een toren voor stond keek ik de borden rond en we stonden overweldigend. Grote uitslagen doemden op aan de horizon. Alleen Reinder stond misschien iets minder maar zeker niet verloren en bij Bart was het erg complex maar was niets duidelijk. Ik droomde van minimaal 7-1.

Curd, spelend met zwart op bord 2, is bezig  aan zijn tweede schaakjeugd, hij kwam prima uit de opening en vol jeugdig enthousiasme posteerde hij een toren op f3. De tegenstander mocht deze niet pakken op straffe van mat in 2 maar na de ontwijkende zet van zijn tegenstander moest Curd bewijzen dat de toren niet voor niets naar f3 was gegaan. Hij offerde zijn toren op h3 en dit leek goed te gaan. Helaas bleek in iedere variant toch een bug te zitten en in de variant die Curd koos vond de tegenstander hem ook. Helaas, erg gedurfd gespeeld maar: “als je niets durft speel je nooit een mooie partij” zei Huub altijd tegen mij.

 

Hans stond geweldig na een Piric maar hij koos ervoor een stuk te ruilen waardoor zijn tegenstander een lelijke dubbelpion kreeg en niet eerst een pion te pakken. Het bleef allemaal heel lekker totdat ook zijn tegenstander binnen kon komen. Beide spelers hadden kansen en Hans stond nog steeds materiaal voor. Hans liet zich echter verrassen en zijn inmiddels onbeschermde koning moest ten koste van een toren verdedigd worden. Dat was teveel. 3-2.

 

Onze topscoorder Bart die met drie uit drie nog mede koploper in het Walhoofdklassement is (nee, niet met Rob, die staat ook nu nog tweede), had het zichzelf toch te moeilijk gemaakt. De complicaties in het centrum van het bord vielen in het voordeel van zijn tegenstander uit wat Bart een stuk koste. Dit was niet meer goed te maken. Het bleek inderdaad dat onze tegenstanders toch goed in vorm zijn dit jaar. 3-3. Het werd zelfs nog spannend!

 

Gregor had inmiddels gewonnen (4-3 voor ons) maar Reinder moest nu minimaal remise maken. Gelukkig is Reinder heel degelijk en had hij inmiddels afgewikkeld naar een eindspel met dame en toren en ieder 6 pionnen. Daarin won Reinder zelfs nog twee pionnen en winst leek mogelijk te zijn. Zijn tegenstander probeerde op de onderste lijn te komen met eerst zijn dame en daarna de toren en dat leek nog erg gevaarlijk. Gelukkig zag Reinder dit gevaar op tijd in en hij ruilde de dames. Toreneindspelen zijn vaak remise en ook in dit geval bleek dat zo te zijn. Reinder was er zich van bewust dat hij geen enkel risico mocht nemen en hij wikkelde af naar een stelling waar alle muziek uit was. Met tegenzin accepteerde zijn tegenstander de remise maar wij hadden de winst binnen.

 

Het is echter toch wel een magere overwinning tegen een team met ruim 200 ratingpunten minder maar dat heeft onze tegenstander dus het hele jaar al. Zij scoren gewoon ontzettend goed.


We zijn wel nog steeds mede koploper, nu met 2½ bordpunt achter Het Kasteel 1.
Volgende keer missen we Geert en het is maar te hopen dat de hogere teams geen invallers nodig hebben. Dan maken we zeker nog kans op een mooi kampioenschap.

 

 

 

16 december: Grote overwinning voor het derde

Dubbelschaak 3 heeft tegen het jeugdteam van De Drie Torens een klinkende overwinning geboekt. Binnen drie uur werd het 7-1 ondanks het gemis van twee belangrijke spelers. Het lijkt erop dat we net als vorig jaar tot de laatste speeldag mee kunnen doen voor een promotieplaats. Hieronder een chronologisch verslag van de wedstrijd.

 

Snelle overwinningen
Joey was binnen drie kwartier klaar met zijn partij. Met een penning won hij al snel een dame voor een toren en zijn jonge vrouwelijke tegenstander deed daarna ook de rest van haar leger in de aanbieding. Joey dacht dat Sinterklaas wat langer in het land was en aanvaardde alle cadeautjes. Uiteindelijk vond hij ook nog een mooi mat.
Bij Reinder gebeurde ongeveer hetzelfde, al waren de cadeautjes hier iets minder groot. Eerst een pion, vervolgens een stuk en dat werd later een toren en dat speelt makkelijk. Reinder stuurde een pion naar de overkant, haalde het pat uit de stelling en mocht ook de matzet uitvoeren.

