Externe competitie
Team 1
De tussenstand en persoonlijke scores update ik hier niet meer. Ze zijn gemakkelijk te vinden via deze link.
Verslagen
25 april: Gelijkspel thuis tegen SMB
Weer 4-4 en nu tegen Strijd Met beleid uit Nijmegen. Een van de oudste clubs van Nederland. HansH was het eerst klaar. Na weer veel ruilen kwam hij minder te staan, maar bleef keurig overeind. Naast hem speelde Gilion met zwart en kwam slechter te staan,maar wist de zaak om te keren en alsnog te winnen. Bravo. Dat punt hadden we hard nodig want Guido had een mooie gewonnen stelling (er zat een combinatie is die met een stille zet moest eindigen). Maar een voorbereidende zet hielp alles om zeep. Michel van der Stee wist ondanks die vervelende Pirc overeind te blijven en heeft daarmee het Walhoofd gewonnen! Remises van Martien met de rug tegen de muur en Ramon die zo'n beetje het hele bord in vuur en vlam had staan, maakte dat we het hard te halen hadden. Wil stond eerst verloren door een Dame te moeten geven tegen Loper en Toren, maar wist toch een eindspel met L+3pi tegen T+1pi te bereiken. Helaas wist hij dat niet remise te houden. Wederom wist ik zelf het matchpunt binnen te halen door een pionwinst uit de opening te verzilveren. Wel iets geleerd van die Toreneindspelen van Job! We zijn daarmee echter helaas 4e geworden.
1 april: Boll behoedt DS voor nederlaag;
Gelijkspel voor DS 1 na moeilijk middagje in Roermond
De eerste teamspelers van DS waren erop gebrand een goede prestatie neer te zetten in het middenmoot duel tegen RSC 't Pionneke uit Roermond. Maar de Roermondenaren bleken lastige tegenstanders, en het zag er zelfs gedurende lange tijd naar uit dat de Boxtel-Gestelse schaakelite op een nederlaag afstevende, ware het niet dat Peter Boll een moeilijk eindspel met technisch hoogstaand spel naar een verdiende winst wist te manoeuvreren. Peter had de verborgen trucs in de stelling goed beoordeeld, en wist optimaal gebruik te maken van zijn positionele troeven: een sterke loper en een actieve koning. Op het technisch perfect uitgevoerde winstplan was niets af te dingen.
Topspeler en teamcaptain Martien van der Meijden had toen al helaas, zij het niet zonder geduchte tegenstand, het onderspit moeten delven in een positioneel sterk gespeelde partij van de Limburgse rating topper Joost Heltzel (2204 ELO). Ondanks Martiens solide theoretische voorbereiding en nauwkeurige bestudering van enkele partijen van zijn tegenstander -onder andere tegen GM Swinkels- bleek het vinden van de juiste behandeling van de witte stelling na het ogenschijnlijk gekunstelde Ta2!? verre van eenvoudig. Na enkele door zwart goed beoordeelde vereenvoudigingen ontstond een technisch gewonnen eindspel waarbij zwart de betere loper had en de open lijnen met de torens kon innemen, waardoor Martiens nederlaag onafwendbaar was.
De overige partijen eindigden allemaal in remise.
Op bord 8 liet Ramón Jessurun zich met zwart in de opening verrassen door een kleine combinatie en verloor een kwaliteit. Zijn tegenstander vond echter geen constructief plan, hetgeen Ramón vervolgens met actief stukkenspel feilloos afstrafte. Toen zijn tegenstander niet in het geniale valletje damewinst door insluiten trapte, en derhalve noodgedwongen op zetherhaling aanstuurde, accepteerde Ramón terstond de remise. Analyse later in Rembrandt, waar dit maal slechts drie dubbelschakers acte de présence gaven, toonde echter aan dat de zwarte stelling inmiddels zo superieur was, dat met Ld3! Ramón zelfs op winst had kunnen doorspelen; in de complicaties leek hij toch steeds de bovenliggende partij te zijn.
Michel van der Stee speelde op bord 3 met wit ook een lastige partij. Zijn tegenstander ontwikkelde een gevaarlijk initiatief met een geïsoleerde d-pion, en Michels koningsstelling kwam onder grote druk te staan van de zwarte zware stukken. Hij wist het hoofd echter koel te houden en de partij knap binnen remisemarges te houden.
Ook Rob van Meurs speelde in Roermond niet zijn allersterkste partij. In een gecompliceerde Slavische stelling koos hij voor een variant die tot een dameloos middenspel leidde. Na een onnauwkeurigheidje verloor hij echter een pion, en zag zich genoodzaakt zich met hand en tand te verdedigen. Dat hij er via een slimme paardmanoeuvre toch nog in slaagde om voldoende tegenspel te creëren, was niet in de laatste plaats te danken aan zijn typerende vechtlust en onverzettelijkheid. Herhaling van zetten volgde en de puntendeling was een feit.
Op bord 5 koos Wil van Lankveld voor een speculatieve openingsvariant waarin hij het aandurfde om maar liefst 2 pionnen te investeren. Wil miste in tijdnood het rustige doch veelbelovende zetje g3, met de bedoeling om allereerst h4 te dekken, én om daarna eventueel te kunnen voortzetten met Kg2 en Th1 met druk op de koningsvleugel. Echter, pion h4 verdween van het bord, en de complicaties leidden tot wéér een remise door zetherhaling.
Tot slot speelde een Michiel Luijpen op bord zeven een degelijke Spaanse partij tegen, volgens de gegevens zoals gepubliceerd op het DS forum, een meisje genaamd Naomi Polgar (!?) met een rating van, jawel, 2673. Dat is geen kattenpis. Michiel gaf aanvankelijk echter geen krimp en liet zien hoe grootmeesters een dergelijk middenspel doorgaans behandelen. Het resultaat was een tekstboek stelling uit het hoofdstuk goed paard tegen slechte loper, waarin doorgaans twee resultaten mogelijk zijn: zwart houdt na langdurig zweten remise, of wit wint. Dat Michiel inging op het remise aanbod was echter menselijkerwijs begrijpelijk gezien zijn tegenstanders intimiderende rating in combinatie met de nodige lieftalligheid.
Pro forma, het zal de lezer ziet ontgaan zijn dat bord 2 in dit verslag ontbreekt. Guido Jansen had zijn partij al eerder afgewerkt, op verzoek van de tegenstander. Dit duel was ook al in remise geëindigd. Guido´s inbreng werd node gemist, niet in de laatste plaats tijdens het ad hoc “mini-kets toernooitje” na afloop in Rembrandt tussen die hards Rob van Meurs, Martien van der Meijden en Ramón Jessurun.
11 maart: Dubbelschaak in topvorm!
Ja, het mag gezegd worden... Zoals ik op de hoofdpagina van deze externe Dubbelschaak site al aangaf zijn we de laatste 2 ronde ongeslagen. Niet alleen in matchpunten, maar zelfs op bordpunten! En dat is toch wel bijzonder over 16 partijen. Ook tijdens de wedstrijd tegen hekkesluiter Veldhoven II kwamen we op geen moment in de problemen. De 5,5 - 2,5 overwinning is nog aan de zuinige kant, want remisemakers Martien, Sjors en vooral Rob hadden dikke plusremises waarin eigenlijk meer uit gehaald had moeten worden.
