David verliest na propjesschieten van Goliath

Bijna (deel 2)

David verliest na propjesschieten van Goliath

Bekerteam verliest na snelschaken

Door: Guido Jansen

In de eerste ronde van het huidige externe seizoen tegen de Pion Roosendaal verloren we bijna met 8-0. Wij werden op alle fronten verslagen. En dat terwijl de tegenstander toen heel erg verzwakt was. Voor de beker mochten wij weer tegen deze zeer sterke tegenstander. Wij gaven onszelf dan ook erg weinig kans. Natuurlijk scheelde het ook dat onze kopman Job een verdiende vakantie in Frankrijk aan het vieren was. Wie moesten wij nu opstellen tegen de titelhouders uit Roosendaal? Gelukkig wist onze teamcaptain wel 4 spelers uit het eerste team bij elkaar te sprokkelen om op vrijdagavond naar Roosendaal af te reizen. De tegenstander kwam ons erg tegemoet door hun normale aanvangstijd van 20.30 uur voor ons te vervroegen naar 20.00 uur, dan konden wij naar de verwachte hardhandige nederlaag snel naar huis om onze wonden te likken. Dat was een aardige geste van hun zeer sympathieke teamleider. Leuke mensen daar, gezellig ook.

Tijdens onze autoreis viel de zeer ontspannen sfeer van onze matadoren al op. Niemand had zich schaaktechnisch voorbereid. De gesprekken waren zeer divers. Van het vroegere werk van mij, naar het huidige van Wil en het nieuwe van Martien. Ondertussen lette chauffeur en teamleider zo goed op de weg dat we ook nog een half uur te vroeg aankwamen. Hoe dat nu kon, is mij een raadsel. Die tom toms van tegenwoordig zijn blijkbaar nog steeds niet zo nauwkeurig, vroeger trouwens ook niet. Natuurlijk werd het beroemde verhaal van een vroegere beker uitwedstrijd tegen Terneuzen (?) weer opgedist. Niet alleen omdat dit een legendarische wedstrijd was. We speelden 2-2 en wonnen uiteindelijk het snelschaken. Op de terugweg reed chauffeur Huub direct naar een tankstation om wat bier voor onderweg in te slaan. Maar de wedstrijd is bij de spelers nog steeds beroemd omdat het in de beginstadium van de electronische routewijzers was. Drie spelers hadden natuurlijk zo´n nieuw gadget op hun telefoon (zelf had ik toen natuurlijk nog niet eens een gsm, ik belde nog met een snoer) en op een moment dat we de weg allemaal zelf echt niet meer wisten, presteerde de electronica het om werkelijk alle drie iets anders aan te geven. Op de rotonde moesten we volgens de ene, de eerste afslag, volgens de andere de 2e en volgens de derde was de beste richting om eerst het water in te rijden. Hilarisch.

Hoe dan ook, ons team was volledig ontspannen. Totdat we de opstelling van de tegenstander zagen. Zij waren wel met hun 4 beste schakers opgekomen. En ze waren al zoveel beter. Heel veel elo punten per bord hadden onze mannen minder. Aan een teambespreking zijn we maar niet eens begonnen. Droog houden, op zoveel mogelijk borden. En misschien konden we dan zelfs nog voor 00.00 uur weer thuis zijn. David tegen Goliath, PSV tegen Barcelona, heel misschien zou het geen 4-0 worden, heel misschien. Het liep wat anders.

