Draait alles om Piet tegenwoordig?

Dubbelschaak-1 naar 3e plaats.

Na 3 ronden staan we er een stuk beter voor dan een jaar geleden. Nu ongeslagen op een derde plaats. Maar het was zeker spannend zaterdagmiddag in De Gruyterfabriek tegen HMC2, waar we vorig jaar nog nipt van verloren, tot Job het beslissende halfje binnenbracht. Ook onze teams 2 en 3 speelden die middag in dezelfde ongezellige, te donkere, te volle zaal met veel te kleine tafeltjes. Onwaardig voor een club die in de KNSB Meesterklasse speelt. Alleen de spelers die dicht aan de raamzijde speelden hadden wat normaal licht. De bar en analyseruimte zijn wel geschikt om gezellig te spelen. Wel enerverend om met onze 3 teams in een zaal te spelen naast toppers.

Piet De Gruyter is de naam van een grootgrutter die ouderen nog wel kennen, van “het snoepje van de week” en de boodschappen aan huis gebracht. Dat was toen velen nog geen auto hadden en de moeders vaak nog niet werkten. In de Hinthamerstraat in ’s-Hertogenbosch staat nog een gevel met de naam van deze toen beroemde regionale grootgrutter uit de naoorlogse jaren. In de jaren ’80 werd het markante hoofdkantoor met zijn gele bakstenen aan de Orthenstraat afgebroken en was een tijdperk voorbij. De fabriek waarin we speelden en de veemarkthallen (nu Brabanthallen) waren een begrip en hebben een nieuw leven gekregen. Veel kleine bedrijfjes hebben zich daar gevestigd. Ik was positief verrast.

Als je de naam Piet laat vallen ontstaan er tegenwoordig diverse associaties. Over de knecht van Snieklaas gaan we hier geen letters aan verspillen. Maar de naam Piet van Berge was in diezelfde naoorlogse tijd de secretaris van HMC, (overigens eveneens een fusie vereniging zoals Dubbelschaak) een bindende kracht. Hij was iemand die goed in de gaten hield of er ergens een schaker in de regio kwam wonen. Hij zocht deze op en zorgde dat hij welkom werd geheten bij de vereniging. Die spirit en gastvrijheid waren gezonde groeikrachten van deze nu enige vereniging in Brabant die meesterklasse speelt. Als je zoals ik, ruim 25 jaar bij HMC gespeeld hebt, waarvan een groot aantal jaren aan bord 1 van het 1^e team, dan kom je op zo’n middag veel oude bekenden tegen. Hoewel HMC een sterke vereniging is en altijd veel jeugd heeft gehad, is de kern ernstig aan het vergrijzen. Ook zij kampen met een probleem van de continuiteit …. Maar zij hebben dus ook nog een Piet van Eijndhoven. En hoe het met deze Piet met Zwart ging zien we straks.

Als voordeel hadden we dat HMC2 zeker niet in hun sterkste opstelling voor de dag kwam. Diverse spelers moesten invallen in HMC1 wat overigens hard onderuit ging tegen Rotterdam. Ik kwam daardoor aan bord 2 met zwart tegen de invaller en oude coryfee Loek Mostertman. Mijn eerste partijen speelde ik al in 1977 tegen hem. In totaal heb ik 18 partijen tegen hem gespeeld, waarvan er 13 met zwart. Totale score in mijn voordeel 10-6. De laatste twee partijen met een winst voor Dubbelschaak.

Ik kreeg wederom dezelfde opening als vorige keer aan bord 1. Loek ruilde vroeg dames en hoopte met het loperpaar in het voordeel te zijn, maar na teveel pionzetten in de opening staat hij na 12…Pd4! al verloren.

Zwart wint de kwaliteit. In de slotstelling bij zet 25 (zie hieronder) verliest hij nog een stuk en was het eerste punt voor ons binnen.

Voor iemand die een verslag moet maken wel prettig, alhoewel er natuurlijk eerst nog wat na-geanalyseerd moest worden:

Kijkend op dat moment op de andere borden was Camiel ook zeer sterk uit de opening gekomen en Job speelde verdienstelijk tegen Tom Verhoeven. Martien was weer bezig een ingewikkelde aanval op te zetten tegen Piet van Eijndhoven en Rob had een solide stelling. Brent had met wit niet veel uit de opening tegen Frits Obers. Guido stond beduidend beter tegen Gert de Rooij. Alleen Michel had een stelling zonder tegenkansen tegen Jeroen van de Bersselaar.

Kort daarna kwam Brent tot remise en duurde het een tijd voor er meer gebeurde. In zijn partij was mogelijk in onderstaand fragment nog ruimte voor verbetering:

Wellicht dat i.p.v. 10.Dd4-d2 de dame beter naar d3 kan gaan dat houdt druk op b5.

Helaas gaf Rob pardoes een stuk weg, maar Camiel veroverde een kwaliteit en had ook nog veel druk. Toen de tijdnoodfase in ging vielen er plots twee terechte punten aan onze zijde. Camiel had veel materiaal gewonnen en won terecht. Voor een analyse van zijn partij zie hieronder:

Martien won ook nadat die een toren veroverde en de tegenaanval afsloeg.

Zijn partij is hieronder te vinden met analyse van hem zelf:

Helaas werd Michel voor de 3^e keer op rij met een nul getrakteerd en kwam Guido slechts tot remise, wat achteraf ook nog wel slechter had kunnen zijn. In onderstaande stelling had Guido net afgewikkeld naar een voor hem ingeschat gewonnen eindspel. Guido speelde namelijk Pbd5!?.

Zwart speelt echter koeltjes ..,Lg7 en alhoewel het nog een tijdje op +1 bleef hangen kreeg Guido er niet meer dan een halfje uit. Als Guido in de diagramstelling Pc4 of zelfs d5 had gevonden had de winst hem niet meer ontgaan.

Het was toen dus 4-2 voor ons, maar Robs stelling was vooral alleen maar rekken.

Job was degene die goed speelde maar toch onnodig een kwaliteit verspeelde. Gelukkig dat hij er twee pionnen voor had. Het lukte hem om de laatste pion van wit te ruilen en daarmee was winst voor wit onmogelijk. Een terechte overwinning was binnen!

En zodoende staan we zowaar op de 3de plaats! Voor de persoonlijke scores en tussenstand zie hieronder:

Peter Boll