De held van het seizoen is toch wel onze Michel. Onze topscoorder gaf tijdens de vorige externe ronde aan verhinderd te zijn, omdat hij 2 skivakanties achter elkaar had en die 2de zou tijdens dit weekend zijn. Onze externe coordinator Diederik zat met zijn handen in zijn grijze haren, want waar o waar moest hij toch al die invallers vandaan halen? We dreigden over 3 teams met 2 man te kort aan de start te verschijnen. Gelukkig wist hij na langdurige mail en bel contacten alsnog Geert over te halen toch zijn agenda om te gooien in het belang van ons schaakcluppie. Maar het 1ste was met 2 afmeldingen nog steeds niet compleet. Teamgenoten wisten jeugdtalent Sjors op de speeldinsdag voorafgaand aan deze ronde toch om te praten dat hij heel goed mee zou kunnen spelen in het 1ste. Een unieke mogelijkheid om ervaring op te doen en je in de kijker te spelen. Ze hebben blijkbaar goed werk afgeleverd, want Sjors was om en speelde mee in het 1ste... en hoe!!!
Maar Died deed het nog beter. Hij had wat mensen ingeschakeld die Michel tijdens zijn 1ste vakantie een "ongelukje" deden bezorgen. En aldus verscheen Michel gewoon aan de start, zij het wel met 1 pols in het gips. Veel last leek hij er niet van te hebben, want zijn tegenstander werd genadeloos op de strafbank gepijnigd!
Zo was Michel dus als eerste klaar. Hoezo kan hij met de zwarte kleur niet overweg??? Ik heb het niet nagekeken, maar volgens mij scoort hij minimaal zo goed met zwart als met wit. Michel... dit fabeltje willen we dus niet meer van je horen he?! In de partij van zaterdag leek het in eerste instantie zo'n partij te worden waarin niks gebeurde en op een bloedeloze remise uit te draaien. Maar de kundigheid van onze zwartspeler maakte dat er toch wat lijnen geopend konden worden. In eerste instantie werd de c-lijn veroverd en met wat taktsische hulp van dame en paard stonden er even later 2 torens op de 2de rij! Ja, en dat met een open witte koningsstelling en onsamenhangende witte stukken stond het eindresultaat toen natuurlijk al lang vast. Een zeer overtuigende partij en met 5,5 uit 7 blijft Michel de puntenmachine van ons team.
Nu moet ik natuurlijk niet de andere sterspeler van ons team vergeten te vermelden. Guido loopt slechts een halfje achter op Michel en dat zelfs met een partij minder. Percentueel dus beter en ik verwacht dan ook dat Guido op de 1ste plaats zal staan in de nieuwe tussenstand om het Walhoofd. Het leuke was dat Guido tegen de topscoorder Fred van Emperl van Veldhoven mocht, die toch op 5 uit 6 stond, alle met zwart gespeeld! Een allerbeste prestatie! Maar deze partij met zwart ging hem toch niet zo goed af. Guido ontweek handig de zwarte openingsdroom en zette hem helemaal vast. Het was ook dat zwart vergat een stuk te ruilen in de opening waardoor hij te weinig speelruimte had. Handig schuifwerk van Guido bracht zijn tegenstander in steeds grotere problemen. Uiteindelijk werd er een pion gewonnen met behoud van superieure stelling. Fred was overtuigd van Guido's kwaliteiten en gaf maar snel op. Erg degelijk en Guido is helemaal in zijn element in de middenmooit van ons team!
Tussendoor speelde Peter een salonremise. Als ik het me goed herinner was het een Aljechin waarin Peter zoals deze opening gebruikelijk wat ruimtevoordeel had. Het dichtschuiven van de stelling met c5 was mijns inziens echter al een soort van remiseaanbod van Peter. Toen hij het zelf een paar zetten later aangeboden kreeg was daar dan ook niet veel twijfel over om dat aan te nemen.
Wil had ook zo'n schuifpot waarvan je denkt... hier gaat echt helemaal niks gebeuren vandaag. En dat deed er ook echt niet. Achteraf baalde Wil enigszins, want in de analyse bleek hij toch heel wat meer bekeken en gezien te hebben dan zijn tegenstander. Ik denk dat de partij nooit erg ingewikkeld is geweest en omdat de logische zetten ook telkens de beste waren, was dit ook niet zo'n lastige pot voor wit.
Martien speelde op bord 1 tegen Albert Schenning. De Veldhovense elotopper (van het 2de team dan), maar volgens mij ook de alcoholtopper. Tijdens het rondje van de club, gewoonlijk bedoeld voor een kopje koffie of thee, werd er al meteen een biertje besteld. De consumpties daarop volgend waren telkens Hoegaarden. Maar hoezeer ik ook mijn best deed in zijn tempo mee te drinken met thee/ijsthee/cola, hij gaf schaaktechnisch geen krimp! Het was een alleraardigste partij waarin Martien met zwart via een theoretisch pionoffer al snel het initiatief pakte. Wit moest erg op zijn tellen passen niet overlopen te worden en deed dat keurig! Fritz heeft eigenlijk telkens een -1 score gegeven aan de partij, en was het over heel veel zetten eens die gespeeld zijn. Uiteindelijk kreeg Martien een remiseaanbod wat hij toch maar aannam. Niet alleen gezien de wegtikkende tijd op de klok, maar ook omdat de laatste paar borden niet helemaal duidelijk waren en zodoende toch de matchpunten verzekerd waren.
Rob was bezig met een partij zoals hij die ook de vorige wedstrijd speelde. Alleen nu zat hij aan de kant van het bord waarvan iedereen dacht dat hij wel binnen 10 a 15 zetten zou winnen in plaats van verliezen. Maar ja... we kunnen toch wel stellen dat Rob beter slecht uit de opening kan komen dan goed, want een goede stelling uitmaken bleek in ieder geval gisteren een moeilijke opgave. Zoals gezegd kwam hij met wit in een c3 Siciliaan winnend uit de opening toen zwart vergat tussendoor op d4 te ruilen. Nu had Rob een stormloop van pionnen door het centrum en noodgedwongen moest zijn tegenstander ergens rond de 8ste zet al een pion geven. Maar Rob bleef een superstelling houden. Na heel wat zetjes ontstond er op gegeven moment een stelling met lopers van ongelijke kleur met alle zware stukken er nog op. Rob uiteraard volop in de aanval, maar de directe winst met Le3 om de zwarte dame overbelast te maken werd gemist. Erger nog... Rob verloor een kwaliteit in tijdnood! Gelukkig was zijn tegenstander zo opgelucht dat die maar snel remise aanbood. Jammer Rob... die Le3 was een bekroning geweest op een zeer sterk gespeelde partij!
Michiel liep rond 2u flink te klagen... tja, die opening van wit was natuurlijk wel zooooooo ontzettend boring! Daar kon hij echt niet zijn bed voor uit komen. Gelukkig hoefde hij pas om 13u te beginnen en zal hij er niet zo erg van gebaald hebben. En al helemaal niet toen hij zag dat zijn tegenstander toch wat mindere zetjes ging spelen en zijn voordeel groter en groter werd. Toen uiteindelijk nog een volstuk werd veroverd was hier de zege snel beklonken. Een sterke partij Anatoli!
Als laatste was dus onze invaller Sjors klaar. Hij moet wat nerveus zijn geweest om bij "de grote jongens" in te moeten vallen, want hij bibberde en beefde wat in de opening. Zetjes als h3. a3 en Lf1-d3-e2 maakten dat zwart toch lekker uit de opening kon komen. Maar de nervositeit verdween snel, want het middenspel werd met geweldig schaak gespeeld. Wat nou, "grote jongens"??? Die gasten kennen er toch helemaal niks van? Come on!!! Het vizier ging naar de vijandige koning en de zwartspeler beging in paniek al snel een grove fout. Sjors won een kleine kwaliteit en had een koningsaanval! Dat moest goed af gaan lopen... het zwarte tegenspel was marginaal en er zat maar 1 klein trucje in. En ajjjjjjj... die werd in de vluggigheid gemist. Dd3 ipv Dd4 had de remise doen voorkomen en had Sjors een welverdiend punt opgeleverd. Met de remise zal hij echter niet ontevreden zijn, want zijn tegenstander had toch 400 ratingpunten meer. Maar iedereen weet natuurlijk dat Sjors er eigenlijk 400 te weinig heeft... Volgende keer weer Sjors???