Na een uurtje spelen was ik zelf met wit wat minder uit de opening gekomen, maar ik had misschien nog wel kans op remise, -0,5 of iets dergelijks. Rob speelde op 2 een Catalaan met een tempo minder. Nou is dat in deze opening vaak niet zo erg, maar toch, veel vertrouwen geeft het ook niet. Martien speelde lang theorie, ook al wist hij dat zelf niet. Hij stond wat beter en belangrijker, zelfs na een uur spelen was hij nog steeds niet in tijdnood (!), dat gaf zeker wel vertrouwen. Wil mocht tegen de op papier beste speler van de tegenstander. Niet geheel fit had Stefan Colijn zichzelf op het laatste bord gezet. Voor ons simpele zielen heeft hij een lastig te bestrijden stijl. Hij doet namelijk niet zoveel, zet gewoon rustig zijn stukjes neer en op een gegeven moment blijken zijn stukken net iets beter te staan. Lastige avond voor Wil.

Nog een uur verder leken onze kansen zowaar wat gestegen. Mijn tegenstander begon wat rare zetten te doen om maar geen remise te hoeven nemen. Maar hij ging wel wat ver. Objectief waarschijnlijk nog steeds wel een gelijke stelling. De tegenstander van Rob vergat dat Rob ook zetjes mocht doen en na e5 van Rob stond hij, dacht ik vanaf een afstandje, zeker wel gelijk. Bij Martien was er niet veel gebeurd. Of eigenlijk wel. Alle lichte stukken waren geruild, Martien stond nog steeds wat beter, wel had onze man een forse tijdsachterstand. Bij Wil gebeurde er niet veel en dat was geen goed teken. Wil had veel geruild, maar bleef wel met een slechte Loper tegen een goed Paard over. Achteraf had het misschien vast ergens wel beter gekund, maar een terechte nederlaag van onze nieuwste aanwinst.

De nederlaag van Wil maakte voor de overige borden niet zoveel uit. Iedereen was bezig om te overleven, al had alleen Martien misschien wel kans op meer en zelf rekende ik eigenlijk op een remise.

Vreemde dingen gebeuren. In plaats van dan maar gewoon remise te maken, kon mijn tegenstander zich blijkbaar niet verzoenen met het feit dat zijn voordeel helemaal verdwenen was. Hij bleef manieren zoeken om de strijd te verlengen. Zijn toren vrijwillig op a4 in te laten sluiten was niet de beste manier. Over het eerste gedeelte van de partij ben ik niet zo tevreden, maar het eindspel dat ik na zet 26 speelde, ging best wel aardig.

[div class=”cbreplay”]

[Event “KNSB beker”]
[Site “Roosendaal”]
[Date “2018.10.19”]
[Round “?”]
[White “Guido Jansen”]
[Black “Cees IJzermans”]
[Result “1-0”]
[Annotator “Guido”]
[SetUp “1”]
[FEN “2r3k1/5p1p/p5p1/1p1p4/rP3P2/P2R2P1/5P1P/3R2K1 w – – 0 27”]
[PlyCount “39”]
[EventDate “2018.??.??”]

