Door Brent Burg
Nadat Dubbelschaak 1 vorig jaar ietwat ongelukkig degradeerde (met 7 matchpunten) zijn we dit seizoen in klasse 3H terechtgekomen. De eerste wedstrijd wonnen we moeizaam van Venlo 2. De tweede wedstrijd mochten we thuis aantreden tegen een ander tweede team, namelijk dat van Eindhoven. In betere tijden maakten we het Venlo 1 en Eindhoven 1 lastig (en wonnen we zelfs af en toe), tegenwoordig hebben we het knap lastig tegen hun tweede teams.
Op papier waren we dik favoriet. Eindhoven 2 heeft hooguit 1 speler met 2000+, en wij hebben Peter Boll weer terug in het team als versterking ten opzichte van vorig seizoen. Op bord 5 na hadden we overal een ratingoverwicht van meer dan 100 punten. Anders dan in de eerste ronde was dit ratingoverwicht naar mijn mening na een uur of 2 spelen op de meeste borden ook duidelijk zichtbaar. Om te beginnen bij Peter, uiteraard met zwart, op bord 7. Peter, tegenwoordig met baard (geïnspireerd door de koning of toch door Frans Timmermans?) haalde de Kalashnikov van stal. Zijn tegenstander wist niet goed hoe te reageren op zoveel agressiviteit en op zet 9 stond Peter al lekker:
Peter geeft hier zelf aan dat wit De2 moest doen, maar dat lijkt mij ook niet persé heel fijn voor wit (zeg ik zonder openingskennis en zonder engine). Wit koos echter voor complicaties met Lc4. Rond zet 30 ontstond de volgende stelling:
Vraagje voor de lezers: wat vinden we hier van de zet Lc5? Het antwoord zal Peter hopelijk binnenkort als reactie onder dit artikel geven. Peter deed a5 en won 15 zetten later.
Als tweede was Michel, bord 8, klaar. Hij speelde tegen de 11-jarige Wendy Huang. Schaken tegen kleine meisjes is niet zo makkelijk, zo heeft uw verslaggever recentelijk ondervonden in Pula. Ik denk overigens dat Anatoli Luijpen (vandaag toeschouwer) dit ook onderschrijft. Michel werd naar eigen zeggen vrij kansloos van het bord gezet en trok meerdere malen de vergelijking met een jaar of 10 geleden, toen hij door een klein mannetje met 1800 ook van het bord werd geveegd. Dat kleine mannetje heette Benjamin Bok en was een paar jaar later grootmeester. We gaan kijken hoe het Wendy vergaat de komende jaren, maar één adelbrief heeft ze vast binnen.
Daarna was Guido, bord 3, klaar. Guido speelt, vooral met zwart, erg degelijk. Als gevolg daarvan verliest hij weinig, maar heeft hij het tegen op papier mindere tegenstanders ook moeilijk om te winnen. Zo ook tegen Eindhoven. Zijn tegenstander toonde zich niet al te ambitieus, deed rustige, gezonde zetten en kwam nooit echt in de problemen. In het eindspel leek Guido mogelijk nog ‘iets’ te kunnen bereiken, maar vermoedelijk is het nooit ‘echt iets’ geweest. Remise derhalve.
Martien op 4 begint weer een beetje in vorm te geraken. Vorig seizoen was het allemaal niet om over naar huis te schrijven, maar vanaf het toernooi in Pula wordt hij meer en meer de oude. Dat houdt in dat normaal stukken ontwikkelen er niet bij is, dat de veiligheid van de koning meestal geen prioriteit heeft, en dat er doorgaans tussen zet 2 en 6 minimaal 1 pion geofferd wordt. Vandaag was het zet 2. Zijn tegenstander gaf de pion vrij snel weer terug, en toen hij in onderstaande kans liet liggen om op f3 een kwaliteit te offeren (iets wat Martien ongetwijfeld zonder nadenken gespeeld zou hebben) kwam hij er vervolgens niet echt meer aan te pas. Puntje voor Martien.
Wil trad aan op bord 5. Wil heeft een beetje hetzelfde als Guido: vaak degelijk, maar niet al te sprankelend en daardoor relatief veel remises. De partij tegen Eindhoven was daarentegen geenszins degelijk en juist erg sprankelend. Tijdens het eten achteraf heeft Wil wel 5x geroepen hoe leuk zijn partij was, dus waarom niet wat vaker op de attractieve toer, Wil?
De eindstelling (Wil met zwart maakt hier eeuwig schaak, nadat hij eerder een dame had geofferd om vervolgens een nieuwe te halen op c1) zegt voldoende over de partij denk ik.