Als laatste wilde ik nog deze link delen met de vraag je stem uit te brengen op de, naar jouw mening, mooiste zet!
14 februari: Venlo 2 – Dubbelschaak 1 (verslag van Guido)
Een verpletterende overwinning in Venlo. Maar ja, wat wil je ook met de Tata kanjers Rob en Wil in het team. Beiden speelden nog steeds op hun Tata nivo. De rest van het team deed het trouwens ook wel aardig, maar wat Rob dit keer deed leek toch wel een GM partij. Wat een kanjer. Laat ik met de rest van het team beginnen en dan de spanning rustig opbouwen.
Martien op 1. Natuurlijk. Bijna kampioen bij SCU speelt daar met een TPR van 2300 ofzo. Wel vreemd dat hij bij ons niet alles wint, maar dat zal wel onderschatting zijn. In zijn ogen zijn wij natuurlijk allemaal kneusjes. Vandaag ging het op zijn Martiens. Openingsspel was niet super. Maar zo rond de 30e zet gaan al zijn stukken toch naar de vijandelijke koning. Dit keer was Martien erg tevreden over zijn Lxh6 en stukken in de doos. Een beetje jammer dat hij de laatste 10 zetten in minder dan 1 minuut moest doen. Gelukkig blijft hij wel de stukjes recht zetten en kan hij ook 
nog streepjes zetten en geweldige zetten doen. Zou hij stiekum een vrouw zijn? Al die dingen tegelijk?
(Toevoeging redactie: Een vraagje voor de rekenaars onder ons... zwart heeft in een analysevariant zojuist Lg7-f6 gespeeld ipv het in de partij direct verliezende Kg8. Vraag is hoe het nu staat en of Lf8+ de winnende zet is?)
Onze enige GM zat aan het 2e bord. Hij had thuis een nieuwtje voorbereid (Ld7 ipv f6) maar de tegenstander liet geweldig knap zien dat het niet goed was. Eerst Pe5 (daarom had zwart dus f6 moeten doen ..) en daarna Tb1. Wit kwam heel mooi te staan, Peter liet daarna zijn hardheid zien. Ruilde hier een daar wat stukken, gaf een pionnetje en in het dubbele toreneindspel bood zijn tegenstander maar remise aan. Als je zulke stelling zo ogenschijnlijk gemakkelijk kan keepen zit je natuurlijk terecht op het 2e bord.
Onze topscoorder op 3. En het leek allemaal zo gemakkelijk te gaan. Zonder theoriekennis, gewoon de stukken goed zetten. Het schaken is zo simpel. Op het moment dat de tegenstander dan verplicht een paard naar h5 moet zetten leek het tijd om te oogsten. Eerst de loper wegspelen (Le3) en daarna met g4 het stuk ophalen. Met winst. Althans dat dacht Michel zelf en al het publiek ook. De tegenstander had van dit alles geen weet. Zalig zijn de onwetenden. Dapper speelde hij door. Het was alleen jammer dat hij wel steeds de enige zet wist te vinden, dxc3 was een goede vondst en na c2!, kreeg zwart zijn stuk met rente terug. Vreemd allemaal. Gelukkig konden we na afloop een partij van Peng vinden die dezelfde opzet met wit speelde en niet met g4 het stuk ophaalde. Het winnen van het stuk bleek in deze stelling dus te vroeg. Waarschijnlijk had wit met Pg5!, zijn stelling moeten versterken. Hoe dan ook nadat alle kruitdampen waren opgetrokken had zwart een pionnetje meer maar Michel 2 lopers. Remise was wel een logische uitslag.
(toevoeging redactie: zwart speelde een geniale partij, ook al was niet alles gezien. De computer zou hem zo een rating van 2500 hebben gegeven... zie hieronder de analyse)
Op bord 4 speelde ikzelf. Opening gewonnen, pion gewonnen. En ja hoor, ik ging maar weer eens aan andere dingen denken. Overal lekker rondkijken, praatje maken. Ondertussen erg slappe zetten doen. Ik win toch wel was de gedachte. Tot de tegenstander steeds meer sterke zetten lijkt te gaan doen en de stelling gewoon bijna tot remise verzand. Zeker na a4 leek wit het wel weer onder controle te hebben. Nou dan maar even denken. Hoe zou de grote Rob het hebben aangepakt? OK lets see. Tsjakka gevonden. Offeren op a4 daarna op c4 pakken dan heb ik wel een kwaliteit minder, maar 2 pionnen voor en mijn paard op d5 is toch wel zeker 5 punten waard. Allemaal leuk. Op de dag dat het memorial boekje van Huub uitkomt is offeren toch wel op zijn plaats. Huub zou ervan genoten hebben. Na mijn Txa4 
won ik zoals gepland, waarbij de vangst van het paard op a4 wel goed berekend was van mij. Maar natuurlijk liet wit zich wel erg willoos naar de slachtbank leiden, na Lxd5 in plaats van Dxa4? was de strijd waarschijnlijk nog helemaal open geweest. Toch leuk hersteld met Txa4!? na een erg slappe fase.
(Toevoeging redaktie: Inmiddels heeft Guido ook het laatste deel van zijn partij ingestuurd met het Txa4!!! Zwart krijgt na deze zet groot voordeel. Klik op het bord voor de zetten)
Wil, 1 van de Tata kanjers. Kwam zo mooi uit de opening. De tegenstander haalt de 20 zetten niet dacht iedereen. Maar wat doet onze Wil dan? Hij bied gewoon remise aan. Gewoon doen we hadden ondertussen zoveel punten voorsprong dat dit wel eens het beslissende halfje kan zijn geweest. Efficiency schaak van onze Wil. Als het niet hoeft, hoeft het niet. Overigens was het natuurlijk wel jammer dat zwart met zijn Pc6!, de hele aanval van Wil de grond in boorde. Sjammer.
En dan Rob, wat een kanjer.
Maar eerst nog de anderen. Bij Michiel weigerde de tegenstander weer in de blunder van Guido te trappen. Ja dan is het niet leuk meer. Dan is het witte spel plotseling niet zo spannend. Michiel won wel een kwaliteit voor een pion en heeft het nog heel lang geprobeerd, maar het mocht niet lukken.
En dan op bord 8 onze verloren zoon uit Mexico.
Ramon uit Mexico
speelt nog steeds maar zozo.
Het is geweldig leuk om te schaken,
van eigen spel moet hij soms braken.
Zijn schaaknivo schommelt als een jo jo.
Zo mag ik nu meedoen met de Huub van Dongen memorial?
Ramon kwam wel aardig uit de opening. Wit ging een beetje raar met alle stukjes naar onderen en waarschijnlijk had Ramon daar toch wel moeten profiteren door met e6 de stelling op te blazen. Hij speelde wel heel voorzichtig. En juist toen hij dacht toe te slaan gaf hij in werkelijkheid gewoon een pion weg. Tja. Gelukkig toonde hij wel de juiste mentaliteit door te blijven staan en na de 40e zet toch gewoon remise te spelen.