{Op de 26e zet is net het laatste stuk geruild (een loper van zwart was wel
heel irritant op d5), en nu is dit dubbel toren eindspel ontstaan. Overigens
vraag ik mij af of dubbele toreneindspelen officieel tot de eindspelen of tot
het late middenspel gerekend moeten worden. Er zitten wel belangrijke
verschillen tussen dubbele en enkele toreneindspelen. Een van de meest
belangrijke is natuurlijk hoe de torens samen werken. In de stelling zie je bv
al dat de witte torens verbonden zijn en dus heel goed samenwerken, de zwarte
torens staan niet eens bij elkaar in de buurt. Een ander verschil is het
vermogen om mat te zetten. Komt het in een enkel toreneindspel zelden voor dat
er plotseling een mat in de stelling zit, bij 2 torens komt dit veel vaker
voor, omdat 2 torens samen een k mat kunnen zetten. In een enkel toreneindspel
is daar samenwerking met pionnen of de koning voor nodig. Objectief zal de
stelling nog wel remise zijn, maar wit heeft toch wel aardig wat troeven. Ik
zal de stelling eens nader voor jullie analyseren. Qua pionnenstructuur valt
het op dat zwart 1 pion meer lijkt te hebben. Pion d5 is een vrije pion, wit
heeft daar een dubbele f pion tegenover. Dat is is het voordeel van zwart. Qua
torens valt natuurlijk direct de totaal misplaatste toren op a4 op. Zwart kan
deze op zich prima bevrijden met a5, maar dat moet nog wel gebeuren,
ondertussen heeft wit de tijd om de stelling te versterken. De w toren van d3
houdt de z toren van a4 in zijn greep, met natuurlijk wel het verschil dat de
witte toren van d3 veel meer mogelijkheden heeft dan de z toren op a4. De
koningen staan op hetzelfde veld en hebben momenteel gelijke invloed op de
stelling. Als ik met w in de diagramstelling op d5 zou slaan, dan zou dat niet
goed zijn omdat dan direct de z toren van a4 op a3 kan slaan en van daar af
actief mee kan gaan doen. Zwart heeft dan eigenlijk bijna een pion (a6) meer
en kan rustig aan de winst gaan denken. Als je deze stelling dus een beetje
rustig bekijkt, ligt een mogelijke winstweg wel voor de hand. De toren van d1,
die doet niet veel, het zou mooi zijn als die wat actiever wordt. Ook is een
opmars (half pionoffer) f5 een goede optie, dat verbetert de witte
pionnenstrucuur aanmerkelijk.} 27. Re1 $1 {Fase 1 van het plan, de toren van
d1 actief laten worden.} Kf8 28. f5 $1 (28. Re5 Rd8 29. f5 f6 $1 {blijkt een
verkeerde volgorde voor zwart. Dus eerst maar de dubbelpion opspelen.}) 28…
gxf5 $2 (28… Re8 $1 {Met deze oplossing kwam de tegenstander na de partij.
Dit was misschien wel de laatste serieuze kans op remise} 29. Rxe8+ ({
eigenlijk was ik van plan om nog wat langer van mijn druk te profiteren en de
torens nog op het bord te houden} 29. Rc1 gxf5 30. Rc5 Rd8 31. Kg2 Kg7 32. Kf3
Kg6 33. Kf4 f6 34. h3 h6 {En hoewel mijn pc hier aangeeft dat het gelijk staat,
geef ik toch de voorkeur aan wit. Zwart staat weliswaar een pion voor, maar