Job gaat eind januari in Gibraltar meedoen aan het befaamde open toernooi. Bij het inschrijven aldaar kwam echter een groot probleem aan het licht: Job heeft geen zwartrating. En met enkel een witrating mag je niet zomaar meedoen met de grote jongens in de Open Groep. Afgesproken is dat Job voor januari een zwartrating dient te hebben van minimaal 2100, anders geen Gibchess voor hem. Zodoende speelde Job voor het eerst in jaren weer eens een externe KNSB-partij met zwart, op bord 1. Het begin was duidelijk nog wat onwennig, maar na een uur of 2 was de schroom wel een beetje weg. Job kwam duidelijk beter te staan nadat zijn tegenstander ietwat afwachtend begon te spelen. Een mooie geplande truc kwam echter niet op het bord en langzaam verzandde Jobs’ voordeel. Hoe het uiteindelijk precies remise is geworden is me niet duidelijk geworden. Voorlopig komt Jobs’ zwartrating hiermee op 1997, dus er is nog flink wat werk te verzetten de komende maanden.
De stand was toen 3,5-2,5 in ons voordeel, met Rob en ik (Brent) nog bezig. Ik, bord 2, had de hele partij het idee dat ik wel lekker stond, maar kon nergens concrete (winst)varianten vinden. Die waren er wel, en als ik wat doortastender was geweest had ik die ook wel moeten kunnen vinden. Maar gezegd moet worden dat mijn tegenstander, die lange tijd op zijn increment zat te spelen, gewoon goed zat te verdedigen en weinig aanknopingspunten gaf. Op enig moment begon ik – niet ten onrechte – te vrezen dat ik mijn voordeel helemaal aan het weggeven was. Gelukkig bleek op dat moment dat Rob zijn stelling zeer waarschijnlijk wel remise kon houden. Ik offerde toen maar een kwaliteit voor eeuwig schaak. In een uiterste poging om nog een winstvariant te vinden (die er niet was) ging mijn tegenstander vervolgens door de vlag. 4,5 punt derhalve en de matchpunten binnen.
Niet de leukste manier om te winnen, maar het kwam wel goed uit, want Rob, bord 6 zat een beetje te kloten. Spelend tegen zijn geliefde Caro-Kann ging het aanvankelijk voorspoedig. Er werd wat afgeruild en alle overgebleven stukken van Rob waren actiever dan die van zijn tegenstander.
In deze stelling speelde de tegenstander Df8 en gingen ook de dames van het bord. Volgens Rob was dameruil hier heel goed voor hem. Dat geloof ik graag, want even later ontstond de volgende stelling:
Rob geeft zelf aan hier te kunnen winnen ‘met het schone g5’. Of dat ook zo is laat ik graag aan de lezer over. Rob deed geen g5, deed wat anders, gaf later de g-pion alsnog weg, maar op een veel minder goede manier, en moest als een ware escape-artist op bijna studieachtige wijze na 5 uur spelen de remise binnenharken.
Zo werd het uiteindelijk 5-3 en staan we na 2 wedstrijden op 4 matchpunten. Over een paar weken mogen we tegen medekoploper WLC 1.
De persoonlijke resultaten:
| Dubbelschaak ’97 1 | Eindhoven 2 | ||||
| Lange de, J. (Job) | 2217 | Bosscher, J.K. (Hans) | 1997 | z-w | ½ – ½ |
| Burg, B. (Brent) | 2128 | Hurk van den, J.P.A.M. (Hans) | 1974 | w-z | 1 – 0 |
| Jansen, G.A. (Guido) | 2162 | Friesen, B. (Bas) | 1950 | z-w | ½ – ½ |
| Meijden van der, M.C.M. (Martien) | 2051 | Berndsen, J.F. (Jochem) | 1967 | w-z | 1 – 0 |
| Lankveld van, W.L.M. (Wil) | 1945 | Schalij, F.D. (Frits) | 1955 | z-w | ½ – ½ |
| Meurs van, R. (Rob) | 2047 | Anema, W.J. (Walter) | 1923 | w-z | ½ – ½ |
| Boll, P.A.I.M. (Peter) | 2097 | Böck de, R. (Rien) | 1913 | z-w | 1 – 0 |
| Stee van der, M. (Michel) | 2022 | Huang, W. (Wendy) | 1851 | w-z | 0 – 1 |
| Gemiddelde Rating: | 2084 | Gemiddelde Rating: | 1941 | 5-3 |
Laat een reactie achter