En dan eindelijk de partij van Rob. Na een zeer vroeg nieuw en nooit vertoond pionnoffer dacht iedereen dat Rob eindelijk eens zou gaan verliezen. Maar natuurlijk had Rob dieper gezien dan iedereen. Sommigen dachten aan opgeven, maar Rob pakte gewoon op a2. Allemaal briljante voorbereiding. Mat zetten daar gaat het in schaken toch om? Het maakte Rob niets uit dat zijn koningsvleugel werd leeggegeten, daar staat toch geen koning? Terwijl wit lekker snoepte haalde Rob zijn paard er ook nog bij. Die werd uiteindelijk op b2 geofferd. Totaal geimponeerd door zoveel geweld rende de witte koning het open veld in. En hoe Rob dat aanpakte .. Eerst een weglokoffer met zijn toren op h4 (die toren van Rob had toch geen functie op h8), daarna het al bijna winnende Lh6 (richting koning) en dan de combinatie besluiten met het briljante De6!!. Zoals de analyse na afloop liet zien een geweldige partij. Wit had hier en daar wel ietsjes beter kunnen spelen, maar een kniesoor die daar op let. Als schakers tegen Tal moesten geloofden ze hem toch ook te vaak? En het mat, daar zullen zowel Tal als Huub trots op zijn geweest. Wat een kanjer die Rob.
En dan hier de partij:
Ja beste mensen. Niemand verloren dan win je de match natuurlijk gemakkelijk.
Guido Jansen
8 januari: Gestuntel tegen Combinatie... een terechte nederlaag!
Na een heerlijke overwinning van Michel tegen de sterkste Astense schaker Maurice Swinkels leek het een mooie middag te worden voor ons. De Combinatie kwam met een taktische opstelling op de proppen en kreeg dus een flinke knauw toen hun sterkste schaker op bord 5 kansoos verloor van Michel. Ook Rob stond al heel snel erg mooi en Michiels tegenstander was er na een half uur nog steeds niet. Verder deed onze invaller Diederik het heel erg goed op bord 8. Wat kon er nou nog mis gaan??? Nou... heel erg veel, zo bleek. Laten we eens een rondje langs de borden lopen.
Op bord 5 dus Michel. Hoe roept altijd dat hij met zwart niet op zijn sterkst is... maar als je dan in 17 zetten van een 2150 speler wint zou je toch niet denken dat er iets mis is met zijn openingskeuze! Ik heb hieronder een kort becommentarieerde analyse van zijn Kurzpartie staan.
Onze sterinvaller Diederik deed het fantastisch. Hij speelde toch tegen zo'n 200 rating puntjes sterkere tegenstander. In een Siciliaan deed Died het wat creatief met wit en daar wist zijn tegenstander weinig raad mee. Ogenschijnlijk kwam Diederik zelfs erg goed te staan, maar zoals hij achteraf aangaf was dat meer schijn en dus was het remiseaanbod nog zo'n gekke keuze niet. Een heel mooie prestatie!
Hierna ging het echter mis op een paar borden. Zo had Peter bepaald zijn dag niet... maar ja, als je tegen zo'n zijvariantje van de Draak aanloopt die zwart door en door kent dan loop je gevaren. En dat heeft Peter geweten! Na een gelukje vlak na de opening waarin een verrassende zwarte zet gelukkig net geen stuk kostte, ging het daarna wel mis toen Peter een belangrijke zwarte tussenzet mistte. Nu ging er wel een stuk af en de zwarte aanval werd er niet minder om... Na een zet of 25 stond het zomaar schaakmat. Een pijnlijke nederlaag tegen een op papier zwakkere tegenstander... Gelukkig weet ik van SCU, waar Michel Kerkhof ook speelde, dat deze jongen ongeveer 200 ratingpunten meer verdiend dan zijn rating nu aangeeft. Aanvulling: Een primeur... de tegenstander van Peter heeft een analyse ingestuurd van zijn partij! Zie hieronder.
Ook Wil verloor. Op bord 3 speelde hij met zwart tegen Rob Aarts en dat ging lange tijd gelijk op. De witte opstelling was wat aan de slappe kant en ik vermoedt dat zwart zelfs beter gestaan zal hebben met een meerderheid op de damevleugel. Guido had in de vorige externe tegen PK een vergelijkbare stelling die hij met groots gemakt naar winst voerde. Helaas lukte Wil dit niet. Waarschijnlijk was de ietwat vreemd ogende zet b7-b5 op gegeven moment voldoende geweest om de witte mogelijkheden nog verder in te perken om vervolgens uit te gaan bouwen naar een betere stelling. Dit nalatend kreeg wit echter wel het betere van het spel. De loper op g2 werd een reus en Wil moest zowel de damevleugel als zijn koning in de gaten houden. Dit ging niet allemaal evengoed en toen hij zijn pion op g6 ook nog verloor goode Wil meteen de handdoek in de ring. Jammer, maar toch een verdiende overwinning voor wit die na een passieve start toch goed doorpakte toen Wil even niet oplette.
En ook Michiel verloor... Hoe dat verliep weet ik eigenlijk niet. Wel weet ik dat Michiel met een half uur meer op de klok begon doordat zijn tegenstander ergens vast liep in een politiecontrole onderweg naar Boxtel. Maar toen ik rond een uurtje of 16u bij zijn bord keek stond Michiel een klein uur achter in tijd en had hij een heel bedenkelijke stelling. Ik vermoed dat ook Michiel zijn dag niet had... het was ook nog zo snel na de jaarswisseling!
Gelukkig hebben we dan altijd nog Guido. Ik kan het beste even zijn woorden van het forum hier plaatsen, dat zegt genoeg over het verloop van deze partij: Opvallend in mijn partij van gister was dat ik in 2007 tegen dezelfde tegenstander met precies dezelfde opening heb gespeeld. Mijn tegenstander week gister op de 14e zet af. Consequentie daarvan dat hij 6 zetten eerder op mocht geven en dat hij even kansloos verloor. Wel een beetje suf, zo'n zelfde partij spelen, maar ja het was zo wel een gemakkelijk punt.
Bij deze stand van 2,5 - 3,5 achter leken we toch nog kansen te hebben. 
En als je bedenkt hoe het bij Rob op het bord stond na een zet op 4 (!!!) zou je ook niet denken dat het daar mis kon gaan... In de diagramstelling rechts laat de PC zien gemakkelijk op groot voordeel te komen met 5. Pf3. Zwart kan dan namelijk nooit voorkomen dat hij zonder ook maar enige vorm van compensatie de pion op b5 verliest en wit houd zijn pionnenstructuur in stand. Na 5. ..,Pxf3 6. Dxf3 dreigt het immers ook mat op f7. Zwart moet dat dekken met 6. .., e6 en dan is Pxb5 ook een easy win. Zoals Rob het echter speelde was het ook niet slecht. Wat wel opviel in deze partij was dat beide spelers zeeen van tijd verbruikten in de eerste 10 zetten. Het zal me dan ook niet verbazen dat tijdnood in het spel was toen Rob overzag dat hij zijn eigen loper insloot en dus een vol stuk weggaf. En dat in een stelling waarin zwart bijna al zijn stukken op de onderste 2 rijen had staan. Ouch...
Toen was het dus gedaan... 0 matchpunten voor de Dubbelschakers. Inmiddels was Martien nog bezig op bord 1 tegen Jos Swinkels. Jos zal wel op bord 1 gezet zijn omdat hij zich wilde revancheren voor zijn nederlaag tegen 
Martien in 2009.