kan verder eigenlijk helemaal niets. Ook al is een wit winstplan niet
eenvoudig. Misschien kan hij gaan werken met Ke3 d4 etc.}) 29… Kxe8 30. f6
Kd7 31. Rxd5+ Ke6 32. Rd3 Kxf6 33. Kg2 a5 34. bxa5 Rxa5 35. Rb3 {En wit lijkt
wat actiever te staan, maar omdat zwart eigenlijk geen zwaktes heeft, kan wit
dit denk ik niet winnen. Beide torens houden elkaar in een wurggreep en de
witte k kan het niet alleen.} (35. h4) 35… Ke5 36. h4 f5) 29. Re5 {Nu is de
witte stelling wel ideaal verbeterd. De toren van d1 doet plotseling zeer
actief mee aan de strijd, de pionnenstructuur is verbeterd en de zwarte
pionnenstructuur is verdwenen. Na deze zet begon ik serieus aan winst te
denken.} Rd8 30. Rxf5 Rd7 31. Kg2 {Dat zijn altijd van die lekker zetjes om te
doen. Je zegt eigenlijk tegen z, als jij niets gaat doen, dan ga ik met deze k
een winnende wandeling beginnen. Ik kan bv naar pion d5 lopen, maar ook pion
h7 is niet veilig. Zwart moet dus wat gaan doen.} Ke7 32. Re5+ Kf6 33. f4 {
De w stelling is weer een klein beetje verbeterd. De t van e5 heeft een
steunpunt, de z koning is van het centrum afgesneden. Redding wordt steeds
lastiger.} Re7 (33… a5 $1 34. bxa5 Rxa5 35. Rexd5 Rxd5 36. Rxd5 Rxa3 37. Rxb5
Ra2+ 38. Kh3 {Ik dacht eigenlijk dat dit de beste keus voor zwart was. Het is
een pionoffer, maar het bevrijdt wel de toren van a4. Als de zwarte pionnen nu
verbonden waren (als bv de h7 pion op g6 zou staan) is remise de enige
logische uitslag. In deze stelling heeft wit toch wel wat kansen, omdat z niet
alleen een pion achter staat, maar ook nog 2 groepjes heeft. Dit eindspel
lijkt een beetje op het eindspel dat ik ooit won van IGM Twan Burg. Ook toen
had ik in een enkelvoudig t eindspel een pion meer, en had z als extra
handicap ook nog een extra groepje. Wel hadden we toen allebei een pion extra,
wat wel in het voordeel van de aanvallende partij is. Als oordeel denk ik dat
dit eindspel wel remise is, al kan wit het nog wel heel lang proberen en
blijft de verdediging lastig.}) 34. Rexd5 Re2+ 35. Kf3 Ra2 36. Kg4 R2xa3 {
Tsja, de zwarte t is nu uit zijn vesting ontsnapt, maar de prijs is hoog. De
witte k is ondertussen veel gevaarlijker dan de z, maar nog veel belangrijker
is dat de z koning helemaal alleen is en niets meer kan doen aan een witte mat
aanval. Ook in een eindspel heeft de k soms nog wel behoefte aan verdediging.}
37. Rf5+ Ke7 38. Re5+ Kf6 39. Rd6+ Kg7 {En het is misschien een beetje lastig
om te zien, maar z heeft geen enkel tegenspel, wit heeft geen zwaktes en w kan
dus gewoon voor het eeuwig zwakke veld f7 gaan} 40. Rd7 $1 {Er is vanaf nu
echt geen redding meer voor zwart te verzinnen, hij speelt nu niet alleen
zonder 1 toren op a4, maar eigenlijk met 2 torens minder. Zoals ik in de
inleiding al heb verteld, komen matbeelden in een dubbeltoreneindspel vaker
voor, er komt er nu 1 aan.} Ra2 41. Rg5+ Kf8 42. Rf5 Rxh2 43. Rfxf7+ Ke8 {
Mat in 8 volgens de PC} 44. Rde7+ Kd8 45. Ra7 Ke8 46. Rfb7 1-0