 

Twee onterechte uitslagen
Joop speelt altijd veel beter tegen sterke tegenstanders en om dit te bewijzen zat hij op het eerste bord. Hij moest zich met hand en tand verdedigen en deed dat met verve. Om de aanval gaande te houden offerde zijn tegenstander een stuk, maar ook daarna wist Joop het witte aanvalsspel te pareren. Hij kwam zelfs een tweede stuk voor en toen kon hij aan de overwinning gaan denken. Dat deed hij iets te voorbarig en pardoes werd hij achter de paaltjes mat gezet. Fantastisch gespeeld Joop, je had veel beter verdiend!!
Gregor had op bord zeven een stuk in de opening weggeven en moest bovendien alle zeilen bijzetten om niet mat te gaan. Toen dat lukt ging zijn tegenstander op Gregors dame af en leek die in te sluiten, maar vergat daarbij een pion op g2 te dekken. Hierna kenterde de partij langzaam maar zeker. Gregor pakte steeds meer materiaal terug, ook omdat zijn tegenstander bijna al zijn zetten à tempo speelde (16 minuten voor 50 zetten). Uiteindelijk zorgde een gepromoveerde pion voor de overwinning.

 

DS3 dendert door
Een van de leukste partijen van de dag speelde Bart. Vanuit de opening begon hij aan te vallen en dat leverde de nodige problemen bij zijn tegenstander op. Eventjes leek het of hij snel kon winnen met h5 (na h3), maar dat heb ik niet goed uit kunnen rekenen. Bart hield zijn druk, maar miste naar eigen zeggen in het middenspel enkele goede voortzettingen en moest daardoor steeds oppassen geen materiaal te verliezen. Uiteindelijk bezweek zijn tegenstander onder de druk en gaf groot materiaal weg, waarna hij meteen opgaf.
Sommigen noemen het saai als er ogenschijnlijk niets op het bord gebeurt, zeker als een van de twee partijen langzaam weggedrukt wordt. Geert voegde op deze manier weer een overwinning aan zijn totaal toe. Bij het invoeren van de uitslagen zag ik dat zijn tegenstander tegen de 80 loopt. Ik hoop dat ik dan nog zo kan schaken.

 

Het slotakkoord
Paul viel dit jaar voor het eerst in en zelden zie ik iemand zo gedegen schaken met zo weinig oefening. Zijn tegenstander had wat moeite met de opening van Paul en moest een stuk offeren om niet meteen mat te gaan. Daar stond tegenover dat Paul nog twee stukken moest ontwikkelen en zijn tegenstander zijn ontwikkeling had afgerond. Dan komt de gedegenheid van Paul pas echt tot zijn recht. Tegenspel onmogelijk maken, zelf ontwikkelen en daarna ten aanval. Geen speld tussen te krijgen.
De partij van Curd was lange tijd heel spannend; veel dreigingen van beide kanten in het centrum. Curd wist een kwaliteit buit te maken en wat er daarna gebeurde moet met de mantel der liefde bedekt worden, want mijn computer schiet van min naar plus en terug.

Volgende wedstrijd tegen De Oude Toren in Berkel-Enschot, waar duidelijk zal worden of we voor het kampioenschap mee blijven doen of tijdelijk afhaken. Tot dan.

 

Van de wedstrijd gespeeld op 24 november zijn 2 verslagen binnen gekomen. Lees dus verder aan het einde van het verslag.

 

Verslag van Curd:

Dubbelschaak 3 met enig geluk langs OSV 3

 

Vorig seizoen konden we in Oss promotie naar de 2e klasse veiligstellen, dat liep toen heel anders. Vandaag een mogelijkheid op revanche, hoewel die gevoelens bij niemand speelde. Een leuke partij spelen was het motto en die waren er genoeg. Een chronologisch verslag.