Erg goed leek dat niet uit te pakken voor De Combinatie. Martien liet zien duidelijk beter op de hoogte te zijn van de Engelse aanval in het Siciliaans en met vele pionzetten wist Martien veel ruimtevoordeel te halen. Alhoewel de partij nooit erg uit balans was geweest had Martien in de diagramstelling een aardige mogeljkheid op voordeel te komen door h3 te spelen. Rybka geeft dan als enige gelijkmakende zet f3-f4 wat geen heel logische zet is voor ons leken. Martien speelde in deze stelling echter g7-g5 waarna hij zichzelf ook wat vast zette. In de daaropvolgende zetten waren er ook nog wat kleine kansjes voor Martien op voordeel maar een winst heeft er niet echt ingezeten. Wel een leuke partij met een plusremise als resultaat!
Goed... gelukkig heeft elk nadeel zijn voordeel. Na deze nederlaag zijn wij voor komende dinsdag wanneer we weer tegen de Combinatie spelen (voor de KNSB beker) de underdog. En we weten inmiddels wel dat we vanuit die positie LEVENSGEVAARLIJK kunnen zijn... Vraag dat maar aan HMC. Dus...
18 december: Geen potten kunnen breken tegen te sterk Paul Keres
Het was deze wedstrijd alles of niks... En dan heb ik het over de kampioenschapskansen. Helaas werd het niks. Met een wat verzwakt team bleken we gewoonweg te zwak voor de sterke koploper Paul Keres 2. Zij zullen samen met Geleen mogen gaan uitmaken wie er de volgende periode in de 2de klasse gaat spelen. Een flinke domper dus voor ons, maar gezien het wedstrijdverloop zal iedereen toch vrede hebben gehad met de uitslag, het was immers een zeer regelmatige nederlaag. Alleen Guido wist positief uit te blinken door een degelijke overwinning.
Peter kreeg een slap systeempje van wit voorgeschoteld waarin echt niks te beleven viel. Wel zal wit zeker een plusje gehad hebben in de eindstelling, maar ik vermoed dat Peters tegenstander er weinig zin in gehad zal hebben, gezien dat hij zelfs remise aanbood in deze stelling. Of zou hij misschien Peters eindspel tegen David hebben gezien??? Dan kan ik weer helemaal begrijpen!
Hans, die inviel voor Ramon, speelde jammergenoeg een kansloze wedstrijd. In een geweigerd damegambiet belandde hij in een lastig variantje en wit offerde daarna al snel een stuk voor 2 pionnen en heel veel aktiviteit. De complicaties werden Hans toen teveel en moest uiteindelijk opgeven toen hij zijn stuk terug moest geven, achterblijvend met een hopeloze stelling. Misschien iets te snel gespeeld? Maar als je de theorie niet kent in deze variant is het gewoon bloedje link.
Het was Wil op bord 1 die zelf een bloedje linke variant uit de Caro Kann op het bord toverde. Hoe vervelend kan het echter zijn als je dan zelf de theorie niet meer weet? Juist... dan wordt je zelf snel afgestraft. Met 2 pionnen achter en een slechte pionnenstructuur gaf Wil uiteindelijk ook nog een stuk kado. Een snel punt voor Paul Keres ook hier.
Zo stonden we al heel snel met 2,5-0,5 achter en het zag er niet bijzonder fraai uit op de overige borden. Rob en Guido stonden dan wel wat beter, maar Michiel en Michel stonden toch wel erg verdacht.
Martien speelde in een ietwat tactische opstelling met zwart aan bord 2. Verrast was hij dat hij daar ook de vaste bord 1 speler van Paul Keres aantrof. En was dat nou net degene waartegen hij niks had voorbereid! En dan krijg je ook nog dat oh zo vervelende Engels tegen. Gelukkig veranderde de opening grotendeels naar het systeempje zoals Martien dat nog wel eens met wit tegen Job op het bord had (namelijk 1. d4, d6 2. c4, e5 3. Pf3, e4). Maar met zwart is het dan toch gewoon de zetjes gaan verzinnen. Wit speelde zijn stukken echter niet naar de meest handige velden en kwam best krampachtig te staan. Toen Martien een vergiftigde pion in de aanbieding deed werd deze toch heel snel gepakt. 
Het stukoffer wat daarop volgde was uiterst kansrijk, en volgens Fritz gemakkelijk winnend. Toch was het allemaal niet makkelijk te zien en met opkomende tijdnood besloot Martien toch remise te maken via zetherhaling. Zonde, want het had een zo mooi einde kunnen worden...
De kritieke stelling is hiernaast te vinden (zwart aan zet). Je kunt op het bord klikken om de winnende zwarte varianten te bekijken, maar ik zou je uit willen dagen om eerst de winst zelf te zoeken.
De laatste 4 partijen waren daarna ook vrij snel klaar. Michel speelde nog remise na dus voorheen erg moeilijk te hebben gestaan. Het was keepen, keepen en nog eens keepen, en dat heeft Michel voortreffelijk gedaan. Toen het ergste achter de rug was en zijn tegenstander Michels rating had opgezocht bood hij maar snel remise aan. En gezien het moeizame verloop van de partij was Michel hier toch wel blij mee.
Ook Michiel speelde remise, maar niet nadat ook hij erg bedenkelijk kwam te staan met wit. Het repertoire van die Paul Keres spelers lijkt in ieder geval voor zwart dik in orde te zijn! Na dus een heel lastig middenspel wist Michiel een eindspel te bereiken van L tegen P met ieder 2 pionnen. Michiel het paard en een b/c pion en dus een loper voor zijn tegenstander met een a/h-pion. Voor Michiel was het dus slechts zaak de juiste pion eraf te slaan. In het forum liet Michiel echter nog wel weten dat hij tijdens de partij dacht een verliezende zet te spelen, maar waarvan Fritz zijn bedekingen had en dat juist classificeerde als de winnende zet??? Meer duidelijkheid is hier nog wel nodig... (en deze duidelijkheid is gekomen na een inzending alweer van Michiel)
Tja... Rob verloor zijn partij nog en baalde achteraf gruwelijk. Zijn tegenstander Anton Rosmuller, die niet zo van analyseren houdt volgens mij, speelde in het begin wat creatieve zetjes, maar dat leverde hem weinig op. Rob wist die zetjes juist goed af te straffen en liet zijn tegenstander achter met een geisoleerde c-pion en een passieve stelling. Na de zwarte breekzet e5 leek Rob echter de controle te verliezen. Er ontstond een remiseachtig eindspel waarin Rob uiteindelijk nog een pion weggaf, waarna die geisoleerde c-pion zwart uiteindelijk nog de overwinning bezorgde. Erg jammer!
Maar we sluiten af met een positieve noot! Namelijk Guido die zijn partij won van oud clubgenoot Evert van Heel. Ze hebben al zo vaak eerder gespeeld.. Met wit won Guido altijd, maar met zwart was het vaak flink strijden voor het punt, wat toch vaak in puntendeling eindigde. Wel, deze strijd was er afgelopen zaterdag ook... Zelf had ik iets van, tjee... die witte hebben toch wel een sterke loper en mooie open torenlijnen. Daarna leek de witte dame ook was aktiever dan die van Guido. Maar ik miste 1 heel belangrijk iets... Guido had 2 pionnetjes op de damevleugel en wit maar 1. Tja, en dat was het verschil in de partij. Guido wist langzamerhand alle witte aktiviteit te neutraliseren en won ergens nog een pionnetje. Toen na heel lang spelen uiteindelijk ook nog de witte a-pion veroverd werd gaf wit zich direct gewonnen. Een ijzersterk potje eindspelschaak van onze Guido!
Een jammerlijke nederlaag en dus weg kampioenschapskansen. Het 2de deel van deze externe competitie gaan we in ieder geval ons best doen toch zo hoog mogelijk te eindigen en natuurlijk zoveel mogelijk mooie potjes te spelen!