[end-div]

Zo lijk ik van een notoire remiseschuiver (met dank aan Brent voor deze aanduiding) plots veranderd in een puntenmachine. In de laatste 6 externe wedstrijden (4 op zaterdag, 1 avondcompetitie en deze bekerwedstrijd) heb ik zowaar 5,5 punten gehaald. Ik weet dat deze serie een keer moet eindigen, maar voorlopig is het wel leuk. Wat een beetje zelfvertrouwen (en vooral niet meer de last van Komo op mijn schouders) al niet kan doen!

Nadat de tijd aan beide kanten begon te dringen ging het met de stelling van Rob snel mis. Ik hoop dat Martien nog een analyse, of anders een mooi diagram, van zijn partij laat zien. (bij deze:)

[div class=”cbreplay”]

[Event “?”]
[Site “?”]
[Date “2018.10.19”]
[Round “?”]
[White “Van der Meijden, Martien”]
[Black “Smits, Mark”]
[Result “1-0”]
[ECO “C30”]
[Annotator “van der Meijden,Martien”]
[SetUp “1”]
[FEN “5R2/1p4pk/2p2p1p/1p4rP/1P1PK1P1/P5Q1/1q6/8 w – – 0 43”]
[PlyCount “15”]

{[#]} {In een partij waarin we gelijkwaardig uit de opening zijn gekomen heeft
zwart steeds meer het initiatief over genomen. De laatste 2 zetten in
bovenstaande stelling zijn geweest het pakken van zwart van een vrij
onbelangrijke pion op b2, waarna ik mijn dame van f3 naar d3 zette. De
tijdnood was inmiddels fors opgelopen zo na de 40ste zet en we moesten het
beide met iets meer dan de 10 sec increment doen. De dreiging is duidelijk…
ik dreig een aftrekschaak met mijn koning met grote problemen voor zwart ten
gevolge. Hij heeft echter een zet die hem op het winnende pad houdt…} 43. Qd3
f5+ (43… Qf2 $3 {Deze zet zet de witte koning eigenlijk pat midden op het
bord, en dus is er ook geen aftrekschaak nodig. Een zet die niet makkelijk te
vinden is in tijdnood, maar wel een heel erg mooie!} 44. Qf3 Qg1 $19 {en g4 of
d4 gaat vallen.}) 44. Ke5 $1 {Naar voren en het pent direct de zwarte f-pion.}
Qh2+ {de enige manier om de zwarte dame weer in het spel te betrekken.} 45. Ke6
Qc7 $4 {Een logische zet om te spelen in vliegende tijdnood. Ik realiseerde me
gelukkig snel genoeg dat de dame hier geen toekomst heeft. Hij kan niet eens
schaak zetten! En dus heb ik alle tijd voor de volgende zet…} 46. gxf5 Qb6 $4
{En nog een paniekzet met de laatste seconden wegtikkend. Maar het was haast
ondoenlijk dit nog te redden met ineens zoveel hout richting de zwarte koning.}
(46… Qg3 {de enige manier om de witte activiteit eruit te halen.} 47. Qxg3
Rxg3 48. f6 gxf6 49. Rf7+ Kg8 50. Rxb7 {met een haast niet te keepen eindspel.}
) 47. f6+ g6 48. hxg6+ Rxg6 49. Rf7+ Kh8 50. Qxg6 {Toch erg fraai om zo het
team toch nog aan het snelschaken te krijgen :-).} 1-0

[end-div]

Op de terugweg heb ik er op zijn electronisch apparaat wat van gezien. Steeds voordeel gehad, maar in de tijdnood ging het mis. Tegenstander had zeker eeuwig schaak, tegenstander had groot voordeel, tegenstander had op een gegeven moment zelfs +7. Een mooie truc van Martien, hij verzon een hele mooi aftrekschaak met zijn koning!, en plots viel de stelling van de tegenstander helemaal om. En speelden we 2 – 2.

Met een gelijkspel had niemand van ons (en de tegenstanders waarschijnlijk) rekening gehouden. Iedereen was al aan het bier en de tegenstander van Martien was zo gefrustreerd dat hij zelfs, als een echte Brent, zijn hand had geblesseerd door ermee keihard zijn frustraties van zich af te slaan. De wedstrijdleider had allang de klokken geprepareerd, wij waren er ook al klaar voor, we wilden ook nog een keer naar huis. De mannen uit Roosendaal hadden zich allemaal in het rookhok verstopt. Uiteindelijk hebben we na 00.00 uur nog de barrage moeten spelen.

De barrage was snelschaken, tegen dezelfde tegenstander, verwisselde kleuren en met 3 minuten en 2 seconden increment op de klok. Vooraf waren wij in deze barrage duidelijk in het voordeel want bij een gelijke stand na het snelschaken hadden we de match gewonnen, omdat het laatste bord bij de reguliere match dan niet meetelt.

De tegenstander had nog maar 1 troef. Ze waren gewoon beter. En dat was natuurlijk wel een beetje jammer.

Toch had vooraf niemand van ons gedacht dat we zover zouden kunnen komen en dat we deze tegenstander gewoon op een gelijkspel konden houden. Wonderen zijn de wereld nog niet uit en het was dit keer dus echt bijna gelukt.

Leave your comment to Cancel Reply

Je emailadres is niet zichtbaar