 

Man tekort, gelijke stand
Vrijdagavond bleek dat Ramon niet in staat zou zijn om in het eerste te spelen. Ondanks verwoede pogingen van onze “coördinator externe” betekende dat wij Hans Bakx aan het tweede moesten afstaan en met een man minder aankwamen in Oss.
Die achterstand was binnen het half uur weggepoetst door Martin. Op zet 8 infiltreerde een loper op f7 en nadat die was gevangen was de partij uit. Een partij geheel in stijl van de schaakridder

 

De staartborden verliezen
Joey speelde vandaag aan bord 8 een mooie aanvalspartij. Hij nam de tijd om zijn zetten uit te rekenen en was constant op zoek naar de koning van zijn tegenstander. Hij investeerde materiaal om door de verdediging van de tegenstander te breken, maar die hield de rijen gesloten. Daarna kon hij de tegenaanval niet meer afslaan.
Naast hem speelde Gregor een bizarre partij. Hij offerde een kwaliteit, maar had goed gezien dat zijn stukken veel actiever waren dan de zwarte. Wel waren zijn witte velden rond de koning verzwakt en daar maakte zijn tegenstander dankbaar gebruik van, toen Gregor zijn eigen stukken in de weg ging staan. Met een dame en een toren werd zijn koning het open veld in gejaagd en daar was mat onvermijdelijk.

 

De ommekeer
Zelf speelde ik een Franse partij waar lange tijd niets aan de hand was. Wit had een sterke pion op e5, daar stond een open h-lijn voor mij tegenover. Daarover kon ik steeds meer druk ontwikkelen en het kostte mijn tegenstander veel tijd om steeds het goede antwoord te vinden. Met nog 10 minuten voor 18 zetten, werd zijn spel onnauwkeurig en kon ik zijn koningsvleugel binnendringen en kon hij mat of groot materiaalverlies, niet meer voorkomen.
Schreef ik net dat Gregor een bizarre partij speelde, in de partij van Reinder was het nog erger. Vanaf de opening stond het bord in brand en waren de mogelijke combinaties niet uit te rekenen. Reinder wist zijn koning veilig te posteren, terwijl die van zijn tegenstander op de tocht stond. Hij probeerde hiervan te profiteren, maar dat lukte steeds nét niet. In het eindspel verloor hij zelfs een stuk tegen drie pionnen. Van hieruit wist zijn tegenstander mooi af te wikkelen naar een eindspel met 2 tegen 1 pion allemaal op de damevleugel. Hij won ook de laatste pion van Reinder, die de regels van de oppositie nog eens goed moet bekijken en iedereen rekende al op een punt voor OSV. Dat had er ook moeten komen, totdat er een patbeeld in de stelling kwam en de partij volledig onverwacht in remise eindigde. Stand 3,5 – 2,5

 

De overwinning veiliggesteld
Op bord 1 speelde Geert een gesloten partij, waarin omzichtig gemanoeuvreerd moest worden. Hij wist zichzelf meer ruimte te creëren, waardoor ook zijn paard een steunpunt had op de zesde rij. Met een paar draaien aan zijn snor vond Geert een afwikkeling waarin hij een kwaliteit won en snel daarna was dit voldoende voor de winst.
Net als een half jaar geleden was Bart als laatste bezig en net als toen eindigde de partij in mat. Maar deze keer was het Bart die de laatste zet uitvoerde. In de hele partij wist Bart druk te houden op de koning van zijn tegenstander met een toren op de zesde rij. Daar probeerde zijn tegenstander onderuit te komen door g4 te spelen, maar dit werkte als een boemerang. De dame van Bart kwam binnen, pakte een stuk mee en de rest was een kwestie van techniek. Bart bezorgde ons de overwinning en houdt een 100% score dit seizoen, heel knap.

 

Conclusie

Volgende keer (dat is al op 15 december!!) de volgende wedstrijd tegen De Drie Torens 4. Zo te zien een team met veel jeugdspelers, dus we zijn gewaarschuwd.

 

Verslag van Diederik

Hoewel ik zelf in het 2e heb gespeeld heb ik toch redelijk wat meegekregen van de partijen in het derde. Hierbij een kort verslag.

De eerste partij die eindigde was (nee niet Martin van Driel op bord 3, daar kom ik zo op) maar bord 2. Door personele problemen in team 1 moesten er ineens niet 1 maar 2 spelers doorschuiven naar team 2. Of Geert of ik zou sowieso in het tweede spelen maar nu moest onze vaste invallen Hans Bakx wederom in het tweede plaatsnemen. Ook deze keer wist Hans zich van zijn beste ant te laten zien door een heel spannende partij tegen de sterke Peter Snoek (1957) te spelen. Hij was zelfs als laatste klaar maar moest uiteindelijk toch capituleren.
Teamcaptain Curd was zo sportief om de tegenstander vooraf te informeren dat er een man minder zou zijn waardoor OSV 3 al bij aanvang met 1-0 voor kwam.
Curd, die naast Martin zat, heeft de hele partij aan mij laten zien maar wil je hem toch nog even op de site zetten Martin? Het was genieten.