27 oktober: Kostbaar puntverlies tegen sterk spelend D4
Ja... het moet gezegd worden. Ook al hadden we flink wat ratingpunten meer per bord, echt onterecht is het gelijkspel tegen D4 niet te noemen. Gelukkig echter wist koploper Paul Keres ook niet te overtuigen, zodat we ons volgende maand bij de uitwedstrijd bij hun alsnog kunnen mengen in de strijd om het kampioenschap als we daar weten te winnen.
Maar dan moeten we dus wel beter spelen dan gisteren, want het nivo was niet ontzettend hoog...
What happened???
Peter had de gemakkelijkste partij van de dag. Maar wat wil je... hij moest tegen een 400 punten lager gerate (takstische opstelling van de Oosterhouters??) tegenstander. Zoals Peter al in het forum aangaf, een flink contrast gezien de 400 punten hoger gerate IM die hij vorige wedstrijd tegen kreeg. Peter kreeg een Scandinavische variant tegen waarbij zwart zijn dame terugtrok naar d8. Ontzettend passief natuurlijk en bij gebrek aan verdere kennis van de opening zette Peter de arme zwarte schaker helemaal vast. De uitslag stond al heel vroeg vast...
Daarna was meen ik Michiel klaar op het 7de bord. Hij speelde de meest spectaculaire partij van de middag denk ik! Zoals zo vaak is spectaculair niet altijd even goed... Michiel heeft het er in zijn eigen analyse zelfs over dat de vraagtekens op waren. Zo slecht was het natuurlijk niet, maar het is een heel leuke pot geweest en Michiel heeft er een leuke analyse van gemaakt. Hieronder de partij...
Michel speelde met zwart op bord 5 en zijn geweigerde Wolga leverde niet heel veel op. Hij had wel het stellingsoverwicht, maar dit is nooit voldoende geweest om serieuze winstkansen te creeeren. Een terechte remise dus.
Inmiddels had Wil de eerste nederlaag van de middag achter zijn naam staan. De opening zag er heel veelbelovend uit. Schijn bedroog echter, want zijn tegenstander had met de vorige externe wedstrijd dezelfde opening tegen en de eerste 14 zetten kwamen toen ook op het bord! Tja... dat is wat je noemt pecht hebben. Wit bleek inderdaad toch goed te staan en de geisoleerde pion van Wil was dodelijk zwak. Toen hij deze pion zelf dreeg te verliezen dacht hij iets te zien om dat te voorkomen, missend dat hij in die variant mat gezet werd!
Rob won daarna en bracht het 3,5de punt binnen. Hij had eigenlijk geen kind aan zijn tegenstander die op 1 moment 30 minuten nadacht over 1 zet en op een ander moment 45 minuten over 1 zet. Het verbaasd dan ook niet dat zijn tegenstander flink in tijdnood kwam, en als je dan ook nog eens flink minder staat is het een kansloze zaak. Wederom een punt voor Rob, die met een heel mooi extern seizoen bezig is... Wederom!
Ik speelde zelf op het 1ste bord had met zwart een vreemd potje. Wit begon met d4 en g3 en deed eigenlijk 
de hele partij geen enkele actieve zet. Na een zet of 23 stond het zoals in de diagramstelling... Ik dacht dat ik hier best goed zou moeten staan, maar mijn kwaloffer met b7-b5 met de gedachte... .., b5 24. ab5, cb5 25 Lxa8 en wit is redelijk vastgezet klopte niet helemaal. Ik zag het laatst Aronian ook doen tegen Carlsen, maar ja, die had dat toch net ff wat beter beoordeeld. Mijn tegenstander begon vanaf dit moment ineens 300 ratingpunten sterker te spelen. Via nog een kwalwinst wist hij uiteindelijk een gewonnen dame-eindspel te bereiken nadat hij eerst nog noodgedwongen 2 kwaliteiten terug gaf. Ook dat dame-eindspel werd keurig uitgespeeld. Al met al werd mijn optimisme dus keihard afgestraft en dus een terechte nederlaag.
Toen stond het dus alweer 3,5-2,5. Ook van de partij van Ramon was duidelijk dat het niet goed ging aflopen. Hij stond al de hele partij onder druk vanwege een zware koningsaanval die hij moest zien te parreren. Dit bleek toch verdraaid lastig te zijn... Toen Ramon in tijdnood ook nog zijn dame kado moest doen tegen te weinig houtjes was het meteen over en uit.
En toen was Guido nog bezig. Hij vermeldde het al in de voorbereidende email. Zaterdag ga ik er helemaal voor!, riep hij. Nou, en dat heeft hij gedaan... Het was aardig richting 19u toen hij besloot toch maar remise te nemen in een stelling waar op dat moment echt niks meer in zat. Niet veel daarvoor had hij juist afgewikkeld naar dit pionneneindspel met de gedachte dat het winnend moest zijn gezien dat hij de verste vrijpion had. Dat viel helaas erg tegen. In het middenspel had Guido overigens eerder nog helemaal superieur gestaan. De zwarte stukken stonden helemaal vast en zelfs Hans H kon geen manier bedenken hoe zwart zijn stukken kon spelen om los te komen. Guido had dus rustig aan zijn stelling kunnen bouwen, maar hij besloot af te wikkelen naar een iets beter staand eindspel. Ja, en dat pakte dus allemaal net wat minder uit. Helaas van het halfje, maar een dikke voldoende voor de vechtlust Guido!
Volgende maand dus uit naar Paul Keres... Dat wordt een spannend middagje!!!
30 oktober: Sensationele topper tegen Geleen eindigt in gelijkspel
Het was gisteren de middag van de verrassingen in Geleen wat leidde tot een fantastische climax toen wij een 4-2 achterstand nog om wisten te buigen naar een gelijkspel. De Jupilertjes van 1 euro 50 per stuk smaakten dan ook verrukkelijk. Iedereen was blij met het uiteindelijk binnenhalen van het punt. En ook de tegenstanders, want die hadden ook verdraaid goed in de gaten dat hun verrassende winsten op bord 7 en 8 enorm belangrijk waren.
De matchwinner bij ons (en dat is natuurlijk altijd degene die het laatste punt binnenhaalt) was Michel. Het was zelfs na zevenen voordat zijn tegenstander capituleerde. Een marathonpartij, maar een van erg hoog nivo met een overwinning van enorme waarde. We zijn namelijk met Geleen op papier een van de kandidaten voor de titel (puur gebaseerd op rating dan... normaal verprutsen we altijd wel ergens wat tegen een minder team), samen met Paul Keres. Dat belooft dus nog een heel spannend seizoen te worden!
Nu even wat gedetailleerder, want er is van alles te zeggen over de inhoud van de partijen...
En dan bedoel ik eigenlijk niet de remise van Guido op bord 4. Hij moest volgens mij tegen een Duitse invaller... Nou ja invaller... Geleen deed alsof ze verzwakt waren, maar een invaller optrommelen met een rating van 2142 noem ik niet bepaald een verzwakking... Gezien de afwezigheid van mevrouw Henrichs en Nachbar was dit juist een versterking! Over de partij van Guido kan ik kort zijn... Het was bijna allemaal theorie en als je dan met zwart met wat tijdsvoordeel uit de opening komt met een gelijkwaardige stelling en de rest van de borden die er op dat moment goed uitzagen, rechtvaardigde het remiseaanbod van Guido volkomen. Dat aanbod werd uiteindelijk na veel intern overleg aangenomen.
Als 2de was teamcaptain Martien klaar. Martien had zichzelf wederom op het hoogste bord geparkeerd en hij had de hele week druk voorbereid tegen de Duise IM Thomas Henrichs. Wat was hij dan ook verbaasd dat hij tegen de andere Geleense topper Udo Hoffmann moest aantreden... Weg voorbereiding! Want ja, die Grunfeld/ Slavisch/ KoningsIndisch/ DameIndisch kwam nu natuurlijk niet meer op het bord. Nee... het werd een Benoni. Maarrrrrrrrr... gelukkig, Martien kreeg nu net die ene variant tegen die hij net wel goed kende. Die toch wel als enigszins dubieus bekend staande Pbd7 variant van de 4-pionnenaanval. Hieronder de partij...
Een heerlijk resultaat!
Op het 2de bord was het dus Peter die onverwachts tegen de Duitse IM mocht. En tja... met zwart is dat wel heel erg zware klus. Wit speelde de oerdegelijke Engelse opening maar daar had Peter het in eerste instantie toch niet heel lastig mee. Zelfs de riskant uitziende damemanouvre naar het midden van het bord bleek nog goed speelbaar! Even later vergiste Peter zich echter toch door na la laten Db2 te spelen waarna de dame toch in het nauw werd gebracht. De witte koningsaanval overleefde hij daarna niet.
Wil was inmiddels ook bezig met een alleraardigst potje tegen ook niet de minste: Jack Renet. Theorie kent Wil als de beste en als zwart zich inlaat mnet de Modern Defence dan weet je gewoon dat je het moeilijk krijgt. Een analyse is hieronder te vinden, deels van Wil zelf met wat aanvullingen van mij.
Een degelijke partij met een heel mooi resultaat (waar wellicht zelfs meer in had gezeten!), gezien het ratingverschil!
Bij deze tussenstand van 2-2 ging het op de staartborden mis... en dat is jammer, want dat waren nu net de borden waar we een ratingoverwicht hadden!
Michiel bestreedt de Franse opstelling van zijn tegenstander op wel heel bijzondere wijze. Zwart had volgens mij niet de openingskennis paraat, maar hij wist achter het bord toch een voor Michiel verdraaid lastige opstelling op het bord te toveren. De zwarte stukken werden gaandeweg de partij steeds actiever en uiteindelijk werd dat wit teveel.
Ramon zit in dubio of hij van repertoire moet veranderen, maar durfde dat met deze partij nog niet in te voeren... Achteraf zal hij wel balen, want wit toverde een variantje uit het Italiaans uit zijn hoge hoed (die zal hij speciaal voor deze wedstrijd wel opgezet hebben) waar Ramon ook de theorie niet van wist. Maar... alle complimenten voor Ramon... ondanks dat hij onbedoeld nu een 2de pion moest offeren, wist hij zoveel compensatie te verkrijgen dat wit het wel heel zrogvuldig moest spelen niet snel mat gezet te worden. Op het juiste moment offerde hij correct 2 pionnen terug en toen was het weer spannend. Ramon had inmiddels wel zoveel tijd verbruikt, dat wit besloot blindelings op de zwarte tijd te gaan spelen. Hij kwam slecht te staan en verloor een stuk, maar het was Ramon die op zet 39 door zijn vlag ging. Jammer, maar toch sterk vechtschaak gespeeld!
Overigens ontstond er nog wel wat tumult bij het vallen van de vlag. De wedstrijdleider van de thuisspelers kon de spanning haast niet meer verdragen en schreeuwde het uit toen Ramons vlag viel. Dit schoot bij verschillende Dubbelschakers wel in het verkeerde keelgat. OK... een wedstrijdleider dient in te grijpen wanneer een vlag valt, maar om dat zo luidkeels te gaan roepen? Toen Guido vervolgens correct hier een opmerking over maakte werd hij zelfs nog gesommeerd stil te zijn, want er waren nog andere partijen bezig????? Een heel bizarre situatie... Gelukkig wist Guido zich in te houden en bleven de handen in de zakken. Chapeau Guido!
Tja... toen stond het dus 4-2 voor Geleen met 2 partijen op bord 5 en 6. Zowel Michel als Rob stonden een pion voor, maar of dat voldoende zou zijn??? De spanning was te snijden...
Rob belandde zoals wel vaker in zijn favoriete eindspel. Ongelijke lopers en allebei nog 1 toren. Of Rob nou een pion achter staat, of voor zoals zaterdag, hij wint de partijen gewoon. De witte koning werd naar de rand van het bord gedreven waarna Rob uitstekend verschillende dreigingen in de stelling wist te bouwen die wit niet allemaal meer ongedaan kon maken. Een grootse partij!
Nog langer duurde de wedstrijd van Michel tegen Marcel Frenken. Hij moest tegen 100 elopuntjes sterker dan hemzelf. Dit bleek echter puur op papier te zijn, want op het bord met de witte stukken was dit absoluut niet te zien. Michel pakte het Hollands van zwart goed aan. Geen theorie, zoals gebruikelijk bij Michel, maar wel degelijk. Zwart moest zijn sterke loper afgeven en bleef zitten met een witveldige loper die alleen tegen zijn eigen pionnen aankeek. Ook de zwarte dame werd op de a-lijn enigszins buitenspel gezet terwijl alle witte stukken steeds actiever werden. Dit resulteerde in een pionwinst. Niet veel later wist Michel nog een pion te winnen... Door later 1 pion terug te geven wist hij een niet te houden vrije e-pion te creeeren. Marcel deed zijn uiterste best maar was niet meer bij machte om Michel te stoppen en capituleerde iets over zevenen. Volgens mij de sterkste partij van Michel in tijden, maar ik vond sowieso dat hij erg sterk speelt de laatste tijd. Gefeliciteerd!
Voor de volledigheid hier nog de persoonlijke scores:
1. Hoffmann,U.(Udo) 2221 Meijden van der,M.C.M.(Martien) 2116 0 - 1
2. Henrichs,T.(Thomas) 2467 Boll,P.A.I.M.(Peter) 2109 1 - 0
3. Renet,J.(Jack) 2166 Lankveld van,W.(Wil) 1967 ½ - ½
4. Watzlawek,M.(Markus) 2142 Jansen,G.(Guido) 2145 ½ - ½
5. Frenken,M.J.P.(Marcel) 2177 Stee van der,M.(Michel) 2084 0 - 1
6. Armino,L.M.L.(Leo) 1996 Meurs van,R.(Rob) 2076 0 - 1
7. Seip,R.(Rien) 1910 Luijpen,M.J.(Michiel) 2038 1 - 0
8. Cauter de,W.G.(Wolfgang) 1955 Jessurun,R.(Ramon) 2012 1 - 0
Na 2 wedstrijden draaien we nog altijd bovenin mee en hebben weinig schade opgelopen tegen de concurrent. Volgende wedstrijd thuis tegen D4.