Had Dubbelschaak 3, zoals gebruikelijk, een naam ingevuld en een uur gewacht totdat het punt naar OSV zou gaan dan zou Martin de eerste zijn geweest die zijn partij gewonnen zou hebben. Zijn tegenstander vond dat je ook met zwart best het Evens gambiet kan spelen. Maar daarmee moet je kiet aankomen bij Martin, zonder twijfel de schrepste speler van Dubbelschaak. Martin nam het offer niet eens aan en knalde met slechts een paar stukken naar de koning. Het offer LXf7 bleek op zet 7 of 8 al mogelijk. Wat zeg ik, het was niet eens echt een offer. Martin kon een vracht stukken ophalen maar deed het nog beter. Een paar zetten later was het mat. 1-1

De volgende partij die eindigde was die van Gregor. Hij had duidelijk een voorbereide opening en kwam ook prima te staan. Zijn tegenstander kwam echter met zijn dame op g6 te staan en dan moet je wel even Loper h3 voorkomen. Gregor miste dit helaas even en met g6 moest hij een kwaliteit prijsgeven. De stelling leek dit nog wel aan te kunnen maar met een paar actieve zetten wist zijn tegenstander de witte dreigingen te elimineren en even later moest Gregor capituleren.

Naast hem, op bord 8, speelde Joey een prima aanvalspartij. Zijn tegenstander bleef echter zeer geconcentreerd keepen en toen Joey een paar keer de beste voortzetting gemist had bleek het geïnvesteerde materiaal net te veel te zijn. Jammer maar als hij zo blijft spelen dan gaat Joey zijn volgende externe partij gaat zeker winnen.

Curd had inmiddels uit zijn geliefde Franse opening, een sterke stelling opgebouwd tegen oude bekende Gerard Claus tegen wie hij een vorige partij remise had laten lopen. Zijn tegenstander had zwarts rocade dan wel voorkomen maar met een open H lijn en een gesloten centrum wilde Curd helemaal niet roceren. Curd versterkte zijn stelling steeds meer en op het moment dat hij de aanval inzette was er geen houden meer aan voor zijn tegenstander. Zelfs het winnen van een kwaliteit was niet goed genoeg voor hem en met mat in in twee in het vooruitzicht gaf Gerard op.

Op bord 1 wist Geert te winnen. Hoe? Geen idee! Met sukken die groter waren dan de velden zag het er van de bovenkant uit als 1 kluwe van houten poppetjes. Zelfs wanneer mijn hulp mijn schakkstukken op het bord bijeen harkt is het overzichtelijker. Ik had nooit geaccepteerd om op dit bord met deze stukken te spelen. Maar, zoals zo vaak, liet Geert zich ook nu niet afleiden en hij won zijn partij.

Kort daarna barstte het echte vuurwerk los en niet eens aan een bord. De nooddeuren werden opengesmeten en de kort daarvoor nog op krukken lopende tegenstander van Reinder stormde vloekend naar buiten. Had de keurige Reinder hem beledigd? Nootjes naar hem gegooid? Drinken op hem geknoeid? Nee. De prima stelling die Reinder had opgebouwd was veranderd. Volgens mij stond Reinder in het middenspel minimaal gelijk maar er moet iets misgegaan zijn want beiden hadden een koning over maar Reinder zijn tegenstander had er ook nog 2 pionnen op de a- en b-lijn bij. Maar met Reinder aan zet en zijn koning op b1, en zwarts pionnen op b7 en a5 en zwarts koning op b6 was er weer een half punt voor Dubbelschaak 3. 3,5 tegen 3,5 was de tussenstand.

Bart stond op dat moment al een stuk voor. Hij had zijn tegenstander vanuit de opening overspeeld en hij had ook geen enkele moeite met het uitmaken van de stlling. Zijn dame sneed de volkomen kapotgeslagen stelling van zijn tegenstander in en gaf mat op h1. 2 uit 2 voor Bart en mijn gevoel zegt dat het daar absoluut niet bij gaat blijven.

Groeten D'n Died