18 september: Dikke overwinning op verzwakt HMC
Met geen enkele nederlaag op de 8 borden kan gesteld worden dat we een degelijke resultaat als team neergezet hebben. Op papier waren we vooraf wel huizenhoog favoriet, echter als er zoveel jeugdspelers meespelen in zo'n team weet je dat je moet oppassen. Vaak hebben deze spelertjes toch al gauw 100 ratingpunten minder dan dat ze eigenlijk waard zijn. Dat we dan uiteindelijk met 5,5-2,5 wonnen is gewoon super. Na de wedstrijd zijn de meeste teamleden nog blijven hangen en is het nog een heel gezellig (met iets teveel bier voor de teamcaptain) avondje geworden. Het duurde wat lang voor het eten op tafel stond, maar het smaakte erg goed. We weten nu ook weer wat het verschil is tussen een karbonade en een kotelet... alhoewel... gisteren wisten we dat, ik ben het inmiddels weer vergeten! Even zoeken op internet levert de volgende info op: "De namen karbonade en kotelet worden nogal eens door elkaar gebruikt zodat bijna niemand meer weet dat er een verschil bestaat, maar dat is er wel degelijk. Als het stukje vlees zodanig is gesneden dat het een rib bevat, is er sprake van een kotelet. Alle andere kleine stukken vlees met bot heten officieel karbonade. Denk aan de hals- en de haaskarbonade. Een varkenskotelet wordt ook wel met ribkarbonade aangeduid. Het vlees is makkelijk te bereiden en kan gebakken, gestoofd, gesmoord, dan wel geroosterd worden onder de grill of op de barbecue."
Zo, weten we dat ook weer. Mijn kalfsentrecote smaakte in ieder geval erg goed!
Goed... terug naar het schaken met een rondje langs de borden:
Michel (die vandaag 50 wordt!!! Gefeliciteerd!) zijn zoon heeft inmiddels een rijbewijs, en daar maakte hij dankbaar gebruik van. Zoon Wouter werd ingeschakeld als privechauffeur... erg handig als je na de wedstrijd nog een biertje lust. En die biertjes smaakte Michel wel, want hij was als eerste klaar met een klinkende overwinning op bord 4! Zijn jonge tegenstander werd vanaf zet 1 onder druk gezet, besloot in wanhoop tot het weggeven van een pion, bleef slecht staan, verloor nog een pion en niet veel later de partij. Een modelpartij, maar het nivoverschil in deze wedstrijd was te gewoonweg te groot om er een echte partij van te kunnen maken.
Teamcaptain Martien had zichzelf gebombardeerd tot 1ste bord speler en was als 2de klaar. Zijn tegenstander Joris Broekmeulen (die zelfs al internationale toernooien speelt in de zomer), kwam met een zijvariantje van het Siciliaans op de proppen waar Martien natuurlijk nog geen kaas van gegeten had. Al snel in diep gepeins... speelde even later een cruciale zet om een vervolgens achter te komen dat het oorspronkelijke plan achter die zet niet deugde. Moest overstappen naar plan B, waarvan beide spelers dachten dat er weinig aan de hand was voor zwart. Echter een blik in de databases doet al snel blijken dat wit groot voordeel had kunnen behalen. Nu werd er relatief snel afgewikkeld naar een stelling waarin nog van alles had kunnen gebeuren, maar een remiseaanbod van de witspeler maakte snel een eind aan de partij. Een blik langs de overige borden en de stand op de klok was genoeg reden om dit aanbod te accepteren.
Niet veel later was ook Peter klaar. Hij trof ook een jeugdspeler, Thomas Mollema, en in een anti-Marshall variant van het Spaans barstte de strijd om de a-lijn los. Toen na veel gemanouvreer van beide kanten op die lijn bleek dat er eigenlijk toch weinig te halen was, werd de vrede al snel getekend.
Toen Gilion... we hadden het net over de toch ietwat peniebele stelling waarin hij zich bevond en of hij het wel zou gaan redden, horen we plots dat hij had gewonnen??! What the heck was daar gebeurd??? Een stap 1 misser van zijnjonge tegenstander. Met een koning op f7 moet je geen dame naar h7 zetten als je tegenstander een paard op g5 kan zetten die daar niet aangevallen wordt. Kortom... een volle dame kado! De lange analyse achter liet echter toch zien dat het een heel spannende stelling was, waarin niet duidelijk was wie er nu beter stond. Misschien toch wel Gilion, daar zwart een buitengesloten paard op a6 had staan en wit iets meer dreiging op de damevleugel had dan zwart op de koningsvleugel.
Een mooie 3-1 tussenstand... Wil had dat ook door en dacht toen een taktisch remiseaanbod te doen. Wil stond inmiddels duidelijk beter, maar zijn tegenstander zou, in de toch al spaarzame minuten die hij had, toch even moeten rondkijken of hij dit aanbod aan kon nemen. Niemand had verwacht dat dat zou gebeuren (Wil ook niet), immers, de teamprestatie gaat voor. Helaas... Wils tegenstander had al haarfijn bekeken dat hij aan het aantal mee te nemen matchpunten toch niks meer kon veranderen... Aanbod aangenomen! Das ff balen voor onze Wil, maar het was maar de vraag of hij het had kunnen winnen. En gezien de stelling iets na de opening mag Wil misschien ook niet klagen met dit resultaat.
Toen hadden we er dus 3,5 en Ramon zit maar te zuchten, zweten, schuiven... Er was inmiddels al een paar keer dezelfde stelling op het bord verschenen toen de teamcaptain Ramon tipte dat hij niet per se hoefde te winnen. De matchpunten waren naar grote waarschijnlijkheid al binnen. Nou... dit hoefde maar 1 keer gezegd te worden... Ramon speelde a tempo de zet die weer een herhaling van zetten aan ging en bood remise aan. Ook dit werd geaccepteerd. Al met al was het een flinke manouvreerpartij geweest, waarin ook hier veel over de a-lijn werd gestreden. Het initiatief was continu bij Ramon, maar een gat in de zwarte defensie heeft hij toch niet kunnen vonden...
Als laatst waren Rob en Michiel bezig die duidelijk de zwaarste knokpartijen hadden van de middag. Het resultaat viel echter lang niet slecht uit!
Michiel heeft met zwart de hele partij beter gestaan en wist na een niet goed doordachte zet van wit een pionnetje te winnen. Er ontstond echter wel een stelling met ongelijke lopers en ieder een toren. Toch een lastig eindspel, maar Michiel kon sowieso niet verliezen... sterker nog... hij won de partij gewoon!
Rob wist het laatste halfje binnen te slepen... maar daar had gedurende de partij bijna niemand rekening mee gehouden. Hij speelde met zwart tegen zijn angstgegner Piet en kwam erg passief uit de opening. Piet wist vervolgens een belangrijke pion te winnen met behoud van aktieve stelling. Een miscalculatie echter maakte dat hij plotseling zijn 2 vrijpionnen zomaar weggaf! Een aardig kadootje voor Rob die dat gretig aannam. De witte stelling bleef echter zo aktief dat een overwinning er niet meer in zat.
Uiteindelijk dus een ietwat geflatteerde 5,5-2,5 overwinning. Dat is zonder ons Huubke en ook de afmelding van topper Guido een mooie prestatie. Volgende keer gaan we uit naar Geleen... de ratingtopper van onze poule. Als we daar een mooie prestatie neer weten te zetten dan zou het zomaar een heel mooi seizoen kunnen gaan worden!
Persoonlijke uitslagen:
| Dubbelschaak '97 | 2039 | HMC Calder 3 | 1856 | 5½ | 2½ | |
| 1. | Martien | 2116 | Joris Broekmeulen | 2067 | ½ | ½ |
| 2. | Peter | 2109 | Thomas Mollema | 1883 | ½ | ½ |
| 3. | Wil | 1967 | Tonnie van den Heuvel | 1863 | ½ | ½ |
| 4. | Michel | 2084 | Mischa Senders | 1767 | 1 | 0 |
| 5. | Rob | 2076 | Piet van Eijndhoven | 1985 | ½ | ½ |
| 6. | Ramon | 2012 | Leon ter Beek | 1858 | ½ | ½ |
| 7. | Michiel | 2038 | Henk Burg | 1746 | 1 | 0 |
| 8. | Gilion | 1908 | Justin Senders | 1683 | 1 | 0 |